پروانه جان سالهاست چشم به راهت هستم

دختر عزیزم پروانه سلام . امیدوارم که حالت خوب باشد.

دخترم وقتی جواب نامه مرا نمی دهی بیشتر در فکر فرو می روم چون از وضعیت جسمی ات اطلاعی ندارم. پروانه جان چرا جواب مادرت را نمی دهی؟ چه بدی از مادرت دیدی غیر از این که عمرم را به پای تو گذاشتم؟! زمانی که پیش من بودی همیشه سعی می کردم در رفاه زندگی کنی. چندین نامه برایت نوشتم و در نامه ها تاکید کردم خودت را نجات بده. ماندن در کمپ مجاهدین خلق برایت سودی ندارد. من می دانم که تو فریب خوردی. هنوز دیر نشده است، باز هم می توانی به آغوش مادرت برگردی و آزاد زندگی کنی. پروانه جان با مادرت تماس بگیر. دل تنگت. هستم…

چشم به راهت هستم

مادرت مهین حبیبی