این روزها که تلویزیون مجاهدین خلق بیانیه چهل و سومین سالگرد تاسیس شورای به اصطلاح ملی مقاومت ایران را از زبان ربات-مجری هایش، منتشر کرده است، نکته قابل توجه در این بیانیه، بخش طولانی و مفصلی است که به حمله به کودک سربازان پیشین مجاهدین خلق و روزنامه نگارانی که به سراغ این موضوع رفته اند، پرداخته است.
در حدود یک چهارم از متن بیانیه تشکیلاتی که خود را اپوزیسیون حکومت ایران میداند و چنان که ادعا میکند به دنبال بنیان گذاشتن جمهوری دمکراتیک ایرانی است، به فرافکنی، دروغ پردازی، اتهام زنی و ناسزا گویی بر سر موضوع کودک سربازانی که مجاهدین خلق به کار گرفت، گذشته است. بر اساس این بیانیه کودک سربازان پیشین مجاهدین خلق از جمله امین گل مریمی، امیر یغمایی و محمدرضا ترابی مزدوران حکومت ایران هستند و روزنامه نگاران و فیلمسازانی که به سرگذشت آنها پرداختند همچون لوییزا هومریش و غزل گلشیری نیز در همان دسته مزدوران میگنجند.
در این گذر شورای داعیه دار جمهوری دمکراتیک از انواع الفاظ زشت و اصطلاحات تشکیلاتی و فرقه ای بهره میبرد تا دامان خود را از لوث نقض حقوق بشری که علیه کودکان خود مرتکب شده است، بشوید. کودک سربازان پیشین را “کودک ریشو” خطاب میکند، گویی که با بالا رفتن سن فرد میتوان گذشته تروماتیک او را انکار کرد و در حالی که آنها هیچ ارتباطی با انجمن نجات ندارند، ارتباط های خیالی با انجمن نجات را سندی برای مزدوری آنها میخواند.
اما کودک سربازان پیشین در واکنش به اتهامات و بداخلاقی‌های موجود در این بیانیه، عزم راسخ خود بر ادامه راه افشای جنایات سران مجاهدین خلق را اعلام میکنند؛ اتهامات سران مجاهدین علیه خودشان را به سخره میگیرند و شواهد بیشتری بر قطعیت به سربازی گرفتن کودکان در سازمان مجاهدین خلق ارائه میدهند و به این ثابت قدمی خود افتخار میکنند. امیر یغمایی در اولین واکنش به بیانیه مجاهدین نوشت:
“در بیانیه چهل و سومین سالگرد تأسیس شورای ملّی مقاومت ایران موش همیشه بیدار هنوز چسبیده به افشاگری ما در مورد کودک سربازان مجاهدین با فیلم مستند “کودکان کمپ اشرف”. کسی که اعتراف کرد که با پلیس امنیت “اجنبی” یا همان پلیس امنیت سوئد همکاری میکند من بودم و بله هنوز هم افتخار میکنم.”
در برابر ادعای بیانیه مجاهدین خلق که کودکان با اصرار خودشان به عراق برده شدند و با اصرار خودشان لباس نظامی پوشیدند و در هیچ عملیات نظامی شرکت داده نشدند، امیر یغمایی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس مینویسد:
“والا من هم یکی از همان کودکانی بودم که در سن ۱۴ سالگی خواستم بروم پیش مادرم اما یک دفعه بدون اینکه متوجه بشم با یک کلاشینکف به دست روی نفربر بی ام پی ظاهر شدم. خودم هم نفهمیدم چی؟ در سن ۱۶ سالگی هم رفتم عملیات خمپاره زنی که در آن یکی از اسرای سابق به اسم شهرام جوینده کشته شد.”
او همچنین بار دیگر جملات کوتاهی درباره کودکی خود در کمپ اشرف مینویسد:
” وقتی که اشرف بودیم در پانسیون شبانه روزی میخوابیدیم و فقط ۱ روز در هفته به “خانه” برمیگشتیم. روزهای دیگر در دلتنگی والدین در خوابگاههای جمعی ۵۰ نفری شب را سپری میکردیم. یک بار هم که مادرم با مسئول خود درگیر شد برای تنبیه او من را آخر هفته به خانه نفرستادند. حالا شما شدین مظلوم!”
او سپس سندی از رسانه های خود مجاهدین خلق می آورد که نشان میدهد مجاهدین نه تنها کودک سرباز داشتند بلکه به کشته شدن آنها در عملیات های نظامی شان نیز مباهات میکنند. امیر تصویری از سایت مجاهدین و معرفی “شهید” مریم قیطانی را منتشر میکند. دختری که حتی مجاهدین خلق اذعان دارند که وقتی برای شرکت در عملیات فروغ جاویدان اعزام شد 15 سال بیشتر نداشت. مریم در این عملیات کشته شد.
یغمایی در توضیح عکس برگرفته از سایت مجاهدین خلق مینویسد:
“این همه علیه کودک سرباز صحبت کردین من یک نمونه از کودک سربازان مجاهدین که از کمپ اشرف به دست خود مجاهدین راهی جنگ فروغ (مرصاد به گفته رژیم) شد. مریم قیطانی ۱۵ ساله. او نه در زندانهای رژیم در سن کودکی کشته شد بلکه به دست خود رجوی در سن کودکی بعنوان کودک سرباز راهی جنگ شد و کشته شد!”
و در ادامه توضیح میدهد که برادر مریم، علی رضا قیطانی در سن کودکی/ نوجوانی به اشرف بازگشت و بعدا از تشکیلات جدا شد.
امیر یغمایی با تگ کردن دو کودک سرباز دیگر، بر ادامه راه خود برای احقاق حقوق خود و دیگر کودک سربازان مجاهدین خلق، تاکید میکند:
“تا کی ادامه میدهم؟
۱- تا زمانی که مجاهدین به دروغ وجود کودک سربازانی مثل من، محمدرضا ترابی و امین گل مریمی و بالای ۱۰۰ کودک سرباز دیگر را انکار میکند و علیه ما به دروغ لجن پراکنی می کند.
۲- تا زمانی که مریم رجوی به طور رسمی از اینکه ما را در سنین کودکی به عراق برد معذرت خواهی بکند.”
محمدرضا ترابی در تائید عزم آهنین امیر یغمایی جملات زیر را منتشر میکند:
“ادامه میدهم، حتی تنها، تا محاکمه رهبری و سران مجاهدین در دادگاه های بین‌المللی و گرفتن غرامت بابت این همه درد و رنج و سالهای از دست رفته. نه یک قطره کمتر.”
او همچنین در پایان با نقل خاطره ای از فریبکاری های مسعود رجوی بار دیگر بر عزم خود تاکید میکند:
“بله من ۴۲ سالمه و نیم چه ریشی هم دارم، اما این از حقیقت اینکه مسعود و مریم رجوی با کلک زدن و عضو گیری کودک سربازان در اواخر دهه نود میلادی مرتکب جنایت جنگی شدند و باید روزی در یک دادگاه بین‌المللی محاکمه شوند چیزی کم نمی‌کند. حالا هی فحش بدید و تهمت بزنید ولی از حقیقت و تاریخ و عدالت گریزی نیست.”
محمدرضا ترابی در اقدامی کنایه آمیز با تغییر پروفایل حساب کاربری خود در ایکس خود را چنین معرفی کرد:
“کودک ریشوی ۴۲ ساله که حقایق و جنایت های فرقه رجوی رو افشا می‌کنه”
مزدا پارسی