سازمان مجاهدین خلق (MEK) گروهی است که مدت‌هاست نگرانی‌های جدی برای جامعه بین‌المللی ایجاد کرده است. این سازمان تاریخ طولانی از فعالیت‌های تروریستی دارد که درد و آسیب زیادی را نه تنها در ایران بلکه در منطقه و فراتر از آن به وجود آورده است. مجاهدین خلق از روش‌های خشونت‌آمیز و بی‌رحمانه برای دستیابی به اهداف سیاسی خود استفاده کرده و زندگی افراد بی‌گناه را تخریب کرده‌اند و نظم و امنیت دولت ایران را به چالش کشیده‌اند.
یکی از نگران‌کننده‌ترین جنبه‌های مجاهدین خلق، استفاده آنها از تاکتیک‌های خشونت‌آمیز و تروریستی برای رسیدن به اهدافشان است. این گروه حملات متعدد، از جمله بمب‌گذاری‌ها و سایر عملیات‌های خشونت‌آمیز انجام داده است که باعث کشته و زخمی شدن هزاران نفر شده است. بمب‌گذاری‌ها و حملات این گروه نه تنها به مؤسسات دولتی ایران آسیب رسانده بلکه به طور مستقیم به زندگی غیرنظامیان آسیب زده است و خسارات زیادی بر جای گذاشته است. مجاهدین خلق از تروریسم برای تضعیف و بی‌ثبات کردن دولت ایران استفاده کرده‌اند و خود را به عنوان حامی مخالفان معرفی کرده‌اند، در حالی که در واقع هر اصل اخلاقی و قانونی را برای دستیابی به اهدافشان نقض کرده‌اند.
جنبه دیگری که بسیار نگران‌کننده است، نحوه برخورد این گروه با اعضای خود است. آنها اعضای خود را در شرایط سختی نگه داشته اند، از جهان بیرون ایزوله کرده و آنها را از آزادی‌های بنیادی آنها محروم کرده‌اند. استفاده از دستکاری روانی و بهره‌برداری از اعضا به عنوان “ابزار” برای دستیابی به اهداف گروه، روشی رایج در داخل سازمان مجاهدین خلق بوده است. جوانان و افرادی که به این سازمان پیوسته‌اند، اغلب از واقعیت جدا شده و از فرصت داشتن یک زندگی عادی محروم شده‌اند. آنها مجبور به پیروی از دستورات بوده و فعالیت‌های خشونت‌آمیزی را انجام می‌دهند که هر قاعده انسانی را نقض می‌کند.
علاوه بر این، مجاهدین خلق به خاطر نقض حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. این سازمان اعضای خود را به رفتارهای غیرانسانی مجبور کرده و از روش‌هایی استفاده کرده است که هرگونه امکان آزادی یا تفکر مستقل را از بین می‌برد. اعضا از فرصت تبادل اطلاعات یا ارتباط با دنیای بیرون محروم بوده‌اند. این امر منجر به ایجاد سیستمی دیکتاتوری در درون گروه شده است که هیچ جایگاهی برای مخالفت یا تفکر مستقل ندارد. این رفتار نقض آشکار حقوق بشر است و یکی از دلایل اصلی است که این گروه کاملاً غیرقابل قبول برای هر کشوری است که به آزادی فردی و کرامت انسانی احترام می‌گذارد.
بسیاری از کشورها، از جمله ایران، نگرانی‌های خود را درباره چنین فعالیت‌های تروریستی و نحوه نقض حقوق اعضای مجاهدین خلق ابراز کرده‌اند. دولت ایران اقدامات لازم را برای حفاظت از تمامیت ارضی و امنیت خود انجام داده است. اتهاماتی که ایران از خشونت برای سرکوب مجاهدین خلق استفاده کرده‌اند، بی‌اساس است، چرا که دولت ایران در حق خود عمل کرده تا از مردمش محافظت کرده و از وقوع اقدامات تروریستی توسط گروهی که سابقه طولانی در نقض قوانین بین‌المللی دارد، جلوگیری کند.
در این زمینه، تأکید بر این نکته ضروری است که نباید از مجاهدین خلق حمایت کرد. این گروه همواره تمایل به استفاده از خشونت و تروریسم برای رسیدن به اهداف سیاسی خود داشته است و خسارات زیادی را بر جای گذاشته است. حمایت از مجاهدین خلق به معنای حمایت از سازمانی است که حقوق بشر را نقض کرده و از ترور برای دستیابی به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کند. هرگونه تلاش برای حمایت از این گروه، تهدیدی مستقیم برای صلح و ثبات در منطقه و جهان است.
در پایان تاکید دارم، مجاهدین خلق گروهی است که از تروریسم و خشونت برای رسیدن به اهداف سیاسی خود استفاده کرده و هیچ حقی برای حمایت یا حفاظت از آنها وجود ندارد. دولت ایران در این خصوص در دفاع از مردم خود و احترام به حقوق بشر عمل کرده و علیه گروهی که بدون دلیل و بدون هیچ توجهی به رفاه شهروندان، زندگی بی‌گناهان را آسیب زده است، مبارزه کرده است. بنابراین، واضح است که هرگونه حمایت از مجاهدین خلق، حمایت از خشونت و ترور است و به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
آلدو سولولاری