در دل تاریکی یک فرقه، تراژدی زنان به شکلی فجیع به تصویر کشیده می‌شود. فرقه‌ای که با شعار برابری و آزادی، زنان را به اسارت می‌کشد و حقوق اولیه آن‌ها را پایمال می‌کند. این فرقه، با رهبری مریم رجوی، در نشست‌های اروپایی با چهره ای موجه ظاهر می‌شود و با ادعاهای عوام‌فریبانه، سیاستمداران را فریب می‌دهد. اما پشت این چهره اتو کشیده، چه رازی نهفته است؟
زنان، قربانیان اصلی فرقه رجوی
در فرقه رجوی، زنان به ابزار و ماشینی برای پیشبرد اهداف رهبران تبدیل شده‌اند. آن‌ها از ابتدایی‌ترین حقوق خود مانند آزادی انتخاب، ازدواج، تشکیل خانواده و حتی از حق بر بدن خود محروم هستند. این فرقه، با بهره‌گیری از تکنیک‌های شستشوی مغزی، زنان را به بردگانی مطیع تبدیل کرده است که بدون هیچ اعتراضی مجبور به انجام هر کاری هستند.
ازدواج‌های اجباری، روابط جنسی اجباری با رهبر فرقه، سقط جنین اجباری و عقیم‌سازی زنان، تنها گوشه‌ای از جنایات هولناکی است که در حق زنان در این فرقه صورت می‌گیرد. این زنان، در محیطی بسته و تحت کنترل شدید، از هرگونه ارتباط با دنیای بیرون محروم هستند و مجبورند تمام وقت خود را صرف فعالیت‌های فرقه‌ای کنند.
ادعاهای دروغین مریم رجوی در نشست‌های اروپایی
مریم رجوی، رهبر فرقه رجوی در نشست‌ها و سخنرانی هایش با چهره های اروپایی و مقامات اکثراً اسبق این کشورها تلاش می‌کند تا چهره ای دموکرات و طرفدار حقوق بشر از خود نشان دهد. او با تاکید بر برابری زن و مرد و حقوق زنان، سعی دارد تا حمایت سیاستمداران اروپایی را جلب کند.
اما حقیقت این است که مریم رجوی، با استفاده از دروغ و فریب، تلاش می‌کند تا جامعه جهانی را گمراه کند. او با ارائه آمار و ارقام ساختگی و بیان داستان‌های دروغین، سعی می‌کند تا بر جنایات فرقه رجوی سرپوش بگذارد.
زنگ خطری برای غربی ها
سیاستمداران و فعالان حقوق بشری اروپایی باید هوشیار باشند و فریب ادعاهای دروغین مریم رجوی را نخورند. حمایت از فرقه‌ای که حقوق بنیادین انسان‌ها را به طور گسترده نقض می‌کند، به معنای همدستی با جنایتکاران است.
اروپایی‌ها باید با تحقیق و بررسی مستقل، حقیقت را درباره فرقه رجوی کشف کنند و از حمایت از این فرقه خودداری کنند. افشای جنایات فرقه رجوی و حمایت از قربانیان این فرقه، وظیفه اخلاقی و انسانی هر فرد آزاده‌ای است.
سالاری
