بررسی موارد نقض حقوق بشر در اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در مانز در دورس (اشرف 3)، موضوعی بسیار حساس است. نقض حقوق بشر مربوط به این کمپ موضوعی است که بحث ها و اتهامات بین المللی زیادی از جمله اتهام به اعمال خشونت، نقض آزادی و نقض سایر حقوق اساسی را به همراه داشته است. برخی از جنبه های نقض حقوق بشر در کمپ اشرف 3 در زیر ارائه می شود:
1. استثمار و کنترل مخرب افراد
یکی از متداول ترین تخلفات در اردوگاه مجاهدین خلق استفاده از ساختار سلسله مراتبی قوی و کنترل شدید بر افرادی است که در آنجا زندگی می کنند. این اغلب مستلزم استثمار شدید روانی و اجتماعی است، سازمان آزادی شخصی اعضا را محدود می‌کند و آنها را تابع یک اقتدار مطلق می‌نماید. در نتیجه، بسیاری از افراد ممکن است احساس کنند گرفتار و منزوی و خارج از جامعه هستند و ممکن است نتوانند در محیط پیرامون خود حرکت کنند، به منابع مستقل اطلاعات دسترسی داشته باشند، یا در زندگی عادی اجتماعی و سیاسی شرکت نمایند.
2. کار اجباری و شرایط سخت زندگی
در این اردوگاه، افراد برای انجام کار اجباری استثمار می شوند. شرایط زندگی در اردوگاه مجاهدین خلق اغلب به دلیل نداشتن شرایط لازم برای یک زندگی عادی، از جمله بهداشت نامناسب و نبود شرایط مناسب زندگی معمولی، مورد انتقاد قرار گرفته است. ثابت شده است که مداخلات بیرونی محیط‌هایی مملو از بارهای روانی و جسمی سنگینی است که در میان آنها، افراد فرصت ابراز افکار و نگرانی‌های خود را ندارند.
3. سوء استفاده روانی و مانیپولاسیون ذهنی
جنبه دیگر، مانیپولاسیون (دستکاری) ذهنی و ایدئولوژیک و تلاش برای تحمیل یک باور سخت و وادار کردن به تسلیم در برابر یک ایدئولوژی است که ممکن است برای این افراد، بیگانه یا ناعادلانه باشد. این دستکاری ایدئولوژیک، شکلی نامرئی از سوء استفاده را ایجاد می کند، که در آن افراد مجبور به پذیرش یک آموزه خاص و تبدیل شدن به بخشی از ساختاری می شوند که ترک آن دشوار است.
4. نقض آزادی حرکت و بیان
نگرانی عمده دیگر محدودیت آزادی، حق رفت و آمد و حق ابراز عقیده و بیان خواسته هاست. بسیاری از افرادی که در این کمپ حضور دارند از بیان نظرات خود یا بیرون رفتن از این ساختار می ترسند. آزادی بیان یکی از حقوق اساسی است که این حق وقتی افراد نتوانند از تجربیات خود صحبت کنند یا اعمال ناعادلانه را محکوم نمایند، نقض می شود.
5. انتقال و ادغام مجدد در جامعه مدنی
این افراد پس از خروج از اردوگاه دچار مشکلات شدید روحی و روانی شده اند، زیرا بسیاری از افرادی که اردوگاه مجاهدین خلق را ترک کرده اند، از خشونت های داخلی از جمله استفاده از خشونت های جسمی و روانی توسط رهبران گروه خبر داده اند. حاکمان اردوگاه اغلب متهم به استفاده از خشونت برای برقراری انضباط و تحت سلطه درآوردن افرادی هستند که نسبت به شرایط زندگی و قوانین داخلی احساس بلاتکلیفی یا نارضایتی می کنند.
نتیجه گیری
نقض حقوق بشر افراد در اردوگاه مجاهدین خلق موضوعی پیچیده و نگران کننده است. آنها با فقدان آزادی و با کنترل محیطی بسته و منزوی و همچنین پیامدهای روانی و فیزیکی برای افراد روبرو می شوند. راه رسیدگی به این مسائل مستلزم تعهد بزرگ نهادهای بین المللی، دولت ها و سازمان های حقوق بشری برای اطمینان از رعایت حقوق اولیه و رفتاری آبرومندانه با هر فرد بوجود آمده است.
الا (ددا) سولولاری
مسئول حقوقی و امور حقوق بشر انجمن نجات آلبانی