خانواده های فرهنگ دوست ایرانی هر ساله شب یلدا؛ بلند ترین شب سال صمیمانه در کنارهم جمع می‌شوند و آئین ارزشمند آنرا با پذیرایی از خود با آجیل های متنوع و میوه های فصل، خاصه انار و هندوانه پاس می‌دارند و از دیوان حافظ فال می‌گیرند به امید اینکه تندرستی و موفقیت های روزافزون را در آتیه زندگی خود داشته باشند.
یلدای امسال خیلی دلم می خواست آنقدر فرصت می داشتم تا پای سفره تمام خانواده های اعضای گرفتار در فرقه ضد خانواده رجوی حضور می یافتم و با تسلای دل شکسته آنان، امیدوارشان میکردم که جدایی و فراق تمام شدنی است و پیوستن و در آغوش کشیدن عزیزان اسیرشان در چشم انداز است.
با این امید و آرزو شب یلدای امسال را صمیمانه در کنار خانواده دوست داشتنی اسماعیل پورحسن عضو اسیر رجوی در زندان مانز آلبانی گذراندیم و با ذکر خاطراتی خوش از فعالیت‌ها و کارزار انسانی در خصوص رهایی تمام اسیران رجوی ، آرزو کردیم که در جشن و شادمانی نوروز که در پیش رو است، عزیزان اسیر را در کنار خود داشته باشیم و پیروزی مان را در کنار عزیزانمان جشن بگیریم.
آن روز دور نیست…
علی پوراحمد
