مجاهدین مناسبت ها را نیز به بند کشیده اند

بیست سال میگذرد که از تشکیلات مخوف و جهنمی مجاهدین رها شده ام .اگر چه از قید و بند اختناق تشکیلات نجات یافته ام اما در سرفصلهای تاریخی، اعیاد و مناسبت ها و روز های شاخص در ایران همواره برخورد و رفتار مجاهدین را به یاد می آورم و بنوعی آن عید و مناسبت به کامم تلخ میشود، زیرا میدانم هنوز هستند بسیاری چون من که در زنجیر این تشکیلات گرفتارند و نه تنها از فیض این مناسبتها محروم هستند بلکه ناگزیر به تحمل تفسیرها و تعبیرهای وارونه و ضد انسانی رهبران مجاهدین هستند .

در همین ایام شب یلدا و متعاقب آن میلاد با سعادت حضرت زهرا (س) بود که در تاریخ و فرهنگ ایران روز مادر نامیده میشود و مردم ایران با تمام عشق و علاقه هرکدام از مناسبت ها را متناسب با آیین خودش جشن می گیرند. در شب یلدا مردم ایران عموما به پاس و احترام بصورت خانوادگی گرد بزرگان خانواده ( پدران و پدربزرگ ها ) جمع میشوند، سفره یلدا را تزیین میکنند و با هندوانه و آجیل و شیرینی پذیرایی میکنند و فال حافظ میگیرند . این شب که از طولانی ترین شبهاست با خوشی و خوشحالی در جمع گرم و پرشور خانواده در کنار بزرگان سپری میشود .

روز میلاد با سعادت حضرت زهرا (س) که در تاریخ ایران به روز مادر نیز نامگذاری شده است، هم از خیرات و برکات دینی برخوردار است و هم همراه شده است با پاسداشت روز مادر و مهر و احساس مادری. در آن روز نیز تمام بازار و مغازه ها مملو از فرزندانی است که در پی خرید هدیه برای مادران خود هستند و در این زمینه برای تکریم مادر با هم رقابت میکنند .

و من در هر دو مناسبت فقدان پدر و مادر آزارم میدهد و افسوس میخورم که 15 سال از بهترین سالهای عمرم که میبایست به والدین خدمت کنم در تشکیلات رجوی فنا شد. اما غم و افسوس بزرگ دیگری از مقابل چشمانم دور نمیشود و آنهم خاطرات تلخ تشکیلات مجاهدین خلق است که چگونه مفاهیم، معانی اعیاد و مناسبت ها را ذبح میکنند .

هر چقدر تلاش کردم که فراموش کنم اما نشد.

مادرانی که در فراق دیدار فرزندان اسیرشان در فرقه رجوی دیده خونبار خویش را فرو بستند و به دیار باقی شتافتند .مادرانی که پس از سالهای متمادی چشم انتظاری هنوز با کور سویی از امید دیدارعزیزان خود را از مقابل چشمانشان دور نمیکنند .

و در مقابل اما مسعود رجوی است که با عناد و شقاوت غیر انسانی تعبیر و تفسیر میکند :
خانواده مساوی است با کانون فساد !!!!

عجبا این شعار و این تئوری با ادعای مبارزه و آزادی خلق در زنجیر چه سنخیتی دارد ؟؟؟

پدران و مادرانی که با استناد به همه ادیان و مکاتب، نظر و خواستگاه مردم ایران ارزش های خداوندی هستند و تنها باید به آنها احترام گذاشت و فرزندانشان از بوسیدن دستهای آنان مست و مدهوش میشوند. اما طبق فرهنگ رجوی و سازمان مجاهدین والدین باید تکفیر شوند و هنوز هم فرزندانشان از ارتباط با آنها محروم میباشند . پدران و مادرانی که در داخل تشکیلات مجاهدین حسرت به دل مانده اند و از ارتباط با فرزندان خود محروم هستند . و این فرهنگ ارزشمند ایرانی در تکریم پدر و مادرو خانواده در تشکیلات مجاهدین ذبح میشود.

به امید روزی که همه اعضای گرفتار نیز بتوانند با بهره مندی از همه آزادی های انسانی مجددا آغوش پرمهر پدر و مادر و خانواده را تجربه کنند .

علی مرادی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا