در یکی از نوشته‌های اخیر فرقه مخرب رجوی در خصوص فعالیت‌های افشاگرانه “اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق” تعریف بسیار جالبی بیان شده بود. در این نوشته مملو از عقده‌گشایی نسبت به این‌گونه فعالیت‌ها که دست نیرنگ و فریب سرکردگان این سازمان را در برابر مردم و خصوصاً جوانان ایران رو می‌کند آمده است که: ” … تا شاید بتواند یک نفر، حتی یک جوان ایرانی را از پیوستن به مجاهدین منصرف کند.”
فرقه رجوی در این نوشته سراسر دروغ و ناسزا فقط در این یک مورد به‌درستی رسالتی که اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق با افتخار به عهده گرفته‌اند را توصیف کرده و نسبت به آن به سوز و گداز پرداخته است. مشکل جدی سرکردگان سازمان مجاهدین خلق در حال حاضر دقیقاً همین است که کسانی هستند که می‌توانند تجارب تلخ خود از درون تشکیلات فرقه‌ای رجوی را در اختیار مردم قرار دهند و ترفندهای فریبکارانه آنان را برملا نموده و مانع از به دام افتادن حتی یک جوان ایرانی گردند.
اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در قالب انجمن نجات در داخل و خارج از ایران بیش از دو دهه است که پرچم افتخارآمیز این رسالت خداپسندانه و انسان‌دوستانه را با یاری و حمایت خانواده‌های اعضای فعلی فرقه مخرب رجوی به دوش می‌کشند و این بسا مایه مباهاتشان است که اجازه نداده‌اند جوانان کم‌تجربه ایرانی به دام این شیادان مزدور و خائن و وطن‌فروش بیفتند.
یکی از اعضای انجمن نجات آلبانی نوشته بود: “… باور کنید در حال حاضر کار و مسئولیت من خیلی بیشتر از زمانی شده است که در داخل سازمان بودم و اکنون زندگی‌ام هم خیلی سخت‌تر و پرتضادتر شده است، اما همین که این امکان را یافته‌ام که دست سران شیاد و فریبکار سازمان را رو کنم و مانع از خام شدن جوانان میهنم گردم و لذا رضایت نفسی که در حال حاضر از این بابت احساس می‌کنم، به دنیا می‌ارزد”.
انجمن نجات در جهت نجات اعضای گرفتار در فرقه مخرب رجوی فعالیت می‌کند. اما از آنجا که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است و علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، انجمن نجات ضروری می‌بیند که در جهت ممانعت از به دام افتادن جوانان ایرانی و نجات آنان از تهدید بالقوه‌ای که می‌تواند سر راهشان قرار گیرد نیز فعالیت نماید.
نجات‌یافتگان از سازمان مجاهدین خلق، خصوصاً اعضای انجمن نجات، عزم جزم کرده‌اند تا نگذارند حتی یک جوان ایرانی فریب دجال گری‌های مسعود و مریم رجوی را بخورد و به دام این فرقه مخرب بیفتد و سرنوشتی همچون گذشته خودشان پیدا نماید.
ابراهیم خدابنده