سیستم ارباب – رعیتی در قلعه مانز رجوی

عصر ما، عصر آزادی و جنبش های رهایی بخش و عصر مرگ محتوم دشمنان آزادی است. سالیان سال است سازمانی بدنام به نام مجاهدین خلق به سرکردگی رجوی با اعمال تروریستی و تشکیل یک سیستم ارباب و رعیت در تشکیلات خود انسان های زیادی را در قلعه اشرف حبس نموده. البته چندین سال است سازمان رجوی دوران رکود و انحطاط را طی میکند و در حال زوال است. مهمترین عامل زوال و افول این سازمان فرقه گرا، دجالگری و ماهیت ضد انسانی و تروریستی آنها می باشد.

در دستگاه رجوی و سیستم ارباب – رعیت ارباب با عنوان رهبر به همه حکمرانی می کند و رعیت در حقیقت فقط قادر به بهره دهی جهت ارباب میباشد. در این سیستم رعیت از کلیه حقوق اجتماعی – سیاسی و قضایی محروم بوده و هیچگونه دخالتی در سرنوشت خود نمی تواند داشته باشد.

ارباب یا سرکرده فرقه با سوء استفاده از قدرت سیاسی و نظامی خود که وابسته به بیگانگان است انواع جبر و ظلم و استثمار را به رعیت ها تحمیل می کند. روزگار زندگی نیروهای مفلوک زحمتکش بسیار نامساعد است و از هرگونه امکانات رفاهی و تفریحی و ارتباط با خانواده محروم می باشند.

فرقه با برقراری وحشت و فشار تشکیلاتی سیستمی وحشت زائی را برای حفظ منافع خود به رعیت ها تحمیل می نماید. قوانین و ضوابط دگماتیسم غیر انسانی که فقط بر پایه ممنوعیت و محرومیت سوار است در قلعه اشرف اجباری و پیروی از آن الزامی است. اشاره مختصر به این ضوابط و سیستم ارباب و رعیت در تشکیلات رجوی:

۱.هرچیز و هر شخصی حرف نگفته داشته باشد و آن را بازگو نکند دشمن است

۲. هر چیز و یا هر کس که همه چیزش را به ارباب و سازمان اهدا نکند دشمن است و این اجبار با عبارت( امضاء خون و نفس) تئوریزه میشود.

۳.هیچ کس نباید لباس شخصی بپوشد و لباس فرم اجباری است

۴. فکر به خانواده ،همسر و بچه ممنوع و هرکس سرپیچی کند دشمن است با این عبارت که ( خانواده کانون فساد و حائل مبارزه است) نهادینه گردیده

۵. هیچ کس نباید استراحت مطلق داشته باشد و خوابیدن انفرادی ممنوع است

۶.هیچ کس نباید بیمار باشد و هر بیماری تمارض محسوب می گردد و این امر نیزبا عبارت اینکه (مجاهد مریض داریم مریض مجاهد نداریم) اعمال میشود.

۷. شادی،ابراز احساسات پرشور و پای کوبی انفرادی ممنوع است.

۸.عدم دسترسی به وسایل ارتباط جمعی همچون تلفن ثابت و همراه

۹.عدم ارتباط با خانواده و دوری و بی خبری مطلق از خانواده

۱۰.ممنوعیت مکالمه و گپ های دو یا سه نفره

۱۱.محرومیت از دیدن و شنیدن اخبار روز علمی اقتصادی دنیای جهان و عدم دسترسی به تلویزیون ورادیو ۱۲. کارهای اجباری طاقت فرسا

۱۳. تجردگرایی نمونه ای کوچک از محرومیت ها و ممنوعیت های حاکم در حق رعیتها می باشد ۱۴.ازهمه ناگوارتر اینکه خروج از تشکیلات ممنوع است.

این است قوانین و جو حاکم در مناسبات فرقه ای سازمان رجوی و در این فرقه سیستم ارباب و رعیت به این شکل اجرا میشود. براستی این محرومیت ها یادآور هفت قانون کتاب قلعه حیوانات به اثر جورج اورول است. بی تردید ممنوعیت ها و محرومیت های حاکم در فرقه رجوی و بردگی هزاران انسانی مصداق بارزی از نقض حقوق بشر و آزادی ستیزی می باشد.

ناصر رضایی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا