نگاهی کوتاه به جنایت رجوی بر علیه کودکان

کودکانی که به دستور رجوی از پدر و مادر جدا و به کشورهای دیگر فرستاده شدند بین ۷۰۰ تا۹۰۰ نفر برآورد می شوند. (فرزندان من هم از قربانیان این جنایت رجوی هستند)

دهها نفر از آنان بعدها با فریبکاری از سوی سازمان رجوی به عراق برگردانده و به لباس نظامی پوشانده شده و به سربازی در خدمت رجوی در آمدند. از سرنوشت بسیاری از آن کودکان اطلاعی در دست نیست و سازمان رجوی نیز تا کنون گزارشی در مورد آنها انتشار نداده است. اما مشخص است که تعدادی خودکشی کرده، تعدادی در خانه های هوادارن سازمان رجوی یا دیگر افرادی که این کودکان را نگهداری می کردند مورد خشونت جسمی و تجاوز قرار گرفته اند.

بسیاری از آن کودکان آسیب های شدید روحی، روانی دیده و هنوز هم از پیامدهای آن رنج می برند. نابودی بنیاد خانواده، جدا کردن کودکان از پدر و مادرشان از  بچه شیرخواره گرفته تا نوجوانان ۱۳- ۱۴ ساله، انتقال غیر قانونی کودکان از عراق و ورود غیر قانونی آنان به کشورهای مختلف که می توانست جان آنها را به خطر بیاندازد، تلاش برای جدا کردن خواهران و برادران تنی از همدیگر برای واگذار کردن آنها به افرادی که قرار بود آنها را در کشورهای دیگر نگهداری کنند، قطع رابطه کودکان با پدر و مادرانشان و برعکس برای مدت های طولانی، نگهداری بخشی از کودکان بطور غیر قانونی در برخی از کشورهای اروپایی در منازل یا خوابگاه های دسته جمعی و محروم کردن آنها از حقوق قانونی شان، کلاهبرداری سیستماتیک در گرفتن پول به نام بخش دیگری از کودکان از اداره های دولتی کشور های مختلف و خرج نکردن این پول برای کودکان، اِعمال خشونت جسمی و جنسی در خوابگاه های دسته جمعی که برخی از کودکان در آنجا نگهداری می شدند توسط افرادی که از سوی سازمان رجوی برای نگهداری کودکان گمارده شده بودند و نیز در خانه برخی از هواداران برخی از آن کودکان دچار ضربه های روحی شده، اقدام به خودکشی کرده یا هنوز از آسیب های روحی رنج می‌برند.

در سال های بعد انتقال غیر قانونی بخشی از کودکان بدون اطلاع پلیس یا اداره های دولتی از کشورهای اروپائی به عراق با وعده دیدن پدر و مادر و به سربازگیری اجباری برخی از همین کودک سربازان که زیر ۱۷ یا حتی کمتر داشتند. بعدا در درگیری هایی در اشرف عراق و کمپ لیبرتی در عراق کشته شدند و در مورد چند نفر نیز از چگونگی مرگ یا خودکشی آنها اطلاعی در دست نیست. بسیاری از این موارد برای سال های طولانی و بطور سیستماتیک انجام شده است و آشکارا نقض قوانین کشورهای محل سکونت آن کودکان بوده است.

کودک سربازان سابق سازمان رجوی و کودکانی که از سازمان رجوی از پدر و مادرشان جدا شده بودند چنین مواردی را شخصا تجربه کرده یا شاهد آن بوده اند. آنها در خاطرات یا در مصاحبه با رسانه های کشورهای آزاد یا در فیلم مستند از این تجربه های دردناک سخن می گویند. افرادی که از سازمان در ارتباط با این کارها حمایت کرده و مانع از حقیقت یابی شده و بر سر راه آزادی بیان این کودکانِ سابق مانع تراشی می کنند، می توانند اگر نه به لحاظ حقوقی، اما به لحاظ اخلاقی شریک جنایت رجوی تلقی شوند.

سازمان رجوی برای آنکه موضوع کودک سربازان سابق و کودکانی که آنها را از خانواده هایشان جدا کرده به یک موضوع حقوقی، کیفری در کشورهای اروپائی تبدیل نشده و بر علیه آنها اعلام جرم نشود، دستگاه تبلیغاتی خود را به کار گرفت تا با سر و صدا و اتهام زنی، مانع از عمومی شدن این موضوع در نزد افکار عمومی در کشورهای اروپائی شود. از همین روست که تلاش می کرد جلوی نمایش فیلم مستند «کودکان کمپ اشرف» کشور سوئد یا مصاحبه هائی که رسانه های مختلف با این کودکان سابق انجام می دهند را بگیرد. رجوی هراس دارد که با آگاه شدن مردم در کشورهای آزاد در اروپا و آمریکای شمالی، سیاستمدارانی که از این سازمان حمایت می کنند خودشان را عقب بکشند و زمینه های پیگرد حقوقی رجوی ها و دیگر افرادی که در سه دهه گذشته در زمینه های غیر قانونی مرتبط با کودکان در سازمان رجوی فعال بوده اند، فراهم شود. در ترس از چنین احتمالی، سازمان رجوی تلاش می کند از یکطرف با سر و صدا و جار و جنجال، خاک به چشم مردم بپاشد، از طرف دیگر سعی می کند با اتهام زنی و ترور شخصیت، شاهدین دیگری که می توانند در این مورد حرف زده یا در صورت لزوم در دادگاه حاضر شوند را بترساند.

علی زمانی

 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا