بیجار رحیمی عضو سابق سازمان مجاهدین خلق و عضو کنونی انجمن نجات آلبانی داستان دردناک خانواده های اعضای مجاهدین خلق را نقل می کند که از نعمت دیدار فرزندان شان محروم هستند و زجر می کشند.
او به درخواست برادر محمد رضا آغاسی، پیام خانواده را برای محمد رضا که همچنان در کمپ مانز مجاهدین و در اسارت به سر می برد می خواند.:
سلام – وقت تان به خیر . تو رو خدا پیامی هم برای داداش محمد من بگذارید و بگویید خانواده چقدر چشم انتظارش هستند. بگید چقدر چشم انتظار و نگرانش هستیم. پدرم در چشم انتظاری فوت شدند تا لحظه آخر فقط محمد را یادش بود. ( با اینکه آلزایمر داشت) و در نهایت هم با عکس محمد در دست آخرین لحظات عمرش را سپری کرد و فوت شد. تو رو خدا پیام ما را به او برسانید. مادرم تنها آرزویش دیدن محمد است.
بیجار رحیمی که خود در زمان حضور در تشکیلات، پدر و مادرش را از دست داد و برای همیشه از دیدار و شنیدن صدایشان محروم مانده است، می گوید که درد خانواده ها را به خوبی درک می کند و سختی هایشان را حس می کند:
بدان که آنها خیلی سختی می کشند. خواهش می کنم به خاطر مادرت به خودت بیا و از تشکیلات جهنمی رجوی خودت را خلاص کن. بقیه عمرت را بدون استرس و اضطراب سپری کن. آخرش چیست؟!
باور کن هنوز زندگی هست. همه چیز هست. با خیال راحت بیا. انجمن نجات آلبانی با حمایت خانواده ها از شما حمایت می کند.