
مجاهدین خلق دهههاست که ادعا میکنند منابع مالی آنها از سوی هوادارانشان تامین میشود.
پس از اینکه در دهه ۹۰ میلادی، وزارت امور خارجه آمریکا در فکتشیتی درباره مجاهدین خلق، از حمایت عراق از این گروه برای حمله به ایران نوشت، مسعود رجوی در ۲۷ فوریه ۱۹۹۲ نامهای به همیلتون، رئیس کمیته فرعی اروپا و خاورمیانه کنگره نوشت و مدعی شد که هزینههای شاخه نظامیاش “توسط مردم ایران تامین مالی” میشود. این ادعا در برهههای مختلف به اشکال گوناگونی مطرح شده است.
نمونهاش اظهارنظر علی صفوی، عضو کمیته موسوم به روابط خارجی شورای ملی مقاومت که بازوی سیاسی سازمان مجاهدین خلق بود.
او ادعا کرده بودجه کمپین حامی مجاهدین خلق از ایرانیان آمریکایی تامین میشود اما این ادعا را هم گزارشها و هم شهادتهای مختلفی در مورد منابع ثروتمند این گروه رد میکنند. در این گزارش به بررسی منابع درآمدی مجاهدین خلق و همچنین شرکتهای پوششی غربی و شرقی که به این گروه کمک مالی میدهند، پرداختهایم.
پس از تغییر فاز گروه مجاهدین خلق، این گروه نیاز به درآمد برای اقدام علیه ایران داشت. اخاذی از خانواده اعضای مجاهدین خلق، فروش نشریه در غرب، فروش اطلاعات محرمانه به عراق، لیبی، عربستان، رژیم صهیونیستی و سایر کشورها و سرقت از فروشگاههای زنجیرهای غربی و حتی دانشگاهها، بخشی از راهکار برای تامین نیازهای مالی مجاهدین خلق بود. اما هزینههای این گروه بسیار بیشتر از این شیوههای درآمدزایی بوده است.
یکی از اعضای بریده از گروه تروریستی مجاهدین خلق اخیرا درباره جمع آوری کمک برای این گروه از طریق سیمای مجاهدین خلق دست به افشاگری جالب توجهی زده و نوشته است:
یکی از شگردهای مجاهدین خلق در پولشویی به این صورت است که یک فرد را در اتاقی در آلبانی، با سر و روی پوشیده، بهعنوان یکی از هواداران معرفی میکنند. این فرد ادعا میکند که فلان شخص تمام پولها و طلاهای خود را به مجاهدین خلق اهدا کرده است. سپس افرادی که خودشان حتی برای تأمین نیازهای اولیهشان مشکل دارند، تماس میگیرند و اعلام میکنند که قصد دارند مبالغ زیادی مانند ۱۵۰ هزار دلار اهدا کنند. این نمایش ادامه پیدا میکند و در نهایت، اثبات اینکه این پولها از منابع دیگری تأمین شده و همه اینها یک نمایش است، دشوار میشود.
اخیرا دولت کانادا نسبت به فعالیت انجمنها و شرکتهای پوششی مجاهدین خلق که بخشی از شبکه پولشویی هستند هشدارهای جدی مانند ممنوعیت هرگونه انتقال پول از کانادا به آلبانی به روشهای مختلف داده اند، موضوعی که همچنان به ویژه در ایام موسوم به گلریزان، در دست اجرا است.