مسعود و مریم رجوی، سران بدنام سازمان مجاهدین خلق که به خوبی به سوء شهرت خود واقفند همیشه در تلاش بوده اند تا به طریقی خود را به شخصیت های محبوب و آزادیخواه و مردمی نسبت بدهد تا شاید کمی از ننگ نام شان کاسته شود.
یکی از این شخصیت ها نلسون ماندلا، پدر فقید آفریقای جنوبی مدرن بود. به یاد داریم که در سال 2003 و در زمان درگذشت این اسطوره آزادیخواهی، مریم رجوی با ارسال پیام تسلیت سعی کرد خود را به عنوان رهروی این شخصیت بزرگ آزادیخواه نشان دهد.
نلسون ماندلا فعال سیاسی ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی بود که بیشتر عمر خود را صرف مبارزه صلح‌آمیز برای دستیابی به عدالت کرد. او در راه مبارزه با آپارتاید، بارها دستگیر شد و به زندان افتاد. ماندلا مدت ۲۷ سال زندان را تحمل کرد تا سرانجام به هدف خود دست یافت. او به‌عنوان اولین رئیس‌جمهوری سیاه‌پوست دولت آفریقای جنوبی انتخاب شد و بعد از چهار سال از قدرت کناره گرفت. او سیاستمداری بزرگ، مبارزی نستوه و نویسنده‌ای چیره‌دست با اندیشه‌هایی والا بود که موفق به کسب جایزه صلح نوبل شد.
نلسون ماندلا برای دنیای بهتری می‌جنگید که در آن آزادی، کرامت و عدالت رعایت شود. او راه خود را تا دستیابی به هدف دنبال کرد. اینکه مریم رجوی چطور توانسته بدون احساس شرم، نام این شخصیت بزرگ عدالت جو را بر زبان جاری کند جای تعجب دارد!
حضور نوه ماندلا و دختر چه گوارا در تشییع رهبر حزب‌الله اما، بعد از گذشت چندین سال دوباره نشان می دهد که بینش این خانواده تا چه میزان با فرصت طلبی ها و جنایات مسعود و مریم رجوی در تضاد و تناقض است.
امروز نوه نلسون ماندلا و دختر چه گوارا در مراسم تشییع پیکر سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان، توجه بسیاری را جلب کرد. این اقدام حامل پیام واضحی است: مقاومت حزب‌الله در برابر ظلم و اشغالگری، ادامه راه مبارزان بزرگی چون ماندلا و چه گوارا است. این حضور نشان‌دهنده تأیید مسیر مقاومت توسط خانواده‌های شخصیت‌های برجسته آزادیخواه جهان است.
مریم رجوی و سازمان مجاهدین خلق ایران، که خود را مدافع آزادی معرفی می‌کنند، همواره مواضعی ضد مقاومت اتخاذ کرده‌اند. این سازمان بارها با گروه‌ها و دولت‌هایی که علیه جنبش‌های مقاومت فعالیت کرده‌اند همکاری داشته است.
از سوی دیگر اگرچه مریم رجوی سعی دارد خود را هم‌راستا با نلسون ماندلا معرفی کند، اما مواضع او در حمایت از سیاست‌های غربی علیه جنبش‌های مقاومت منطقه‌ای، به‌ویژه حزب‌الله لبنان، خلاف این ادعا را نشان می‌دهد.
اگر نوه ماندلا راه حزب‌الله را ادامه مسیر آزادیخواهی می‌داند، چگونه سازمان مجاهدین خلق می‌تواند همزمان این راه را نفی کند و خود را رهرو ماندلا بداند؟
حضور خانواده‌های مبارزان بزرگی چون نلسون ماندلا و چه گوارا در کنار جنبش‌هایی مانند حزب‌الله لبنان نشان می‌دهد که معیار واقعی آزادیخواهی ایستادگی در برابر ظلم است. این اقدام پاسخی محکم به ادعاهای سازمان‌هایی مانند مجاهدین خلق است که تلاش دارند با بهره‌برداری از نام شخصیت‌های تاریخی، مشروعیت کسب کنند.
تناقضات آشکار در رفتار و مواضع سازمان مجاهدین خلق ایران نشان می‌دهد که ادعاهای آن‌ها درباره پیروی از راه نلسون ماندلا صرفاً تلاشی برای جلب توجه افکار عمومی است. حضور نوه ماندلا و دختر چه گوارا در مراسم تشییع رهبر حزب‌الله لبنان تأکیدی بر این نکته است که مسیر واقعی آزادیخواهی از مقاومت در برابر ظلم می‌گذرد، نه همراهی با سیاست‌هایی که هدفشان تضعیف جنبش‌های مردمی است.
سالاری