چند روز پیش در حال تحقیق و مطالعه و چرخ زدن در میان اخبار و مقالات بودم. در این میان سری هم زدم به سایت های فرقه که پیام 27 بهمن مسعود رجوی را دیدم.
باز کردم تا ببینم این مرده از گور فراری این بار چه افاضاتی فرموده است!
ظاهراً دانشجویان را تشویق کرده بود تا قیام کنند! طوری هم صحبت کرده بود انگار دانشجویان نشسته اند تا ببیند این رهبر فراری و مفقود الاثر این بار چه پیشنهادی و یا بهتر بگویم چه دستوری برایشان دارد؟!
مسعود رجوی یا نمی داند و یا خودش را به نفهمی زده است که در ایران کسی برایش تره هم خرد نمیکند. اصلاً مجاهدین خلق در ایران میان کدام قشر و کدام طیف و کدام رده سنی جایگاه دارد؟!
آقای رجوی
اصلاً دانشجویان مگر شما را می شناسند؟ در ایران اگر هم کسی شما را به خاطر داشته باشد، به واسطه جنایات و خیانت ها و مزدوری ها یتان است و نه چیز دیگر.
آقای رجوی
مگر فراموش کرده ای که در نشست های طعمه برای دانشجویان خط و نشان می کشیدی. بالای سن قدم می زدی و با پرخاشگری می گفتی در آینده ایران تمام دانشجویان را سینه دیوار می گذاری و همه آنها را تیر باران می کنی. مگر نمی خواستی دانشگاه ها را با لودر صاف کنی. مگر نمیگفتی دل پُری از دانشجوها داری. می گفتی به اینها هم میشود گفت دانشجو!!! چرا؟ چون در جهت منافع تو فعالیتی نمی کردند و برایت اهمیتی قائل نبودند.
مسعود رجوی، رهبر ورشکسته تشکیلات از هم گسیخته ای است که راهی به جایی نمی برد. فرسنگ ها دور از مرزهای ایران با اعضایی سن بالا و بی انگیزه، دست و پا می زند تا سازمان در حال افولش را سر پا نگاه دارد.
تمام دانشجویان و قشرهای جامعه آگاه هستند که رجوی و دار و دسته اش کاری به منافع خلق ندارند. آنها فقط به دنبال منافع قدرت طلبانه خود هستند.
یادم می آید که در یک نشست عمومی مهوش سپهری ( نسرین ) گفت مردم ایران لیاقت آزادی را ندارند. نامی از رهبری ما به زبان نمی آورند. همان زمان برای ما جا افتاد رجوی و دار و دسته اش در ایران جایگاهی ندارند.
فواد بصری