اطمینان دارم فرزندانم را بزودی ملاقات خواهم کرد

خانم حمائل غنی زاده (مادر سعادت)، هر سال که نو می شود، اینطور قاب عکس خانواده اش را در دست گرفته و برای لحظه دیدار، ثانیه ها را می شمارد، ایشان با خاطرات گذشته زندگی می کند و هرگز امید خود را از دست نداده است که دیگر فرزندانش را نخواهد دید. مادر سعادت با این قاب عکس ها زنده است. اعضای یک خانواده مانند شاخه های یک درخت هستند، آنها در جهات مختلف رشد می کنند، اما ریشه های آنها به هم پیوسته و ثابت باقی می ماند. مهری، ناهید و محمود ، سه فرزند ایشان هستند که در اسارتی دردناک بسر می برند، این سه عضو خانواده سعادت، بخشی شگفت انگیز از این خانواده هستند که مادر سعادت برای باقی مانده عمرش عاشق آنهاست و به آنها عشق می ورزد، به گفته این مادر: خانواده قلب من است، خانواده روح من است، خون در رگ های من است…

هر بار که به ملاقات ایشان در سال نو می رویم ، تکیه کلامش این است :
من آن ها را (مهری ، ناهید و محمود) ، با تمام قلبم دوست دارم و دوست دارم اوقاتم را با این قاب عکس ها که تنها یادگار من ازاین سه فرزندانم است، بگذرانم و هر کاری انجام خواهم داد برای این که آنها را ملاقات کنم .
شاید چندصباحی رهبران فرقه ضدبشری رجوی ، این مادر را از فرزندانش جدا کرده است ، اما از آنجا که عشق بین مادر و فرزندان را هیچ کس نمی تواند از بین ببرد، به کوری چشم رجوی ها، خیلی زود روزی فرا خواهد رسید که این مادر سه فرزند خویش را در آغوش خواهد کشید.

مادر سعادت:
” بچه های من پاره تن من هستند
هرکاری انجام می دهم برای آن هاست
و هرگز نمی توانم کسی را بیشتر از آن ها دوست داشته باشم…”

محمدرضا مبین