ناکامی جنگ مسلحانه، فاجعه ای برای آزادی – قسمت ششم

"توتالیته گرایی فرقه ای() باعث از خود بیگانگی فرد می شود چون دائما می خواهد مفهوم "دیگری" را در خود هضم کند و این" دیگری" مقاومت می کند و سرانجام به سوی "بی کرانگی"یا "رهائی خویش"() میل می کند. امانوئل لویناس – فیلسوف معاصر فرانسوی

ابراز اندیشه ستیزه جویانه و اتخاذ خط مشی تروریستی به وسیله رهبری فرقه مجاهدین باعث گردید که در ذهنیت افراد و کادرهای فرقه "محتوای تاریخی خردمندی"، توانایی خود را از دست بدهد و ابعاد زیبایی شناختی خرد آدمی به فراموشی سپرده شود. چنین افرادی متاثر از نظام فکری توتالیتر ناگزیر در برهوت فکری و خاطرات دیرینه خود سیر می کنند بی آنکه چرخشی به سمت تحولات جهانی معاصر داشته باشند در حالیکه عقلانیت انتقادی در دهه های اخیر سازنده تفکر اعتقادی و سیاسی عصر ماست که ارزش مفاهیم مبتنی بر این شیوه اندیشه را مشخص می سازد. مفاهیمی چون فردیت، نسبی گرایی و احترام به حقوق طبیعی و ذاتی انسان.

هرگاه فرقه مجاهدین را با تحلیل تاریخی و عالمانه به سنجیم به شرایط و روابط و مناسباتی نامعقول و نابخردانه بر می خوریم که برای بررسی بی طرفانه، علمی و تحلیل سازنده و منطقی آن باید مفاهیم مبتنی بر نقد و انکار را در قضاوت و ارزشیابی دخالت دهیم. این یک واقعیت است که سیستم توتالیتر، بسته و محدود فرقه رجوی به انجام فعالیت های وسیعی در زمینه بهره گیری نامعقول و غیر انسانی از افراد و کادرهای تشکیلات به ویژه در سه دهه اخیر مبادرت نموده است.

روش ها و شیوه های غیر انسانی و جنایت سازمان یافته متداول در سیستم بسته فرقه رجوی رسم و راه صحیح زندگی، تعقل و پراتیک سیاسی به شمار می آیند. رهبری و سران فرقه رجوی حماقت های مداوم سیاسی خویش را تحلیل سازنده و امید بخش قلمداد می نمایند. اما نگرش در ابعاد گوناگون بدین فرقه (تشکیلات رجوی) از سوی دیگر موجب آگاهی تازه ای از چگونگی نضج و رشد ایدئولوژی تام گرا و فاشیستی و رفتار معطوف به ترور می گردد.

ادامه حیات و زندگی فرد در تشکیلات رجوی که بی خردیها را عاقلانه جلوه می کنند در واقع نوعی تحمیل است، تحمیل نه تنها به افراد و کادرهای ناخشنود و خواهان دگرگونی در فرقه مذکور، بلکه به نوع نگاه و نگرش، شیوه و روش زندگی مبتنی بر تجربه ی عقلانی انسان در دنیای کنونی.

رهبری و سران فرقه رجوی باید به این معنا و مفهوم تعیین کننده پی ببرند که اندیشه ی مثبت و ضد ستیزه جویی در معرفت آدمی و شناخت زمان ما نفوذ بسیار یافته است. این نفوذ تا بدان پایه است که تفکر مبتنی بر نفی تروریسم و خشونت سیستماتیک در همه اشکال و ابعاد آن و در تمامی شئون زندگی انسان مدرن و نیز" خرد جمعی بشر" نمود عینی یافته است.

ذهن خود آگاه آدمی به خصوص در دهه های اخیر زشتی جنایت و پلیدی و پلشتی ترور و خونریزی بی منطق را به هر بهانه و توجیهی به خوبی و روشنی تشخیص می دهد و نمودها و واقعیت های تلخ و سیاه آن را بی معنی جلوه می کند.

رهبری و سران فرقه مجاهدین باید بدانند که آنان هرگز نخواهند توانست با منطق ترور وحشیانه و لجام گسیخته، با آتش خمپاره ها و انفجار نارنجک ها، زندگی انسانها را تباه سازند و از این راه پلید عطش قدرت طلبی خود را سیراب کنند. زیرا خرد آدمی به مثابه نیروی متعالی و آگاهی بخش مرزهای راستی از ناراستی، مهرورزی از کینه ورزی و عقلانیت از خشونت طلبی را به درستی و روشنی مشخص می کند و از ابتذال تروریسم می رهاند.

فرض اینکه افراد و کادرهای فرقه رجوی که در طی سالیان دراز با اندیشه و رفتار خشونت طلبانه و ستیزه جویانه توجیهی برای زندگی خویش ساخته و پرداخته اند، توانائی درک مفاهیم مهرورزی و خردمندی و ابعاد زیبائی شناختی آن را داشته باشند، متاسفانه تصور و خیالی بیش نیست. مگر اینکه دنیای بسته و جامد ذهنیت خود را دگرگون کنند و هسته اصلی آن ذهنیت تاریک را که بر خونریزی و ترور پی ریزی شده است به حاشیه برانند و مفاهیمی چون میهن پرستی، اندیشه مدرن، جامعه مدرن، عمل سیاسی مسالمت آمیز و صلح پابر جا در هر شرایطی را از نو بررسی کنند و محتوای حقیقی آن مفاهیم را باز شناسند. محتوایی که از واقعیت بیشتری برخوردار است و زائیده تجربه ی عقلانی انسان در استمرار تکامل تاریخی خویش است.

آرش رضائی

مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی

16/4/1387