در خبرها آمده بود که از اول سال جدید میلادی دولت منتخب عراق بر اساس توافق با دولت آمریکا، کنترل قرارگاه اشرف را بر عهده گرفته است. همچنین گزارشات مبنی بر این بود که آقای موفق الربیعی به مسئولان سازمان مجاهدین خلق گفته است که گزینه ماندن در عراق برای آنها وجود ندارد و بایستی این کشور را ترک کنند. لذا با این شرایط بنظر می رسد که با جا خالی دادن بوش، ارباب رجوی، لنگه کفش بر فرق رجوی اصابت کرده و قلعه اشرف به فروپاشی کامل خود نزدیک می شود. همین چند هفته قبل بود که مسعود رجوی که از پیروزی های دروغین در دادگاه های اروپا خود را سرمست نشان می داد، پیام به اشرفیان! فرستاده بود که جهان سر تعظیم در مقابل اشرف گرفته است، در حالیکه " اشرف " این ظرف فرقه گرایی در حال فروپاشی می باشد.
بنابراین این فروپاشی جای تبریک به همه خانواده های قربانیان رجوی دارد و به نظرم این امر خجسته باعث می شود که اول همه قربانیان این فرقه به آزادی برسند و ثانیا رجوی و سران شکنجه گر آن پاسخ جنایات خود را بدهند. در اینجا فرصت را مغتنم شمرده و از دولت منتخب عراق می خواهم که بعد از کنترل گرفتن قلعه الموت مراتب آزادی قربانیان این فرقه و همچنین ملاقات آزادانه آنها با خانواده هایشان را فراهم آورند.
همانطور که می دانید در سال 1985 رجوی به عراق آمد، و برای جنگیدن با ایران تحت حاکمیت صدام حسین دیکتاتور عراق بود و اساساً بحث پناهندگی در کار نبود و رهبری فرقه و هیچکدام از اعضای مجاهدین بعد از سرنگونی صدام حسین هم درخواست پناهندگی نداده اند. در سال های گذشته همه افرادی را که با فریب از ایران آورده و به زور در اشرف نگهداری کرده، تعدادی از آنها در عملیات ها کشته شده اند و تعدادی توانستند بعد از سرنگونی صدام به کشورهای اروپایی بروند و تعدا زیادی نیز در قلعه اشرف همچنان در اسارت مانده اند.
رجوی با شکست نظامی در عملیات فروغ جاویدان که اوج تراژدی انسانی سیاست های منحط سازمان بود و بعد هم با فرستادن مریم به خارج و برگشت این موشک استراتژیک بر سر اشرف اوج افتضاح سیاسی سازمان را موجب شد. اکنون هم اوج کمدی این تراژدی هست که سازمان می خواهد در اشرف بماند و از دولت نوری المالکی درخواست کرده که موافقت کند سازمان در اشرف بماند که البته دیگر دیر شده است و دولت منتخب عراق هم تصمیم خودش را در بستن این قلعه فرقه گرایی گرفته است تا بدین وسیله موجب خوشحالی خانواده های قربانیان رجوی فراهم گردد و رجوی هم سرنوشتی همانند اربابش صدام خواهد داشت و از آن گریزی نیست.