مسئولین دولت عراق همچنان قاطعانه تاکید می کنند که نفرات مستقر در قلعه اشرف باید این کشور را ترک کنند و به همین دلیل هم سران فرقه رجوی شروع کرده اند به جار و جنجال و دروغپردازی و دجالگری. آنها می گویند که انتقال اعضای این گروه به خارج از عراق غیر قانونی است و ما 23 سال است که درعراق پناهنده قانونی هستیم.آنها مدعی هستند که دولت عراق ارتباط اشرف را با دنیای خارج قطع کرده و این فاجعه انسانی و جنایت علیه بشریت است.
اولا برای من و امثال من که از نزدیک سالها با سازمان مجاهدین بوده ایم و جزو قربانیان فرقه هستیم و بتازگی به دنیای آزاد آمده ایم روشن است که اکثریت نیروها در اسارت رجوی هستند و بی صبرانه منتظر باز شدن درب اشرف این قلعه شیطانی هستند تا از آن رهایی پیدا کنند.
لذا این جابجایی برای آنها نه تنها جابجایی اجباری نیست بلکه منجر به رهایی قربانیان فرقه رجوی می گردد و سران فرقه هم این را خوب می دانند که یک روز هم شده بیشتر این اسرا را در قلعه اشرف نگهداری کنند و سعی می کنند با دجالگری خاص رجوی ماندن اجباری افراد باشد.
ثانیا سؤال من از سران فرقه رجوی اینست که چطور زمان صدام می گفتید که همه نفرات غیر قانونی هستند و اگر کسی می خواست جدا شود و از عراق برود می گفتید باید به دلیل ورود غیر قانونی به عراق 8سال به زندان ابوغریب برود و بعد هم برگردد به ایران. حالا چی شده که می گویید ما 23 سال هست که در عراق قانونی هستیم و پناهنده سیاسی می باشیم و سؤال دیگر اینکه تو که در این مدت ارتباط افراد را با دنیای خارج قطع کرده ای و به شدت از آن می ترسیدی حالا چطور شده که دولت عراق را متهم به این کار می کنی؟ البته جواب مشخص است، شما در زمان صدام نوکری می کردید و حالا هم می خواهید به نوکری خود برای ارباب جدید خود یعنی دولت آمریکا ادامه دهید و دولت عراق هم نمی خواهد یک گروه تروریستی را در کشور خود جای دهد و لذا با مظلوم نمایی می خواهید جلوی این جابجایی را بگیرید که فایده ای هم ندارد.
ثالثا سؤال دیگر من از آقای رجوی اینست که شما تازه بعد از شش سال از سوراخ موش جهیده و یک پیام صوتی داده بودی، چرا در مقابل این خبر به این مهمی هیچ موضعی نمی گیری؟ چرا دوباره به داخل سوراخ موش خزیده و سکوت کرده اید. البته برای همه ما دلایل این سکوت معنی دار واضح هست چون اوضاع بر وفق مراد رجوی نیست و سرنوشتش مانند همه فرقه ها به پایان خود نزدیک شده است و از روز پاسخگویی و اعتراف به اندیشه های پوشالی خود می ترسد، اندیشه های پوشالی مثل: انقلاب ایدئولوژیک و طلاق های اجباری، نشست هاس تفتیش عقاید و مغزشویی، استراتژی مبارزه مسلحانه و تروریستی و…
رهبری فرقه مجاهدین باید پاسخ فرمان هایی که در این مدت صادر کرده را بدهد. فرمان هایی مثل: قتل، زندان و شکنجه کردن افراد، فرمان فرستادن مخالفان به زندان ابوغریب در زمان صدام حسین، انهدام کامل خانواده ها و…
لذا رجوی نگران خودش هست، و نه نگران اعضای اسیر در قلعه اشرف و به همین دلیل در بن بست کامل می باشد و تلاش می کند با دروغ پراکنی خود را نجات دهد که البته دیگر دیر شده و با باز شدن درب قلعه اشرف و آزادی اسرای آن روز پاسخگویی برای رهبران فرقه مجاهدین فرا خواهد رسید.