کانون رهائی جهت تسهیل رهائی اعضای ساکن در اشرف و ارائه راه حل های انسانی و بشر دوستانه و نیز بررسی راه های مقابله با سماجت رهبری مجاهدین برای استقراردر عراق و ممانعت از خروج نیروهای خود، ملاقاتی با سفیر عراق در پایتخت کشور هلند بعمل آورد.
در این ملاقات دو ساعته آقای شمس حائری از وضعیت دو فرزندش که در پادگان اشرف اسیر هستند و نگرانی خود راجع به آنها گزارش مختصری به جناب سفیر داد و هیأت تجربیات و تکنیکهای التصاق روانشناسانه و شیوه های متفاوتی که مجاهدین برای حفظ نیرو و فشار های روانی روی اعضاء بکار می برند را بیان داشتند، که با استقبال ایشان مواجه گردید.
آقای “سیامند آل بانا ” که خود در گروه های مقاومت کردی به عنوان پیشمرگه علیه صدام مبارزه می کرده است اضافه نمود که امنیت عراق برای تمامی مردم عراق در نواحی مختلف حائز اهمیت بوده و برای حفظ آن کوشش های جدی به عمل آمده و خواهد آمد.
کانون رهائی وضعیت داخلی پادگان اشرف را مانند بمبی ساعتی که هر لحظه در حال انفجار است برای آقای آل بانا توضیح دادند و پیشنهاد نمودند که به نمایندگان کانون رهائی اجازه داده شود تا به همراه فعالین حقوق بشر و سازمانهای پناهندگی به داخل پادگان مراجعه نمایند و با دوستان و همرزمانشان تماس مستقیم گرفته و بدور از جوسازی مجاهدین و اعمال تلقینات مرئی و نامرئی با آنان به صحبت و گفتگو بنشینند. همچنین به جناب سفیر یادآور شدند که هیاهو و جو سازی های مجاهدین نزد ایرانیان داخل و خارج کشور آنقدر بی ارزش و بی اعتبار است که هیچکس وقعی به گفته های آنان نمی گذارد مردم ایران مجاهدین را همکار صدام و خائن بکشور می دانند دولت عراق با کمال اقتدار عمل کند و اجازه ندهد مشتی تروریست با شانتاژ و دورغ و مظلوم نمائی به اهداف غیر انسانی اش بقرسد. مجاهدین اگر می خواهند در عراق بمانند هیچ اشکالی ندارد آنها بروند داخل جامعه عراقی و تشکیل خانوداه بدهند و کار کنند و به دولت مالیات بدهند و اگر اشرف شهر است دولت عراق حق دارد داخل این شهر کانتری و پاسبان و رفتگرو رفت و آمد داشته باشد و افراد بصورت انفرادی زندگی کنند و نه بشکل تشکیلاتی و نظامی و…
جناب سفیر برای صدور ویزا جهت سفر به عراق به هیأت قول مساعدت دادند و بنا بر توصیه ایشان نامه ای در همین رابطه تدوین گردید تا به رئیس جمهور و نخست وزیر عراق ارسال نمایند.