دولت فرانسه در تاریخ 17.ژوئن.2003 درست بعد از سرنگونی صدام حسین در حمله نیروهای ائتلاف بخوبی دریافته بود مجاهدین پایگاه مرکزی خود را به ناچار از عراق به فرانسه شهرک اورسورواز پاریس انتقال خواهند داد جای که مریم عضدانلو بعد از سرنگونی صدام و فرارش از عراق در آنجا مخفی شده و مشغول فعالیتهای ترورستی و فرقه ای بود. دولت فرانسه برای اینکه فعالیتهای مجاهدین در غرب را نامشروع قلمداد کند، در یک حمله شبانه غافلگیرانه به این پایگاه مجاهدین مشروعیت آنها را در غرب برای همیشه زیر سئوال برد. در این حمله با دست گیری نزدیک به 200 نفر از اعضای رده بالای این گروه از جمله مریم عضدانلو به جرم تروریست و شناساندن چهره این گروه به غرب، یک مهر ابهام برای همیشه به فعالیتهای آنها زده است. مجاهدین در واکنش به این اقدام نیروهای ویژه ضد تروریست فرانسه در یک اقدام تلافی جویانه اقدام به خود سوزی در ملاء عام در بعضی شهرهای بزرگ اروپا کردند که باعث تائید اقداماتی شد که پلیس فرانسه به آن جرم و فعالیتهای تروریستی در خاک خود، مجاهدین را دستگیر کرده بود. در این حمله زمانی که پلیس فرانسه مقر مجاهدین را مورد بازرسی قرار داد، در ضبط بعضی از مدارک بدست آمده نشان داد مجاهدین طرح اقدامات تروریستی در غرب را در دستور کار خود داشتند. این تنها پایان ماجرا نبود بلکه دولت فرانسه همچنان فعالیتهای مشکوک مجاهدین را زیر نظر دارد و هنوز مجاهدین در این ماجرا از پیگرد قضایی رهایی نیافتند. 17 ژوئن 2003 یک سرفصل تاریخی ضد تروریستی است و ماسک حقوق بشر مجاهدین را از چهره آنها برداشت و آنها را در دنیا بار دیگر به بدنامی ثبت کرد و ثابت کرده است که مجاهدین چه در عراق و چه در غرب به استراتژی خشونت همچنان پایبند هستند و استعداد اقدامات تروریستی را دارا میباشند. سازمان مجاهدین بدلیل محروم کردن عده ای از زندگی و آزادی عمل و به اسارت درآوردن آنها در اردوگاه اشرف کارنامه مثبتی از خود بجا نگذاشته است مضاف بر آن همچنان بر طبل خشونت می کوبند که جز فرو رفتن در انزوای بیشتر در بین ایرانیان و دیگران چیز دیگری برای آنها نداشته است. سازمان مجاهدین برای فرار از جواب گویی به مخاطبان خود و در پاسخ به کسانی که از پس رفت مجاهدین، و یا همه مشکلات و عدم اقبال و از دست دادن نیروهای هوادار خود را، متوجه افشاگری های جداشدگان خود می دانند و آنها را بعنوان سدی برای پیش برد خطوط عوام فریبانه خود تصور می کند. به همین دلیل سازمان مجاهدین بعد از استقرار سیتسم فرماندهی خود از عراق به فرانسه عملا بخش قابل توجه از فعالیتهای خود را به ناسزاگویی و توطئه چینی بر علیه جداشدگان خود معطوف کرده است.