همانطور که مشخص بود اعتصاب غذا در اشرف یک بازی دروغین بیش نبود که رجوی از سر استیصال و درماندگی و وفادار جلوه دادن نیروهایش به آن دست زد. خوشبختانه چون کلیه افراد به این امر واقف اند که نخوردن غذا حتی برای چند روز یعنی چه بنابراین می توانند حدس بزنند که اگر کسی 72 روز اعتصاب غذا کرده باشد باید در چه حال و روزی باشد. عکس های زیر که بلافاصله بعد از اعلام اتمام اعتصاب غذا در سایت سازمان قرار داده شده خود بخوبی بیانگر این واقعیت است که اعتصاب غذا، دروغی بیش نبوده است.
اگر چه تمام فاکت ها گویای این است که این اعتصاب از اساس دروغ بوده اما با فرض درست بودن این اعتصاب!!! آیا واقعا رجوی به خواسته خود که برای آن اعتصاب کرده بودند رسید و با یک پیروزی به اعتصاب پایان داد یا اینکه همچون گذشته از وضعیت بوجود آمده قصد فرصت طلبی داشته و می خواهد ضربات و شکست های سیاسی – استراتژیک و تشکیلاتی این مدت را با یک کار تبلیغاتی بپوشاند.
برای فهم بهتر بد نیست ابتدا به پیام ها و بیانبه های رجوی ها، شورای خارجه نشین او و آنچه که تحت عنوان بیانیه اعتصابیون اشرف بیان شده اشاره کنیم.
در تاریخ 7 مرداد رجوی در پیامی شش خواسته را بیان کرد که عبارت بودند از:
1- خروج نیروهای عراقی از اشرف
2- به عهده گرفتن حفاظت اشرف از سوی آمریکایی ها
3- حضور وکلا و سازمانهای بین المللی در اشرف
4- حضور نماینده شورای امنیت ملل متحد یا دبیر کل آن در اشرف!!! (آنقدر فکر ریاست و رئیس جمهور شدن در ذهن این زن شوهر رخنه کرده و آنقدر دروغ هایشان را برای فریب مردم تکرار کرده اند که حالا خودشان گویا باورشان شده که رئیس جمهور و نخست وزیر هستند و برای حل مشکلات خود به کمتر از دبیر کل سازمان ملل، نماینده شورای امنیت و رئیس جمهور آمریکا رضایت نمی دهند)
5- تن دادن دولت عراق به قطعنامه پارلمان اروپا
6- محاکمه و مجازات آمران و عاملان حمله به اشرف در دادگاه های بین المللی!!! همانطور که ملاحظه می کنید هیچ یک از این خواسته ها تا امروز برآورده نشده است. اما با این حال مریم خانم ادعای پیروزی دارد.
در تاریخ 6 مرداد شورای خارجه نشین باصطلاح مقاومت در اطلاعیه شماره 14 خود خواسته هایی را به شرح زیر بیان کرد:
1- خروج نیروهای عراقی از اشرف و آزادی افرادی که در درگیری با پلیس عراق در اشرف دستگیر شدند.
2- به عهده گرفتن حفاظت اشرف از سوی آمریکایی ها
3- حضور وکلا و سازمانهای بین المللی در اشرف
4- حضور نماینده شورای امنیت ملل متحد یا دبیر کل آن در اشرف!!!
5- تن دادن دولت عراق به قطعنامه پارلمان اروپا
6- محاکمه و مجازات آمران و عاملان حمله به اشرف در دادگاه های بین المللی!!! همانطور که ملاحظه می کنید این خواسته ها عینا مانند خواسته هایی است که توسط رجوی اعلام گردید و تا امروز تنها بخشی از بند اول این درخواست ها بدست آمده و درباره بقیه خواسته ها وضعیت کماکان مانند سابق است. در تاریخ 17 مرداد سایت های وابسته به سازمان بیانیه ای را از قول افراد اعتصابی در اشرف درج کردند (البته مطمئن هستیم که حتی پنج درصد از افراد اشرف نیز قبل از انتشار این بیانیه از آن بی اطلاع بوده و این بیانیه توسط خود رجوی نوشته شده است) که در آن خواسته اعتصابیون همان خواسته های اعلام شده در بیانیه شماره 14 شورای خارجه نشین بیان شده و اعلام کردند که به این اعتصاب تا رسیدن به خواسته هایشان ادامه خواهند داد. در زیر بخشی از این بیانیه را ملاحظه می کنید:
خواسته هاى ما در اعتصاب غذا که مورد حمایت هموطنانمان در کشورهاى مختلف جهان واقع شده است، در اطلاعیه شماره 14 دبیرخانه شوراى ملى مقاومت ایران تاریخ 6مرداد 1388 بازگو شده است. آزادى 36 مجاهدى که توسط نیروهاى عراقى ربوده شدند، بیرون رفتن نیروهاى عراقى، بر عهد گرفتن حفاظت توسط نیروهاى آمریکایى تا زمانى که یک نیروى بینالمللى این وظیفه را برعهده بگیرد و هم‌چنین استقرار یک تیم نظارت بینالمللى در اشرف، در این شمار است.باز هم ملاحظه می کنید که بجز یکی از خواسته ها، بقیه خواسته ها ناموفق است و رجوی به اهدافش نرسیده.
در تاریخ 25 مرداد ماه نیز مریم رجوی در پاریس یک مهمانی بر پا کرده و تحت عنوان «همبستگی با هزار زن اشرف» خواسته هایی را بیان می کند که این خواسته نیز همانند خواسته هایی است که شوهرش و شورای دست نشانده آنها پیش از این بیان کرده بودند.
بنابراین ادعای پیروزی بر اساس آنچه که در پیام ها و بیانیه های رجوی آمده است ادعای پوچ و تبلیغاتی فرصت طلبانه است تا با استفاده از آن اولا شکست های سیاسی و استراتژیکی اش را حداقل برای مدتی بپوشاند. ثانیا با ایجاد سر و صدا باز هم افراد اسیر فرقه در اشرف را در فضا سازی قرار داده و با وارونه جلوه دادن واقعیت امید آنها را به یاس مبدل کرده و از ریزش نیروهایش جلوگیری کند. هرچند واقعیت آنچنان عیان است که دیگر نمی توان با این شعبده بازی ها آنرا کتمان نمود.