آرش رضایی در دیدار خانواده های ساکن استان آذربایجانغربی با نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ به نکاتی اشاره کرد: به نظرم می بایست برای برون رفت از بن بستی که سران مجاهدین بوجود آورده اند مقامات محترم صلیب سرخ به رهبران مجاهدین تاکید و تفهیم کنند تا اجازه دهند خانواده ها به اشرف بیایند و با عزیزان و فرزندانشان در فضایی آرام و بدون کنترل یا فشار از سوی مسئولین اشرف ملاقات کنند و آنها تصمیم بگیرند چه کاری را در این شرایط انجام دهند. به نظرم تبادل نظر خانواده ها و افراد مستقر در قرارگاه اشرف بدور از هر گونه تشنج و هیاهو و یا غوغاسالاری می تواند ایده خوبی برای برون رفت
از بن بستی باشد که در حال حاضر با آن مواجه هستیم. این ایده خیلی مهمی است مقامات صلیب سرخ رهبران مجاهدین را متقاعد کنند تا آنها فضای مطلوبی برای تبادل نظر خانواده ها و عزیزانشان در اشرف فراهم کنند و برای آینده شان تصمیم بگیرند.
آقای رسول واعظی نیز در این دیدار امیدبخش گفت: برادرش مدت بیست و چهار سال است در قرارگاه اشرف بسر می برد او با اشاره به عزیمتش به اشرف در چند سال قبل و دیدار با برادرش، به نماینده صلیب سرخ توضیح داد: " آنها (افراد مستقر در قرارگاه اشرف) اصلا با بیرون ارتباط ندارند با خارج از اشرف هیچ تماسی ندارند، سران مجاهدین نمیگذارند آنها با بیرون از اشرف در ارتباط باشند، افراد قرارگاه اشرف از جمله برادرم قاسم هیچ اطلاعی از بیرون از اشرف ندارند یعنی با دنیای بیرون از قرارگاه اشرف در ارتباط نیستند و هیچگونه اطلاعی و خبری ندارند.
خانم لیلا صمدی ضمن خوشامد گویی به نماینده صلیب سرخ به مواردی تاکید داشت: من مایلم مقامات صلیب سرخ که در واقع پل ارتباطی خانواده ها با افراد قرارگاه اشرف هستند به نامزدم آقای اکبر خسروی بگویند برای من مهم نیست ایشان به ایران بیاید یا به اروپا برود چرا که ممکن است رهبران مجاهدین حرفهایی بزنند و اکبر را از آمدن به ایران بترسانند و برای مثال به او بگویند اگر به ایران بروی اعدام می شوی یا آزار می بینی و از این حرفها، تا اکبر را از بازگشت به یاران منصرف کنند به همین خاطر اکبر اگر مایل باشد به اروپا برود و پناهنده بشود برای من موردی ندارد.
آقای محمد محمدنِژاد نیز که به همراه همسرش در این نشست صمیمانه حضور داشت ابراز امیدواری کرد برادرش هر چه زودتر از قرارگاه اشرف خارج شود و به دنیای آزاد برود. او از نماینده صلیب سرخ درخواست کرد هر چه زودتر نامه های خانواده ها را شخصا به دست عزیزانشان در اشرف تحویل دهد و از آنها بخواهد در صورت تمایل پاسخ نامه ها را در حضور نمایندگان صلیب سرخ و در فضایی آزاد و عاری از هر گونه فشار و یا استرس نوشته و تحویل نمایندگان صلیب بدهند تا به دست خانواده هایشان در ایران برسد.
ادامه دارد…