درجریان همایش انجمن نجات گیلان که با عنوان استمداد با حضورجمعی ازخانواده های اعضای دربند تشکیلات فریبنده فرقه تروریستی مجاهدین برگزارشد، ازصلیب سرخ و مجامع حقوق بشری وخصوصا دولت مردمی عراق طالب استمداد شدند تا بتوانند با تسهیلات دولت ایران وعراق با عزیزانشان درپادگان سابق اشرف دیدار و گفتگو کنند و با به اشراف رساندن اعضای مغزشویی شده و دربندشان نسبت به واقعیات جامعه ایران ودنیای آزاد، آنها را ازاسارتگاه مخوف رجوی نجات داده وبه کانون گرم وپرمهرخانواده بازگردانند.
دراین رابطه درپایان جلسه خانواده ها پس ازشنیدن صحبتهای اعضای جداشده جدید آقایان حمید حاجی پورواکبرمحبی که بشدت متاثرشده بودند با تهیه طوماری ضمن انزجارازاعمال تروریستی سران سازمان مجاهدین مصربودند که خانواده های چشم انتظار و رنجدیده میتوانند نقش مهم وتعیین کننده ای در رهایی عزیزانشان ازچنگال رجوی داشته باشند و با نوشتن متن استمداد جهت اعزام به عراق و دیدار با اعضای غافل ومغزشویی شده، آن را امضاء نمودند. ما خانواده های چشم انتظارگیلانی که بعضا بمدت بیش از25 سال است که ازفرزندان خود که به اسارت فرقه تروریستی رجوی در آمدند، بی اطلاع هستیم. ازصلیب سرخ وتمامی مجامع حقوق بشری، خصوصا دولت مردمی عراق استمداد می طلبیم:
1- ما میخواهیم بی واسطه و بدورازکنترل سران سازمان مطابق روال معمول شهروندان تمام دنیا با عزیزانمان مکاتبه ونامه نگاری متقابل داشته باشیم.
2- ما میخواهیم بی واسطه و بدورازکنترل سران سازمان با عزیزانمان در اسارتگاه رجوی مکالمه تلفنی داشته باشیم.
3- ما میخواهیم بی واسطه و بدوراز کنترل سران سازمان با عزیزانمان در اسارتگاه رجوی ملاقات حضوری داشته و به گفتگو بنشینیم.
آیا مطالبات ما که ازبدیهی ترین وابتدایی ترین حقوق انسانی ومطابق با چارچوب های تعریف شده منشوربین الملل هست، چرا وچرا بارها وبارها ازطرف فرقه رجوی بی جواب مانده ودرمواردی خانواده ها درمراجعه به پادگان اشرف با اهانت شدید وحتی سرکوب چماقداران واجیرشدگان مواجه شدند. ولیکن ما دیگرکاسه صبرمان لبریزشده واجازه نخواهیم داد دوران اتحاد نامیمون سران سازمان با صدام معدوم واینبار با قوای اشغالگرامریکایی تکرارشود وسازمان درتحقق جاه طلبیهای خود عزیزانمان را مورد سوء استفاده ناجوانمردانه قرارداده وجسم وجانشان را به خطربیندازد.
باردیگرمصرانه ازتمام وجدانهای آگاه و بیداربشری وتمامی مجامع حقوق بشری خصوصا دولت مردمی عراق دراین امرخیر و انسانی که لاجرم درسینه تاریخ به ثبت خواهد رسید، عاجزانه استمداد می طلبیم.
