تقاضا از مقامات عراقی برای رسیدگی به وضعیت خانواده های اسیران اشرف

پس از گذشت ده روز بالاخره گروه کوچکی از خانواده های ایرانی که برای دیدار با جگر گوشه های خود به قرارگاه مجاهدین (قرارگاه اشرف سابق یا عراق جدید) رفته بودند بعنوان اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته هایشان در پشت درب این قرارگاه بست نشستند. این افراد هیچ خواسته ای جز دیدار با اعضای خانواده خود که در این کمپ تحت کنترل سران مجاهدین قرار هستند ندارند. برخی از این خانواده ها چندین دهه از فرزندانشان بی خبر بوده اند.

کمپ عراق جدید (سابقا اشرف) هنوز حدود سه هزار و پانصد تن از اعضای سازمان تروریستی مجاهدین خلق را در بر می گیرد و دولت عراق در ماههای اخیر برنامه هایی را برای اخراج این افراد از سرزمین خود شروع کرده است. خانواده ها پس از رسیدن به کمپ متوجه شدند که نیروهای انتظامی عراق که حفاظت و امنیت این کمپ را بر عهده دارند مسئولیت حفاظت و سلامت افراد خانواده ها در صورت ورود به کمپ مجاهدین را قبول نکرده و در نتیجه به خانواده ها اجازه ورود به این کمپ را نمی دهند. نیروهای انتظامی عراق در عوض از سران سازمان مجاهدین خواستند تا ملاقاتی ها را برای دیدن خانواده هایشان به خارج از کمپ بفرستند. رهبران سازمان مجاهدین خلق تا بحال با این خواسته دولت عراق (ترتیب ملاقات در بیرون از محوطه کمپ سازمان) موافقت نکرده و در مقابل آن مقاومت نموده اند. اولین واکنش سران سازمان به این تقاضای خانواده ها و نیروهای انتظامی عراق این بود که در اطلاعیه ای عجولانه اعلام نمودند که تمامی این افراد "ماموران رژیم آخوندی و وزارت اطلاعات هستند که بدروغ و تحت پوشش خانواده افراد به شهر اشرف اعزام شده اند" و در همین اطلاعیه خود افزودند که "کمیته عراقی مسئول خفقان بر علیه شهروندان تحت دستور مستقیم نوری المالکی بر نقض حقوق بشر و محاصره اشرف شدت بخشیده است". حامیان شناخته شده سازمان تروریستی مجاهدین خلق در بریتانیا و آمریکا هم بیکار ننشسته و از هر طرف هجوم آوردند و از دولت های کشورهای مطبوع خود خواستند تا با دخالت مستقیم و فشار بر عراق از آنها بخواهند تا "حقوق بشر شهروندان اشرف رعایت گردد". این حامیان شناخته شده البته به این موضوع اشاره ای نکردند که رهبران سازمان مجاهدین خلق به اعضای خود اجازه نداده و نمی دهند تا محوطه کمپ را برای ملاقات هایی کوتاه با خانواده های خود ترک نمایند. اگر چه مسئولیت کمپ عراق جدید (اشرف سابق) از اول ژانویه 2009 به نیروهای عراقی تحویل گردیده ولی هنوز یگان بیست و پنج نفره ای از سربازان امریکایی با ماموریت حمایت از سازمان تروریستی مجاهدین خلق در کمپ باقی مانده است. لازم به یاد آوری است که همین امریکایی ها سازمان مجاهدین خلق را در کشور خودشان در لیست تروریستی قرار داده و محدود نموده اند. البته باید گفت که این بار سربازان امریکایی به تقاضاهای مکرر سران سازمان مجاهدین برای دخالت در تمامیت ارضی عراق با حمایت مستقیم از رهبران سازمان تروریستی جواب مثبت نداده اند. سران سازمان از سربازان مسلح امریکایی میخواهند تا با ورود خود اقدام به دور کردن خانواده ها از محل نمایند. از طرف دیگر نیروهای انتظامی عراق هم اگر چه با ورود بدون حفاظ خانواده ها به داخل کمپ مخالفت کرده اند ولی از بست نشستن آنها در جلوی قرارگاه هم جلوگیری نکرده اند. بالاخره دو روز قبل در تاریخ نوزدهم فوریه سازمان مجاهدین خلق در یکی از سایت های وابسته به این سازمان تروریستی بنام "ایران افشاگر" اعلام نمود که مشکل واقعی سران سازمان "افراد خانواده اعضای داخل کمپ" بوده و نه "ماموران رژیم ایران". سران سازمان همچنین در این سایت خود اقرار نمودند که این رهبران سازمان مجاهدین خلق هستند که به اعضای دربند خود اجازه ملاقات با خانواده ها را نمی دهند. در این سایت از طرف رهبر فرقه، مسعود رجوی، قید گردید که در حال حاضر حتی اگر ملاقات در داخل کمپ و با حضور محافظان سازمان هم خواسته شود با آن مخالفت خواهد شد. این یک واقعه جدیدی است. سران سازمان قبلا در روبرو شدن با خانواده افراد اسیر از اجازه خروج از کمپ خودداری می کردند چون می ترسیدند این افراد پس از خروج از کمپ فرار کرده و باز نگردند ولی اکنون رهبران حتی اجازه ملاقات در داخل کمپ و با حضور سران و ماموران فرقه را هم منع نموده اند. امروز یکی از خانواده ها در جلوی درب ورودی کمپ اشرف به نماینده ایران اینترلینک در بغداد گفت:
"تا بحال ما بسیار ساکت و بدون سر و صدا عمل کرده ایم. ما فکر می کردیم بنابر اظهارات قبلی سران سازمان اگر تبلیغات و رو در رویی با آنها نداشته باشیم ممکن است بخاطر ترحم و انسانیت هم که شده اجازه بدهند ما فرزندانمان را ببینیم ولی اکنون بیش از یک هفته است که اینجا در بیابان مانده ایم ولی آنها اجازه ملاقات با فرزندانمان را نمی دهند. ما تصمیم گرفته ایم اینجا بست بنشینیم و تا زمانی که کاملا معلوم نشود که چه بلایی سر بچه هایمان آورده اند از اینجا تکان نخواهیم خورد. ما همچنین از مقامات عراقی میخواهیم تا با دخالت خود به کمک ما بیایند". در تحلیل نهایی باید گفت که سران سازمان مجاهدین خلق هیچ حق قانونی بر خاک این قرارگاه و یا افراد داخل آن ندارند. اگر چه هنوز بیست و پنج سرباز امریکایی مسلح در آنجا مانده و حمایت از این گروه تروریستی را بر عهده دارند ولی باید گفت که این دولت عراق است که مسئولیت نهایی کشور را عهده دار بوده و باید پاسخگوی این خانواده ها باشد. در همین رابطه خانواده ها تماس و ملاقات با مراجع حقوق بشری و خبرنگاران را برای توضیح مشکلاتشان شروع کرده اند. با وجود تمامی مشکلاتی که عراق امروز با آنها دست و پنجه نرم می کند، امیدواریم که دولت عراق بتواند با سرعت و دقت به این وضعیت بوجود آمده نیز بصورتی قابل قبول رسیدگی نماید.