بررسی های به عمل آمده از فضای سیاسی حاکم بر عراق در آستانه ی انتخابات پارلمانی هفتم مارس، نشان می‌دهد که ائتلافات و گروه های گوناگونی در حال سپری کردن رقابتی تنگاتنگ در جهت جذب آرای مردمی هستند.
ازمهمترین احزاب و ائتلافهای گروههای عراقی میتوان به نامهای زیر اشاره کرد: 1. ائتلاف دولت قانون نورالمالکی نخست وزیر کنونی کشور عراق و رئیس حزب الدعوه به تشکیل ائتلافی مبادرت ورزیده است که علاوه بر حزب خود وی، گروههای دیگری همچون برخی از سران قبایل اعراب، کرد های شیعه، مسیحیان و افراد مستقل را نیز در بر می گیرد.ائتلاف ملی عراق 2.این ائتلاف که بزرگترین ائتلاف شیعیان عراق است، گروهها و افراد مختلفی همچون مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، پیروان مقتدی صدر روحانی ضد آمریکایی عراق، ابراهیم جعفری، نخست وزیر سابق عراق و برخی سران سنی عراق را گرد هم آورده است. این ائتلاف مهمترین رقیب انتلاف نوری المالکی در انتخابات آینده عراق به حساب می آید.ائتلاف کردها 3.ائتلاف کردها توسط دو حزب عمده کرد که کنترل منطقه نیمه خود مختار کردستان عراق را در اختیار دارند، تشکیل گردیده است. هم حزب دموکرات که توسط مسعود بارزانی رئیس جمهور منطقه کردستان رهبری می شود، و هم اتحادیه میهنی کردستان که توسط رئیس جمهور عراق، جلال طالبانی اداره می شود، گرایشات ملی گرایانه کردی دارند و در جستجوی روابط تنگاتنگ با غرب هستند. 4. ائتلاف العراقیه "طارق الهاشمی" معاون سنی رئیس جمهور عراق، "ایاد علاوی" نخست وزیر سابق و شیعه ی عراق و "صالح المطلک" سیاستمدار برجسته سنی گرد هم آمده اند تا با تشکیل چنین ائتلافی، در قالب گرایشات ملی گرایانه عراقی، به مصاف رقیبان بروند. اما معادلات مربوط به این ائتلاف با ممانعت کمیسیون مستقل انتخابات عراق از شرکت "المطلک" و برخی دیگر از کاندیداهای این ائتلاف در انتخابات به دلیل انتساب به حزب بعث، شکل پیچیده ای به خود گرفته است.این چهار ائتلاف بزرگ و مهم شرکت کننده در انتخابات آتی عراق، از صحنه گردانان اصلی و مهم این انتخابات به شمار می آیند. هر چند که برخی از تحلیل گران امور عراق بر این باورند که هنوز این احتمال وجود دارد که شاید بعضی از ان ائتلافها در یکدیدگر ادغام شوند و ائتلاف جدیدی را به وجود آورند.با توجه به رقابتهای تنگاتنگ این گروهها پیش بینی صد در صد برنده انتخابات 7مارس عراق کاری ساده نیست. اما آنچه که قابل پیش بینی کردن میباشد آنست که با توجه به جنایات و سابقه سیاه بعثی ها در کشور عراق، در آینده این کشور جائی برای افراد وابسته به این حزب وجود ندارد. هر چند که این افراد تحت حمایت اقلیت سنی های افراطی مایل به حزب بعث و القاعده میباشند.وابستگان حزب بعث با پوششها و قالبهای جدیدی تحرکات گسترده ای را آغاز کرده تا شاید دگر بار حداقل بتوانند تعدادی از کرسهای پارلمان عراق و یا تعدادی از وزارتخانه های عراق را تحت کنترل خویش در آورند.نگرانی اکثریت مردم عراق نیز از نفوذ همین افراد به درون پارلمان و دولت عراق میباشد.با توجه به اینکه در سه ائتلاف دولت قانون،ائتلاف ملی عراق و ائتلاف کردها، شانس زیادی برای نفوذ بعثی های سابق وجود ندارد اکثر این افراد به درون ائتلاف العراقیه خزیده اند. نظر به حضور اعضای فرقه خرابکار مجاهدین خلق در عراق، مسئولین این فرقه نیز که ادامه حضور غیرقانونی شان در این کشور با تردیدهای جدی مواجه شده،بیکار ننشسته و دست به تحرکات گسترده ای زده اند.مسلماٌ با توجه به همکاری های دیرینه این فرقه با حزب بغث، مسئولین فرقه تلاشهای گسترده ای را شروع کرده اند تا شاید بار دیگر حامیان سابق فرقه بتوانند در حکومت عراق جا و مکانی پیدا کرده و در نتیجه از حمایتهای این افراد برخوردار شوند.بدون شک اعضای حزب بعث به هیچ عنوان دگر بار نخواهند توانست جایگاه قدرتمند سابق خویش را در عراق بازیابند. اکثریت شیعه و هم چنین کردهای عراقی پایگاه اجتماعی و سیاسی خویش را مستحکم کرده و تسلط گسترده ای بر ارکان و پایه های قدرت در عراق دارند و به این دلیل تلاشها و امیدهای فرقه تلاشهائی بی ثمر خواهد بود و بار دیگر تیرهای سردمداران فرقه به سنگ خواهد خورد.سیاستهای تفرقه افکنانه و تلاش در جهت ایجاد نا امنی در عراق توسط مجاهدین و حامیان بعثی شان دیگر در عراق جدید راه به جائی نخواهد برد. حتی در سیاهترین شق ممکن هم اگر ائتلاف العراقیه کرسی های بیشتری در پارلمان عراق نسبت به گذشته به دست آورد، این ائتلاف با توجه به نفوذ گسترده و تأثیر گذار ملاهای حاکم بر ایران در امور عراق و همچنین با توجه به جایگاه و قدرت شیعیان و اکراد عراقی، نمیتوانند در عمل کار خاصی را در جهت مطامع فرقه خرابکار مجاهدین خلق انجام داده و در نتیجه شانسی برای فرقه وجود نخواهد داشت.