مریم عضدانلو که سالهاست دست به دامان سرویسهای اطلاعاتی و لابی های اسرائیل شده و در خفا با برخی افراد معلوم الحال دولت به ظاهر یهود دست در دست دارد، در برابر اقدام خونبار و ضد بشری و غیراخلاقی دولت اسرائیل که جهان را شوکه نموده است، برای جا نماندن از قافله، با یک ابراز محکومیت بسیار نرم، آنهم غیر مستقیم و از زبان «مقاومت ایران»! تلاش نمود خود را مثل همیشه همراه و همزبان با ملت فلسطین نشان دهد.
این خانم که به همراه همسرش مسعود رجوی تا پیش از اشغال عراق و خلع سلاح و در زمانی که تحت حمایت صدام حسین تشکیلات خود را حفظ می نمود، تمامی کشته های فلسطینی را شهید معرفی و در اطلاعیه ها از آنان نام می برد، سالهاست که نام «شهید» را فراموش کرده و از شهروندان و افراد فلسطینی که جان می بازند به نام کشته و گاه به نام شبه نظامی نام می برد و برای اینکه به اربابان اسرائیلی اش فشاری وارد نشود، تلاش می کند در صورت امکان هیچ موضعگیری رسمی نداشته باشد و یا همزمان که موضعی ضعیف به نفع مردم فلسطین می گیرد، کفۀ ترازو را متعادل نگاه دارد که مبادا به زیان اش تمام شود. این بار نیز جنایت به حدی آشکار بود که خانم مریم عضدانلو نمی توانست شترسواری دولا دولا کند و ناچار بدون اینکه سندی به دست کسی بسپارد در یک پیام شفاهی، ضمن محکوم کردن چند کلمه ای حملات اسرائیل، چندین جمله را هم در محکومیت سیاستهای رژیم علیه مردم فلسطین و تقویت تروریسم و بنیادگرایی عنوان نموده است که مشخصاً در مورد حماس می باشد، تا به این ترتیب از خشم و غضب اربابان اسرائیلی بکاهد و موجبات برداشته شدن حمایتهای سیاسی و شاید مالی آنها فراهم نشود.
این است نمونه ای از آن ریاکاری و سیاستهای مزوّرانه که سالهاست سران این فرقه در مورد دیگران اعمال می کنند. همان سیاستی که زمانی صدام حسین را تنها دوست خود می خواند و بعد از سقوط بغداد، مبدل به دیکتاتورش کردند. همان سیاستی که در نشستهای درونی علیه یاسر عرفات موضعگیری می کرد و او را حقیر و خوار می نمود و در عرصۀ جهانی خود را دوست او نشان می داد. همان سیاستی که خانم مرضیه را در انظار مردم مورد احترام و تمجید قرار می داد و در نشستهای درونی او را تفالۀ طاغوت می خواند و دهها مورد مشابه.
به هرحال باید از خانم عضدانلو پرسید که اگر تا به این حد از اقدامات جنایتکارانه و ضد انسانی دولت اسرائیل به خشم و تنفر آمده ای و برای مردم فلسطین اشک تمساح می ریزی، چرا حتا حاضر نشدی با دستهای مبارک خود دو جمله بنویسی و در سایت بگذاری؟ و چرا همان نقل قول را هم سریعاً از سایت اصلی خود برداشتید؟