فرقه مجاهدین خلق از سوز و گداز خود بر اثر روشن گری ها و تلاشهای فعالین حقوق بشر در سمینار 19 ژوئن پاریس و ملاقات های صورت گرفته در حاشیه آن با نهادهای بین المللی و شخصیت های معتبر در برنامه تلویزیونی اش به نام پرونده به مدت یک ساعت آه و فغان سر داد.اگر چه این فرقه در مطلبی که چند روز بعد از برگزاری این سمینار که در حمایت از خانواده های متحصن در مقابل درب اشرف برگزار شده بود، این فعالیت ها را به استهزا گرفته بود و گفته بود که منتقدین این فرقه برای آرام بخشی سوته دلی در پارکینگ صلیب سرخ عکس یادگاری می گیرند و یا در دیدار با دکتر بنی صدر به آموزش فیلترینگ!! به وی می پردازند. روشن نیست که اگر این فعالیت های اعضای جداشده بزعم مسعود رجوی و مریم رجوی " برای آرامبخشی سوته دلی " بوده است، پس چرا رهبری این فرقه مجددا در یک برنامه یک ساعته تلویزیونی این فعالیت های بی اهمیت را این چنین با اهمیت جلوه داده است و سوز و گداز خودش را از فعالیت های اعضای جداشده از این فرقه را بیش از گذشته نشان داده است. سازمان در برنامه تلویزیونی پرونده اش، این هفته اشاره به شق القمر آنها در شهر تاورنی فرانسه نیز کرده است که بخاطر این عمل شق القمر بوده که تعدادی از منتقدین این سازمان با دکتر بنی صدر ملاقات کرده اند و بعد شروع به یکسری خزعبلات راجع به آقای بنی صدر کرده است در این رابطه باید گفت: اولا: این سازمان مجاهدین خلق است که بایستی جواب دهد که سوزش ناشی از این ملاقات از کجاست و حرف اصلی و نقطه آغاز را رو کند نه تبعات آن. دوما: این ملاقات همانطور که در سایت ایران قلم منتشر شد قبل از مراسم به اصطلاح تاورنی آنهاست و به نظر می آید که تاب بی تحملی شنیدن یا دیدن حتی یک منتقد آنها را اینچنین وادار به موضعگیری دست پاچه و افسار گسیخته کرده است. سوما: اینها که ادعا می کردند از سوته دلی عکس یادگاری گرفته اند حالا می شود بفرمایند که بر اساس کدام سوزش با یک تأخیر دو ماهه یادشان آمده که نه انگار فقط یک عکس یادگاری نیست و موضوع فراتر از آن است. چهارما: از این نمایش مسخره تلویزیونی تحت عنوان پرونده که فقط مصرف درونی دارد بهتر بود سازمان و بطور مشخص رهبرغایب پاسخ می داد که علت این همه فجایع ایدئولوژیکی که در این سمینار افشا شد چیست اما آنچنان ترس و وحشتی سراپایش را گرفته است که حتی از بکار بردن اسم من حتی با القاب خودساخته نیز پرهیز کرده است و سعی کرده همچون گذشته بر افشاگری هایم و حتی فرارم از درون تشکیلات خاک بپاشد. و البته که هنوز از نظر من با واقعیت فاصله دارند و فهم واقعیت کار یک فرقه درون گرا نیست و حالا مانده است تا اینها عمق حرف منتقدان خود را بفهمند.