واقعا رهبران فرقه چقدر رئوف، پاک باز، مبارز، و…… هستند. آدمهای بی جربزه ای مثل این ها در هیچ کجای دنیا پیدا نمی شود. این شیرهای بی یال و کوپال در نشست هایی که برگزار می کنند طوری وانمود می کنند که احساس می شود آنقدر به فکر اعضای خود و مردم هستند که شب و روز ندارند و جالب این جاست که می گویند صلیب خودمان را به دوش می گیریم و خودمان را فدای خلقمان می کنیم. کدام خلق!! خدا می داند که این مردک احمق با کوچکترین بهم ریختگی در اوضاع عراق دست زنش را می گرفت و پا به فرار می گذاشت و با امکانات رفاهی کامل در خارجه زندگی می کردند و به اعضای خود در پادگان اشرف می خندیدند.در یک نشستی ابلاغ شد که فاکتهای غارنشینی را پروژه نویسی کنید و در جمع بخوانید و از آن عبور کنید از ایدئولوژی ارتجاعی عقب مانده رهبری فرقه نبایستی بیشتر از این انتظار داشت. در مکتب رهبری فرقه تا زمانی که در قید حیات هستید فقط بایستی به رهبر فکر کرد ارزشهای دنیای بیرون از خود حرام است. با سرنگون شدن پدر خوانده رهبر فرقه، رجوی در خارجه میخ کوب شد و جرات این را نداشت که با اعضای فریب خورده خود از نزدیک مواجه شود پیامها و قُمپز در کردن هایش را توسط نوار کاست به اعضای خود تزریق می کند. تعداد افرادی که در پادگان اشرف زندگی می کنند اگر آنها را زیر ذره بین بگذاریم کوچکترین آگاهی نسبت به دنیای بیرون از خود ندارند به آنها تلقین شده هر چه هست در همین حصار بسته است. ظلمی که رهبران فرقه به این افراد کرده اند هیچ مالکی و یا هیچ دیکتاتوری دست به چنین اعمالی نزده در تاریخ بی سابقه است. در حال حاضر در پادگان اشرف فشار بر روی افراد مضاعف است ایدئولوژی ما قبل از برده داری اعمال می شود. و از طرفی رهبران فرقه در خارجه در بهترین جا و مکان و در رفاه و آسایش زندگی می کنند رهبرانی که مدعی جامعه بی طبقه توحیدی و صدق و فدا هستند در ظاهر شاید این چنین باشند ولی در باطن شکنجه گرانی بیش نیستند.