Më 21 qershor, dega e propagandës së Moxhahedin-e Khalk ishte e pashpres me mbajtjen e një konvente të madhe vjetore në Paris dhe organizoi një demonstrim në Uashington para Departamentit Amerikan të Shtetit. Ky demonstrim duket të jetë shumë më pak i kushtueshëm sesa mbledhja vjetore në Paris, sepse organizata nuk ka nevojë të shpenzojë dollarë të shumtë për kostot e udhëtimit dhe qëndrimin e ish-politikanëve dhe të paguajë për ligjëratat e tyre. Por kostoja e marrjes me qira të popullsisë dhe sjellja e tyre në Uashington ishte ndoshta për shkak të zhvendosjes së studentëve nga vendet e Evropës Lindore dhe pjesëmarrja e refugjatëve arabë dhe afrikanë për një vizitë njëditore nga Parisi. Shtoni këto shpenzime në koston e reklamimit për disa qindra dollarë në shtypin dhe hapësirën kibernetike, si Facebook dhe Tëitter. Cila ishte arritja e këtij tubimi? Në veçanti, disa ditë para zbulimit të keqpërdorimit të mediave me emra të rremë dhe karaktere fiktive si Hashmat Alevi. Mediat, veçanërisht mediat perëndimore, dëgjuan rishfaqjen e emrit të Moxhahedin-e Khalk dhe nuk ishte për t’u habitur që propaganda e kësaj organizate tregonte për disa orë një valë reagimesh në media rreth një kulti që më parë ka qenë në listën e orgnizatave terroriste të Departamentit Amerikan të Shtetit. Në pothuajse të gjitha raportet rreth kësaj ngjarjeje iu drejtuan një fakti të rëndësishëm: Moxhahedin-e Khalk nuk është përfaqësues i popullit iranian.
Më poshtë janë disa nga këto fjali të publikuara në llogarinë Tëitter të gazetarëve të ekspertëve.
Shkrimtari dhe gazetari amerikan, Max Blumenthal, që mori pjesë në ceremoni, shkroi një raport mbi turmën e marrë me qira dhe ligjëruesit që kanë marrë ryshfet nga Moxhahedin-e Khalk. Pak ditë më vonë, aipublikoi në Youtube një dokumentar dhe hulumtuim mbi të kaluarën e Moxhahedin-e Khalk. Ai gjithashtu tallet me sjelljet sektare të anëtarëve të Moxhahedin-e Khalk, duke kritikuar fjalimet e ligjëruesve përmes publikimit të disa videove në llogarinë e tij në Tëitter.
Kelly Donald, gazetar i seksionit politik të NBC, ka thënë: “Moxhahedin-e Khalk në Paris: Duke kujtuar se kjo lëvizje e korruptuar dhe e devijuar sektare nuk ka baza në Iran. Në kundërshtim me pretendimet e saj, ajo nuk është as demokratike as e përshtatshme për Republikën Islamike”.
Golnaz Esfandiari, korrespondent në radio Farda, në Tëitter shkroi: “Unë vetëm ju kujtoj se Moxhahedin-e Khalk në Iran nuk ka pothuajse asnjë bazë, pasi shumica e njerëzve e urrejnë atë për shkak të bashkëpunimit me Sadam Huseinin në luftën Iran-Irak. Kam ndjekur shumë nga takimet e tyre në Nju Jork dhe në Uashington, që sollën një numër të madh të protestuesve jo-iranianë në një autobus që nuk dinin asgjë për Iranin”.
Susan Maloney, eksperte e çështjeve iraniane në Qendrën për Politikën e Lindjes së Mesme në Institutin Brookings, citoi demonstratat e Moxhahedine Khalk, duke thënë: “Moxhahedin-e Khalk ka aftësinë e jashtëzakonshme për të rrëmbyer qëllimet e admirueshme të të tjerëve – për shembull, demokracinë – për Iranin dhe përdorimin e saj për të mirë. Ata zotërojnë Gjithkush e di pak për PMOI-në, sigurisht i shmang ato”.
Nilou Tabrizi, gazetar i Nju York Times shkruan: “Një e premte e qetë në Uashington, një kujtesë për Moxhahedin-e Khalk: Demonstrata e Organizatës Popullore Moxhahedin-e Khalk në Uashington nuk përfaqëson një demokraci, por një sekt i opozitës që ka xhepa me shumë para dhe John Bolton të paktën i ka marrë 40 mijë dollarë”.
Negar Mortazavi, korrespondent i pavarur iraniano-amerikan, shkroi në Tëitter: “Moxhahedin-e Khalk është aq i pafalshëm saqë ata as nuk mund ta pranojnë që udhëheqësi i tyre absolut dhe diktatori i tyre i mundshëm, Masud Raxhavi, është i vdekur. Gjëja humoristike është se ne i detyrohemi këtij informacioni një sponzori kryesor, Arabisë Saudite dhe gafës që u dha atyre në përvjetorin e tyre të themelimit. Moxhahedin-e Khalk nuk është vetëm një kult despotik, por një kult tiranës dhe i kot”.
Shembujt e mësipërm janë shembuj të perceptimeve të ekspertëve të mediave për ndikimin e Moxhahedin-e Khalk në Perëndim. Artikulli i fundit i Serja Sepahpur në lidhje me marrëdhëniet Moxhahedin-e Khalk me Uashingtonin, botuar në Financial Times, mund të jetë një plotësim i mirë i deklaratave të mësipërme.
Ai paralajmëroi për marrëdhëniet midis muxhahidëve dhe ish-politikanëve amerikanë rreth luftërave të tyre psikologjike.
“Uashingtoni e di mirë që Moxhahedin-e Khalk në Iran është i urryer nga njerëzit dhe as nuk tolerohet aspak në Iran dhe ky grup nuk ka të ardhme në Iran”, shkroi ai.
Gjithashtu, historia tregon se sa herë që Uashingtoni mbështet një grup të pakëndshëm ose inkurajon vrasjet dhe terroristët, vetë e pëson. Terrorizmi nuk njeh ndotje kufitare”.
Ai inkurajon përkrahësit e Moxhahedin-e Khalk për të kuptuar se sjellja e tyre vepron si bumerangë dhe në fund shkruan: “Uashingtoni ka falimentuar për shkak të politikës së rreme, moralisht dhe ekonomikisht. Është koha për të nxjerrë veten nga hendeku para se të mbytet”.