Pasi Irani u pajtua me kushtet e Rezolutës 598 të KB (1), Saddam Huseini rrëfeu në një takim të mbyllur se ai synonte plotësisht të rimerrte kushtet e armëpushimit për të goditur Iranin kur nuk pritej.
Wafiq al-Samarraee, asokohe kreu i agjencisë së inteligjencës së ushtrisë irakiane dhe drejtori i inteligjencës ushtarake për Iranin vuri në dukje: “Presidenti Saddam, në një takim të fshehtë të veçantë në Ministrinë e Mbrojtjes na tha:” nëse ne kemi sukses në rrëzimin e qeverisë iraniane, Kuvajti do të bashkohet me Irakun, kështu që ekziston një mundësi historike për një sulm masiv për rrëzimin e regjimit iranian dhe ndryshimin e tij me një qeveri të re që do të zgjedhim ne.
Sipas zyrtarit të inteligjencës irakiane, MEK e siguroi Sadamin që nëse anëtarët e saj do të vijnë të sundojnë, Irani do të ishte përgjithmonë mik i Irakut dhe kështu do të mbështeste politikat e tij.
MEK / MKO ishte aq e prirur për të kapur pushtetin sa që udhëheqja e saj me vullnet të plotë komplotoi një luftë kundër tyre, duke i futur miliona njerës të pafajshëm në rrugën për t’u dëmtuar. Më e habitshme mbetet shkurorëzimi i grupit nga realiteti ndërsa udhëheqësit e tij vazhdojnë, madje edhe sot e kësaj dite, për të besuar se ata kanë një formë të legjitimitetit popullor.
Reklama e kapitenit Sattar Sa’ad në Korpusin e 3-të të Ushtrisë Irakiane ishte atje gjatë operacionit Forough Javidan; ai shkroi në ditarin e tij: “Massoud Rajavi tha vazhdimisht se në ato zona që do të operonim ne njerëzit do të na mbështetnin. Por Rajavi dhe njerëzit e tij na mashtruan. Kam kuptuar shpejt se të gjithë iranianët që hasëm në të vërtetë e urrenin Massoud Rajavi dhe gruan e tij. Pashë me sytë e mi se si i shqyen fotografitë e Massoud Rajavi dhe gruas së tij dhe sa rezistuan”.
Kapiteni gjithashtu komentoi mbi krimet dhe nënçmimin moral të militantëve të MEK-ut që bëheshin me kaq përkushtim. Si për shembull, militantet gra të grupit i dhanë favorizime seksuale për të dëshmuar besnikërinë e tyre ndaj Irakut dhe ushtrisë së tij. Ai gjithashtu përshkroi mizorinë e të gjithë militantëve të MEK kur u përballën me civilë iranianë, se si ata u turrën në mbi trupin e grave dhe ekzekutuan të pafajshmit.
Operacioni Mersad kundër-sulmi i forcave ushtarake të Iranit
Pasi Irani pranoi rezolutën 598 të KB dhe shpalli armëpushim me Irakun, Saddam përdori grupin terrorist MEK të vendosur në Irak për të fituar sa më shumë mbi territorin iranian.
MEK ishte duke u llogaritur për trazirat civile kundër regjimit dhe mbështetjen e publikut për kauzën e tyre. Një ushtri prej rreth 15,000 forcash anti-iraniane të pajisura me armë dhe logjistikë të furnizuar nga Iraku dhe armiqtë e tjerë të Iranit filluan pushtimin e tyre nga perëndimi. Kjo vërtetoi përsëri se MEK dhe aleatët e tyre evropianë nuk kishin të dhëna për psikologjinë iraniane pasi iranianët hynë shpejt në pozicionin e betejës dhe filluan Operacionin Mersad në korrik, 28 korrik 1988 me kodin: Ya Ali.
Të lumtur me suksesin e tyre fillestar, ushtria anti-iraniane u zhvendos drejt Kermanshah me ëndrrat për të kapur Teheranin. Ata nuk ishin në dijeni se ky ishte një veprim taktik për t’i futur të gjithë brenda një kurthi. 34 km në perëndim të Bakhtaranit, një “shi zjarri” zbriti mbi armikun duke shkatërruar shumicën e automjeteve të tyre të blinduar duke përfshirë 120 tanke. Në këtë operacion u vranë 4800 mercenarë armiq ndërsa të tjerët u larguan drejt Irakut.
Operacioni i Forough Javidan u bë një fiasko për MEK dhe konsiderohej si operacioni më i keq ushtarak i botës bazuar në taktikat që shumë anëtarë të MEK u vranë ose u arrestuan. Pas operacionit, pa turpësisht, Massoud Rajavi mohoi të gjitha përgjegjësitë, duke preferuar të fajësojë mungesën e angazhimit të anëtarëve të tij.
Operacioni iranian Mersad ishte një operacion i jashtëzakonshëm që shumica e ekspertëve të ushtrisë botërore e pohojnë atë si një operacion i shkëlqyeshëm që tregoi kundër-sulmin e shpejtë të forcave ushtarake iraniane dhe një nga shembujt e taktikave ushtarake në të gjithë botën.
Nga: Alireza Niknam