Përkundër pretendimeve të Muxhahedin-e Khalq për të qenë demokratik, grupi terrorist i MEK nuk ka aspak demokraci, sipas anëtarëve të ndarë të këtij grupi, anëtarët janë detyruar të bëjnë gjëra që udhëheqësit e grupit duan, të tilla si pjesëmarrja në ceremonitë, divorci i detyruar, gratë që martohen përsëri me dhunë me Massoud Rajavi, etj. Anëtarët nuk lejohen të gëzojnë as nevojat më themelore të çdo qenie njerëzore në masën që ata as nuk kanë të drejtë të mendojnë lirshëm dhe duhet të raportojnë mendimet e tyre drejtuesit të tyre në mënyrë që nëse ata janë kundër grupit, ata do të fyhen dhe poshtërohen nga anëtarët e tjerë.
Një gjë tjetër që duhet theksuar është se MEK po u shkakton probleme anëtarëve të tyre dhe madje edhe atyre që janë larguar nga grupi. Me ndihmën e Shteteve të Bashkuara ata depërtojnë në qeverinë shqiptare dhe kjo ka bërë që anëtarët e ndarë nuk janë në gjendje të punojnë dhe të fitojnë para, prandaj disa nga këta njerëz janë detyruar të flenë në rrugë.
MEK madje nuk kishte mëshirë për djalin e Massoud Rajavi dhe në një veprim i kërkoi që të nënshkruante një letër kundër një personi të ndarë që në këtë letër, anëtari i ndarë prezantohet si agjent i Ministrisë së Inteligjencës së Iranit dhe ai akuzohet për spiunazh, kjo është ndërsa Mohammad Rajavi, djali i Massoud Rajavi, është ndarë nga ky grup për disa kohë dhe ka kundërshtuar dhe kritikuar ashpër performancën e këtij grupi. Për këtë arsye, ai ka paditur MEK-un dhe ka ngritur një padi në lidhje me këtë.
Mohammad Rajavi e përshkruan këtë incident si më poshtë:
Unë dua të zbuloj për një shpërblim të ndyrë dhe të paligjshëm për të bërë presion mbi mua. Disa kohë më parë, punëdhënësi i huaj i ndërmarrjes në të cilën punoj, duke ndjekur një seri përpjekjesh të mëparshme për të më bërë presion, më dërgoi një letër ku më kërkonte ta kopjoja dhe ta nënshkruaja. Teksti i këtij artikulli u përgatit nga dy zyrtarë të njohur të Mojahedinit. Njëri është Mohammad Mohaddesin, i njohur si Behnam në Mojahedin, dhe tjetri është Mohammad Sadat Khansari, i njohur si Adib. Në këtë drejtim, letra që Adib i dërgoi punëdhënësit dhe specifikoi linjat e punës për të, është në dispozicion si një dokument.
Në këtë letër, unë u kërkova të shkruaj kundër Z. Iraj Mesdaghi dhe ta prezantoj atë si një mercenar. Një akt që ishte i papranueshëm për mua. Unë nuk do ta quaj askënd mercenar të Ministrisë së Inteligjencës pa një dokument të mjaftueshëm dhe miqësor ndaj gjykatës. Ky ka qenë gjithmonë qëndrimi im, sepse e konsideroj si të pamoralshme dhe është kundër parimeve të mia.
Duke marrë parasysh që ky veprim ishte i papranueshëm dhe i paligjshëm për mendimin tim, unë nuk pranova ta bëja këtë nënshkrim dhe përkundrazi informova sindikatën për çështjen. Zyrtarët e sindikatës, të cilët kurrë nuk kishin hasur në raste të tilla në vendet evropiane, ishin shumë të tronditur nga ky veprim dhe ishte e pabesueshme për ta! Për këtë arsye, avokati i sindikatës i dërgoi një letër Adibit ku i kërkonte të shpjegonte për ta kuptuar më mirë çështjen. Deri më tani, asnjë përgjigje nuk është dhënë në letrën e avokatit. Courtshtë ngritur një çështje në gjykatë në lidhje me këto veprime të paligjshme të punëdhënësit, të cilat kryhen duke marrë urdhra të drejtpërdrejtë nga këta dy persona.
Sot, unë dua t’i drejtohem Z. Mohaddesin dhe Z. Khansari publikisht: Z. Khansari, Z. Mohaddesin, kush është kjo shpërblim i ndyrë dhe i paligjshëm? Pse po më bëni presion përmes punëdhënësit për të nënshkruar deklaratën tuaj? A nuk e dini ju që keni jetuar në Evropë për gati 30 vjet që kjo është e pamoralshme dhe e paligjshme? Ku në Evropë dhe Skandinavi lejon një punëdhënës që të marrë një nënshkrim të tillë nga punonjësi i tij? Pse nuk shkove direkt tek unë dhe në vend të kësaj e bëre punëdhënësin si një mjet për të më bërë presion? Ju lutemi përgjigjuni para opinionit publik nëse guxoni!
Më lejoni të korrigjoj një pikë këtu. Unë nuk kam asnjë lidhje me z. Iraj Mesdaghi dhe nuk e njoh fare. Pozicionet e tij ndaj Organizatës Muxhahedin nuk janë aspak pozicionet e mia dhe nuk i miratoj aspak. Shumë nga gjërat që ai thotë mund të jenë të gabuara dhe të pabazuara, por nuk ka asnjë arsye ta konsiderojmë atë mercenar të Ministrisë së Inteligjencës së Republikës Islamike. Të bësh kështu është në kundërshtim me parimet e mia.
Unë gjithashtu kam një fjalë me mbështetësit e Muxhahedinëve. Unë absolutisht nuk kam ndërmend të godas dhe krijoj probleme për Muxhahedinët. Unë nuk kam asgjë me politikën, as me organizatën, as me mendimin e organizatës, dhe gjithashtu lutem për secilin anëtar të Muxhahedinëve. Po kërkoj një jetë normale larg polemikave dhe zhurmës së padobishme. Nëse ju është thënë diçka tjetër, është gabim dhe mund të jeni i sigurt se nuk është e vërtetë. Por në të njëjtën kohë unë kam parime nga të cilat nuk mund të devijoj. Se si sillet Muxhahedini me kritikët e saj varet, por nuk ka të drejtë të më detyrojë t’i ndjek ata në këtë drejtim. Një pritje e tillë është e paarsyeshme, e pamoralshme dhe e paligjshme. Deri më sot, jam përpjekur të zgjidh çështje me arsye dhe logjikë në mënyrë që të mos çojë në konflikte të kota dhe të mos marrë energji nga unë.Fatkeqësisht, nuk u arrit asnjë rezultat dhe gjykata u detyrua të ndërhynte për të zgjidhur këtë problem. Avokati i sindikatës tani ka bërë një ankesë në gjykatë dhe data dhe ora e seancës gjyqësore janë përcaktuar. Unë do t’ju mbaj të informuar për zhvillimet e mëtejshme.
Shënim i rëndësishëm: Për shkak të çështjeve personale që mund të kuptohen nga të gjithë bashkatdhetarët e dashur, unë refuzoj të përmend emrin e ndërmarrjes dhe vendin e punës.
Tani ngrihet një pyetje se si një grup anëtarët e të cilit po ikin nga ky grup për shkak të presionit të lartë të brendshëm mund të pretendojnë demokracinë? Me shqyrtimin e mëtejshëm të performancës së grupit, mund të konkludohet se në vend të fjalës demokraci, është më mirë t’i atribuohet këtij grupi fjala diktaturë, një fjalë që është mbase mbiemri më i vogël që mund të përdoret për të përshkruar hapësirën e brendshme të këtij grupi. kult. Një atmosferë që është bërë e vështirë për shumicën e anëtarëve të grupit për të duruar.
Jack Turner, Geopolitica