مروری بر نقش خائنانه و مزدوری فرقه رجوی علیه مردم ایران از نگاه حقوق بین‌الملل – قسمت اول

چند وقت پیش پس از حدود شش سال ابعاد جدیدی از واقعه تروریستی حمله مسلحانه به مجلس شورای اسلامی (در سال ۱۳۹۶) و شهادت ۱۷ تن از هموطنان مان افشا گردید. همدستی یکی از عوامل همراه یکی از نمایندگان مجلس و ارائه اطلاعات دقیق از موقعیت مکانی و نقشه های ورودی مجلس و پخش اعترافات وی در زمره اطلاعاتی بود که اخیرا توسط مقامات مسئول در رسانه های جمعی منتشر گردید. نکته قابل توجه در این اعترافات، اعلام همدستی و ارتباطات متهم مذکور با تشکیلات فرقه ای رجوی و افشای ارتباطات مجازی وی با افرادی از درون فرقه بوده است. به موجب اطلاعات اخیر، دستکم افشا شده که عامل همکاری با توجه به تردد درون ساختمان مجلس و اطلاع از مسیرهای ورودی، ضمن ارائه نقشه کلی مجلس، مناسب ترین مسیرها برای ورود را به عوامل عملیاتی (منتسب به گروه تروریستی داعش) پیشنهاد داده و عملاَ به عنوان عضوی از تشکیلات فرقه رجوی اقدام می نموده است. در ماجرای حمله تروریستی به مجلس، با توجه به اعلام رسمی پذیرش مسئولیت حمله از سوی گروه تروریستی داعش به عنوان عاملان مستقیم عملیات، بار دیگر ایفای نقش “مزدوری” از سوی عوامل تشکیلات فرقه ای رجوی بر همگان اثبات گردید.

این موضوع سبب شد تا فارغ از ماجرای اخیر، به زمینه های تاریخی اعمال نقش خائنانه و مزدوری فرقه رجوی علیه مردم هموطن پرداخته و (البته صرفا) به برخی از اقدامات مزدورانه این فرقه اشاره کنیم. در همین چارچوب ابتدا مختصراَ نگاهی به تعریف مزدوری و موضع حقوق بین الملل نسبت به پدیده مزدوریی انداخته، سپس برخی مصادیق مزدوری فرقه رجوی (فارغ از نسبت یا ارتباط آن با قواعد حقوق بین الملل) مورد اشاره قرار می گیرد.

-تعریف “مزدور” در قوانین داخلی و حقوق بین الملل

مزدور در فرهنگ دهخدا به معنای مزدگیری در برابر انجام کاری تعریف شده است. در فقدان مقررات داخلی در باب پدیده مزدوری، در فرهنگ عامه این پدیده دارای وجه منفی و امری مذموم شناخته شده است.

اما در نظام بین الملل، بنا به اقتضائات موجود و آثار سوء آن -که می تواند علاوه بر نقض حقوق بی طرفی سبب بی ثبات سازی وضعیت دولتها، گسترش تروریسم و قاچاق در ابعاد مختلف،اختلال در نظم بین المللی و به طور کلی تهدید صلح و امنیت بین الملل گردد- به تفصیل به پدیده مزدوری پرداخته شده است. گرچه موضوع استفاده از شرکت های خصوصی نظامی (همچون واترگیت، تشکیلات واگنر و …) به عنوان چالشی نوین در نظام بین الملل ضرورت تمهید مقررات جدید و تبیین مفاهیم را هویدا ساخته، اما پرواضح است که به طور کلی پدیده مزدوری در حقوق بین الملل به عنوان امری غیرقانونی تلقی شده و به موجب اسناد و مقررات بین المللی (اعم از کنوانسیونهای منطقه ای و جهانی، قطعنامه های نهادهای ملل متحد و بعضا قوانین ملی) دولتها از استخدام، آموزش، تأمین مالی و بهره گیری از مزدوران منع شده اند. فراتر از آن، از دولتها خواسته شده است این عمـل را در قـوانین داخلی خـود جرم انگاری نمایند و به تعقیب و مجازات مزدوران بپردازند. قطعنامه ۲۶۲۵ مجمع عمومی ملل متحد (۱۹۶۸) صراحتا بیان می دارد که؛ “مزدوران خود جنایتکار و متمرد از قانون هستند”.

به موجب قواعد حقوق مخاصمات مسلحانه (حقوق جنگ) مزدوران از حقوق حمایتی پیش بینی شده در مخاصمات محروم هستند. پروتکل اول الحاقی ۱۹۷۷ به کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ (بعنوان جامعترین مقررات جنگ) در صدر ماده ۴۷ خود صراحتا مقرر می دارد که؛ “مزدوران را نباید در زمره رزمندگان یا اسرای جنگی تلقی کرد”. براین اساس مزدور بعنوان “رزمنده غیرقانونی” قلمداد شده و از حقوق مقرر برای رزمندگان و اسرای جنگی محروم است.

در بند ۲ ماده ۴۷ پروتکل مذکور نیز مزدور اینگونه تعریف شده است؛ مزدور کسی است که: ۱-در محل یا از خارج برای جنگیدن در مخاصمه مسلحانه استخدام شده باشد، ۲- عملاً به طور مستقیم در مخاصمات شرکت داشته باشد، ۳-انگیزه اصلی وی از شرکت در مخاصمات اساساً منافع شخصی باشـد، ۴- تبعه یا ساکن سرزمین تحت کنترل طرف مخاصمه نباشد، ۵-عضو نیروهای مسلح یک طرف مخاصمه نباشد، ۶- از جانب دولتی که طرف مخاصمه نیست به عنوان عضوی از نیروهـای مسـلح آن دولـت بـه منظور انجام وظیفه ی رسمی اعزام نشده باشد.

برخی مصادیق تاریخی اقدامات مزدورانه فرقه رجوی

۱-مزدوری در جنگ تحمیلی و در اردوگاه‌های اسرا

از سال ۱۹۸۶ که فرانسه فرقه رجوی را مجبور به خروج از کشور خود نمود، رجوی به‌همراه بیشتر اعضا به عراق رفته و با تشکیل نیرویی تحت ‌عنوان “ارتش آزادیبخش ملی ایران” از جنگ‌های چریکی به جنگ‌های کلاسیک روی آوردند.

در مجموع در طول جنگ، آن ها بیش از صد عملیات نظامی علیه ایران ترتیب دادند و بنابر ادعای خود آنها ۶۷ هزار سرباز ایرانی را به شهادت رسانده‌اند. فعالیت هایی از قبیل اقدام علیه امنیت ملی، جاسوسی و ارائه اطلاعات داخل کشور، شنود مکالمات تلفنی و بیسیم‌ها، تخلیه تلفنی از مراکز نظامی و دولتی، بازجویی و شکنجه اسرای ایرانی، ترور فرماندهان و رزمندگان در شهرهای کشور، لو دادن عملیات‌ها، گرا دادن به دشمن بعثی برای بمباران مناطق مهم نظامی و غیرنظامی کشور، انجام عملیات‌های خرابکارانه و مشارکت در عملیات‌های جنگی عراق، تنها بخشی از خیانت‌های آنهاست. حسب آمار موجود، ماحصل این خیانت‌ها تنها در سال ۱۳۶۷ موجب شهادت ۱۶۵۴ شهروند ایرانی شد.

این خیانت‌ها در شرایطی شکل گرفت که یکی از اولین جرایمی که در جوامع بشری قابل مجازات دانسته شده و در قوانین داخلی بسیاری از کشورهای دنیا شدیدترین مجازات‌ها را دربردارد، جاسوسی و خیانت به وطن بویژه در شرایط جنگی است.

رجوی‌ها در جبهه‌های جنگ، به کرات علیه غیرنظامیان و رزمندگان ایرانی نیز مرتکب جنایات جنگی شدند. فقط به‌عنوان نمونه در عملیات فروغ جاویدان به بیمارستان امام خمینی اسلام آباد حمله کرده و تمامی پرسنل و بیماران آن که اتفاقا بیشتر غیرنظامی (زن و کودک) بودند قتل عام کردند. جنایات فجیع آنها علیه غیرنظامیان در سطح این شهر هم در حافظه تاریخی اهالی ثبت گردیده است. رفتار غیرانسانی با اسرا و مجروحان جنگی هم در اسناد و خاطرات جنگ ثبت گردیده است.

۲-سرکوب شیعیان و اکراد در عراق در اوایل دهه ۹۰ میلادی

در سال ۱۹۹۱، متعاقب شورش کردهای شمال عراق و شیعیان در جنوب عراق علیه دولت عراق شورش، رژیم صدام به کمک نیروهای عملیاتی فرقه با خشونت کم سابقه اقدام به کشتار مخالفان نمود. این امر سبب شد تا پس از سرنگونی رژیم بعث عراق، در سال ۲۰۱۰ دادگاه عراق حکم دستگیری ۳۹ تن از اعضای فرقه رجوی را صادر کند.

شدت جنایات ارتکابی و سطح مداخلات اعضای فرقه در سرکوبها بحدی بود که دادگاه ملی عراق بسیاری از سران این گروه منجمله مسعود و مریم رجوی و مهدی ابریشم چی را به اتهام جنایت علیه بشریت بواسطه مشارکت در قتل عام کردها و شیعیان تحت تعقیب قرار داد. بعلاوه حسب اطلاعات موثق بسیاری از اعضای گروه که در قتل عام مذکور نقش داشته و تحت تعقیب هستند، هم اکنون در آلبانی مستقر هستند.

۳-عاملیت در ترور دانشمندان هسته ای طی سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲

در خلال سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ و در اوج تنش‌های فزاینده میان ایران و دولت‌های غربی در موضوع برنامه هسته ای ایران، چهار تن از دانشمندان و چهره‌های برجستۀ مرتبط با برنامه هسته ای، در عملیات‌های جداگانه به شهادت رسیدند.

نکتۀ قابل توجه آنکه در همان سال ۲۰۱۲، “ان. بی. سی نیوز” از قول چندین مقام آمریکایی مرتبط با آژانس‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا، اعلام کرد که ترور دانشمندان هسته ای ایران توسط اسراییل و با همکاری سازمان مجاهدین خلق صورت گرفته است. طبق ادعای این رسانه، نیروهای سازمان مجاهدین خلق برای انجام این عملیاتها از سوی اسراییل آموزش دیده و تامین مالی و تجهیز شده بودند. ان. بی. سی نیوز، اهداف اسراییل از طراحی این ترورها را ایجاد رعب و هراس گسترده و ترغیب دانشمندان هسته ای ایران به دست کشیدن از همکاری در پروژه‌های هسته ای ایران و همچنین تحریک آن‌ها به خروج از کشور و در نهایت، اختلال در برنامه هسته ای ایران دانست. (این گزارش در رسانه‌های اسراییلی و بویژه روزنامۀ ‌هاآرتص نیز بازتاب گسترده ای یافت).

اما نکتۀ بسیار تامل برانگیز در این رابطه که تا حدود زیادی ابعاد اجرایی عملیات‌های تروریستی تحت همکاری موساد و سازمان خیانتکار مجاهدین خلق طی سالهای اخیر را افشا ساخت (و در واقع با صراحت و بنحو مستندتری این حملات را حاصل طراحی، پشتیبانی و هدایت سرویس جاسوسی اسراییل و با عاملیت اعضای سازمان مجاهدین خلق می‌داند)، انتشار کتاب “برخیز و اول [تو] بکش” از سوی رانن برگمن، تحلیلگر امنیتی و ژورنالیست مطرح روزنامۀ یدیعوت آحارانوت بود. برگمن در این کتاب اشاره می‌کند که اسراییل طی هفتاد سال گذشته حدود ۲۷۰۰ عملیات ترور (موفق و نافرجام) داشته است. یکی از عملیات‌هایی که در این کتاب مورد اشاره قرار گرفته و زوایای پنهان آن آشکار گردیده است، ترور دانشمندان هسته ای ایران است.

برگمن، همچنین در ۵ مارس ۲۰۱۸ مقاله ای را در وبسایت “پولیتیکو” (تحت عنوان؛ هنگامی که اسراییل برنامۀ مخفیانۀ ترور دانشمندان هسته ای را طرح ریزی کرد) منتشر نمود که در این مقاله، چگونگی طراحی و هدایت ترور دانشمندان هسته ای ایران را شرح داده است که در این مقاله با اشاره به نگرانیهای موساد در خصوص برنامه هسته ای ایران، از زبان روسای موساد اشاره میکند که تغییر این برنامه فقط در صورت تغییر هویت سیاسی ایران [سقوط نظام حاکم] یا تغییر نظر رهبران ایران امکان پذیر است. در نهایت به این نتیجه میرسند که از طریق انجام عملیات‌های مختلف، چنان فشاری بر نظام حاکم بر ایران وارد گردد که مقامات این کشور را متقاعد کند که برنامه هسته ای دستاورد چندانی برای ایران نداشته و اجرای آن را متوقف کنند.

طرح مورد نظر موساد ابعاد مختلفی داشت. در کنار فشارهای سنگین دیپلماتیک و تحریم‌های فلج کنندۀ اقتصادی، حمایت از گروه‌های مخالف و اقلیت‌ها و جلوگیری از رسیدن مواد و تجهیزات ضروری به ایران و … اجرای عملیات‌های مخفیانه، منجمله خرابکاری در تأسیسات هسته ای ایران و از میان برداشتن شخصیت‌های کلیدی برنامۀ هسته ای در زمرۀ برنامه‌های مدنظر موساد برای ایجاد اختلال در مسیر برنامۀ هسته ای ایران بود. لذا در سال ۲۰۱۰، عملیات ترور دانشمندان هسته ای با همکاری سازمان مجاهدین خلق به صورت جدی آغاز گردید.

ادامه دارد…