وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ ( آل عمران – آیه 54 )
من صبورا شعبانی خواهر محسن شعبانی از استان مازندران هستم. من برافراشته شدن پرچم انجمن نجات در آلبانی را نور امیدی برای رهایی همه عزیران در بند فرقه رجوی می دانم و این پیروزی را به همه خانواده ها تبریک می گویم.
البته تا تبریک واقعی و رهایی همه عزیزانمان از اسارت رجوی چیزی نمانده و ما خانواده ها هم چنان سخت خواهان دیدار با فرزندانمان هستیم.
مریم رجوی و همه دولت مردان جهان این را بدانند ما همان مردمانی هستیم که 8 سال بدون حمایت کشورهای دیگر جنگیدیم ، خون ها دادیم ولی یک وجب از خاک وطنمان را ندادیم. ما از مردمانی هستیم که اگر چیزی را بخواهیم حتما به دست می آوریم و برای بدست آوردن فرزندانمان از چنگال مریم رجوی ایستادگی می کنیم.
من صبورا شعبانی تا برادرم محسن را در آغوش نگیرم آرام نمی گیرم. قطعا همه خانواده ها هم این گونه مانند من هستند.
من بارها در نامه های خود گفتم که مریم رجوی یک روانیست و فکر می کند می تواند بر ایران حکومت کند. این افکار فقط و فقط در همان مغز پوسیده او می باشد و هیچ وقت وجود خارجی پیدا نمی کند.
مریم رجوی با فریب دادن افراد و دزدیدن برخی دیگر مثلا برای خود لشکری تشکیل داده، او حتی به افرادش هم رحم نکرده و ظلم می کند. او حتی ملاقات افرادش را با خانواده هایشان منع می کند و افرادش حق استفاده از تکنولوژی را ندارند تا از فریبکاری و واقعیت های درون تشکیلات با خبر نشوند و جالب اینجاست که دم از آزادی و حقوق بشر هم می زند. آزادی واقعی افراد در بند رجوی زمانی ایجاد می شود که ما خانواده ها به پشتوانه تلاش انجمن نجات در ایران و آلبانی فررندانمان را از اسارت تشکیلات رجوی بیرون بیاوریم.
برپایی انجمن نجات در آلبانی خبر بسیار خوبی است و من به عنوان عضوی از خانواده های افراد گرفتار در فرقه این اقدام را تبریک گفته و خواهان ملاقات با برادرم هستم.
به امید چنین روزی
صبورا شعبانی – خواهر محسن شعبانی از شهرستان آمل