سازمان مجاهدین با سوز و آه نسبت به پیام صوتی من به اشرفی ها ناله سر داده و کینه و خشم و سوز خود را بروز داد و نشان داد که دقیقا از چه چیزی هراس و واهمه دارد. سازمان در مقاله ای که با اسم سیامک ذاکر و با عکس او در حال سنگ پرانی به سوی خبرنگاران در سایت ایران افشاگر درج کرده؛ ضمن اشاره به مطلبی که من در پیام به اشرفی ها با مضمون زیر فرستاده بودم حساسیت و برافروختگی خود را نشان داده. من گفته بودم: چرا اجازه تماس اینترنتی – تلفنی با هم را نداریم و چرا سازمان به شما اجازه نمیدهد که با ما چت کنید و حرفهایتان را بزنید و حرفهای ما را بشنویید؟ چرا هیچکس در اشرف ایمیل ندارد و نمیتواند به کسی مطلبی بنویسد و یا مطلب کسی را بخواند وچرا ما مجبوریم با بلندگو حرفهایمان را به گوش شما برسانیم. سازمان مجاهدین این حرف را پیام بریدگی خوانده وبا فحاشی و تهمت و تهدید سعی کرده این خواسته را در ما دلسوزان اسرای اشرف و این نیاز را در ذهن اسیران از بین ببرد ولی این خواسته و نیاز نه خاموش شدنی است و نه فراموش شدنی.