روز08.03.2011 در شهر کلن آلمان تعدادی از جداشدن گان مجاهدین خلق که خود را جدیدا به اروپا رساندند در مقابل دوربین و گزارشگران حقوق بشری قرار گرفتند. این رهاشده گان از فرقه رجوی ضمن معرفی و سوابق خود تجربیات خود را از چگونگی فرار از اردوگاه اشرف مجاهدین در عراق و از مناسبات فرقه ای رجوی و از وضعیت روحی افراد گرفتار در این اردوگاه برای حاضرین در این کنفرانس سخن گفتند. در این جلسه که خانم بتول سلطانی عضو جداشده شورای رهبری مجاهدین مجری کنفرانس را برعهده داشت، از افراد تازه جداشده مجاهدین خواست تا ضمن معرفی خود تجربیات خود را از مناسبات فرقه و چگونگی جداشدن و چگونگی عبور از موانعی که مجاهدین برسر راه منتقدین فرقه قرار میدهند را برای حاضرین توضیح دهند. نجات یافته گان از فرقه در گفته ها و افشاگریهای خود به نکاتی چون شستشوی مغزی و کارهای اجباری و محدودیتها و ممنوع بودن هرگونه تماس با خانواده های خود و ممنوع بودن ارتباط افراد به بیرون از پادگان مجاهدین در عراق و با جامعه، ممنوع بودن ازدواج و تشکیل خانواده را برای حاضرین تشریح کردند انها در افشاگری های خود بصورت بسیار ظریف و دقیق به سیستم مغزشویی و سیتم کنترل افراد اشاره کردند که چگونه تشکیلات رجوی برای مسخ کردن افراد تا تبدیل شدن به یک رباط ماشینی برای اجرای فرامین فرقه با بدون کوچک ترین مقاومت و بیان انتقاد، و برای نگه داشتن آنها در بیابانهای عراق صرف انرژی میکنند. یکی از این شیوه ها، مجاهدین تمامی تلاش خود را میکنند تا به افراد یاد دهند خانواده های انها از دشمن خطرناکترند و باید حس تنفر نسبت به خانواده های خود پیدا کنند و به انها فکر نکنند و به جای خانواده باید عاشق مسعود رجوی شد تا این خلع پر شود. نجات یافته گان از فرقه که برای نجات خود از موانع بسیار خطرناکی عبور کردند زندگی در دنیای آزاد را شانس بزرگ برای خود دانستند و احساس تولدی دیگر میکردند. آنها اظهار داشتند برای ادامه زندگی در دنیای ازاد برای خود اهداف و برنامه هایی را مشخص کردند که در کنار زندگی و جذب در جامعه انسانی لحظه ای هم برای نجات دوستان و هم فکران خود که هم اکنون در حصار مجاهدین زندانی هستند، دریغ و کوتاهی نخواهند کرد. در این کنفرانس فعالین حقوق بشری دریافتند مجاهدین همچنان در داخل پادگان بسته به نقص حقوق بشر ادامه میدهند و به آن مصر هستند. و در درون خود توجیه میکنند که مجاهدین دارای سیستم دمکراتیک هستند و مشابه آن در هیچ کجای دنیا یافت نمیشود. در این کنفرانس رها شده گان یادآور شدند این دروغ گویی و فرار به جلو شیوه همه دیکتاتورها میباشد که سرانجام راهی جز فروپاشی در پیش ندارند. در این کنفرانس انچه که افراد تازه جداشده از مناسبات رجوی بیان داشتند گواهی بود بر انچه تاکنون دیگر جداشده ها در مورد این فرقه عقب افتاده گفته بودند و می گویند. در این جسله حاضرین بعد از شنیدن حرفهای این افراد که بسیار متاثر کننده بود تحت تاثیر قرار گرفتند و برای آنها جای شگفتنی بود و میگفتند آنچه که در درون مجاهدین میگذرد به راستی دنیا با خبر نیست. در این کنفرانس که ساعتها به طول انجامید بعضی به نمایندگی از انجمنهای حقوق بشری و فعالین حقوق بشری شرکت داشتند. قسمت پایانی این اجلاس به پرسش و پاسخ اختصاص داشت که تعدادی از حاضرین هر یک سئوالات خود را از افراد تازه جداشده طرح کردند. مهمانان این برنامه بعد از شنیدن صحبتهای این افراد مصرانه میخواستند باید راهی را پیدا کرد تا هرچه سریعتر این افراد را برای خارج شدن از فرقه کمک کرد و به خانواده های حاضر در درب ورودی پادگان مجاهدین یاری رساند چرا که خانواده ها تنها امید برای بالا نگهداشتن روحیه افراد اسیر در داخل پادگان اشرف میباشند و باید خانواده های پادگان اشرف را پشتیبانی کرد و تعدادی از افراد حاضر در این کنفرانس اعلام آمادگی کردند تا به خانواده های که در دم درب پادگان مجاهدین به مدت طولانی دست به تحصن زدند، بپیوندند تا از این طریق همبستگی خود را با خانواده های داغداری که چند دهه در انتظار دیدار فرزندان خود نشسته اند، ابراز کردند.