روز پنجشنبه مورخه 13/11/89 اعضای انجمن نجات شاخه خوزستان متشکل از آقایان حمید دهدار حسنی وعلی اکرامی وعلی سرخیان وخانم خبازان در دیداری صمیمی با اعضای انجمن در شهرستان اندیمشک حضور یافته و با خانواده های نصیری تیمور و ابراهیمی نژاد و رحیمی و رشیدی و کله جویی دیدار نموده و مورد استقبال گرم این خانواده ها قرارگرفتند. دراین دیدارها که به دعوت خانواده های ساکن اندیمشک صورت گرفته بود ابتدا اعضای انجمن در منزل خانم نصیری تیمور که برادرش محمد رضا نصیری تیمور سالیان است که در اسارت فرقه رجوی بسر میبرد حاضرشدند.
خانم نصیری ضمن خیرمقدم و ابراز خوشحالی از حضور اعضای انجمن گفت:
ازاینکه شما را درجمع خانواده خودمان می بینم خیلی خوشحالم. زیرا با توجه به اینکه شما هم سالیانی از عمر و زندگی خود را در اسارت این فرقه بوده اید واکنون آزادانه درمیان خانواده هایتان زندگی می کنید یقین پیدا می کنم که محمد رضا نیز روزی آزاد خواهد شد.از نظرما کاری که شما انجام می دهید ارج و قرب و ثواب زیادی در نزد خدا دارد زیرا با تلاشی که می کنید دل هر خانواده را شاد و به زندگی امید وار می کنید. من احساس می کنم که دراین لحظه محمدرضا به نزد ما بازگشته است.
اعضای انجمن ضمن تشکراز این همه احساس خالصانه به خانم نصیری تیمور تاکید کردند ازآنجاییکه به دلیل سالیان اسارت درکنار محمدرضا درد و وضعیت وی را احساس می کنند و بعد از آزادی از بند اسارت رجوی متعهد شدند که تا رهایی دیگر اعضای دربند فرقه رجوی دست ازتلاش برندارند.سپس گزارشی از آخرین فعالیتهای خانواده های مستقر در مقابل درب پادگان اشرف و وضعیت نامناسب ومتشنج در داخل اردوگاه برای خانم نصیری توضیح داده شد.
درساعت 11 اعضای انجمن درمنزل مسکونی آقای عزیز رحیمی برادر آقای امیر رحیمی از اعضای سازمان که بیش از 24 سال تحت اسارت فرقه رجوی به سر می برد حاضر شدند.در ابتدا آقای عزیز رحیمی وبرادرش داریوش ضمن خیر مقدم از اینکه اعضای انجمن را درکنارخود می بیند اظهار خوشحالی کردند وگفتند:
تلاش وعزم جزم شما برای آزادی و رهایی دیگر دوستانتان که همچنان در بند اسارت این فرقه هستند قابل ستایش و قدردانی است. ما در سال 82 و بعد از سرنگونی صدام حسین یکبار به پادگان اشرف جهت ملاقات با امیر رفتیم.ولی بدلیل کنترلهای شدید از طرف سازمان فرصت این را پیدا نکردم که به تنهایی صحبت کنیم ومسؤلین سازمان مارا شدیدا و درتمامی لحظات ملاقات مراقبت میکردند.اعضای انجمن متقابلأ ضمن تشکر از آقای رحیمی به خاطر حمایتهای بی دریغ آنها از اعضای انجمن آخرین اخبار وتحولات مربوط به تحصن خانواده ها در مقابل پادگان اشرف را به اطلاع وی رساندند.درنهایت با اصرار فراوان آقای رحیمی، اعضای انجمن ناهار را درمنزل وی در یک فضای کاملا صمیمی صرف نمودند.
درادامه ملاقاتها اعضای انجمن به اتفاق آقای رحیمی به منزل آقای حاج احمد رشیدی که دو برادرش کریم (سهراب) ونادر رشیدی که بیش از 27 سال است که تحت اسارت فرقه رجوی هستند رفتند.آقای حاج احمد رشیدی ضمن تشکر ازحضوراعضای انجمن درجمع خانواده اش گفت:
شما با کاری که انجام می دهید خیر دنیا وثواب آخرت را می برید.این بالاترین ثواب درنزد خداست که بنده ای را ازاسارت نجات دهید.من حاضرم دراین راه بیشترین کمک را به شما بکنم و در خدمت گزاری حاضرم.اعضای انجمن ضمن سپاسگزاری ازآقای رشیدی واحساسات پاک و مخلصانه وی گزارشی از پروسه شکل گیری انجمن نجات وفعالیت هایی که تاکنون در راستای آزادی اسیران دربند فرقه رجوی انجام داده وآخرین اخبار تحصن خانواده ها درمقابل پادگان اشرف را به اطلاع وی رساندند.
سپس درمنزل خانم کله جویی که پدرایشان نورمراد کله جویی که سالها دردام فرقه رجوی گرفتار است حاضر شده و مورد استقبال گرم این خانواده قرار گرفتیم.خانم کله جویی ضمن خوش آمدگویی وتشکر از حضورمان گفتند: پدرم درجنگ ایران وعراق اسیر عراق بوده که برخلاف کنوانسیون ژنو توسط صدام حسین وبا مقاصد سیاسی تحویل فرقه ضاله رجوی گردیده بدون اینکه خانواده اش درجریان بوده باشد.درادامه گفتند: پدرم که 78 سال سن دارد برخلاف میل باطنی وصرفأ به دلیل اینکه سران فرقه اورا ترساندند وبا این ترفند که درصورت بازگشت به ایران به اتهام خیانت درحین جنگ توسط ایران اعدام خواهد شد اورا در پادگان اشرف به اسارت گرفتند.
اعضای انجمن ضمن تشکراز اعتماد خانم کله جویی وهمگامی خالصانه وی آخرین اخبار مربوط به تحصن خانواده ها را به اطلاع وی رساندند.
درمیان استقبال گرم خانواده های اندیمشکی درحالیکه باهرکدام ازآنها عکس یادگاری گرفتیم اولین روز دیدارهای صمیمی خود را به پایان رساندیم.