سابقه امر نشان داده که رجوی برای حفظ جان خود و ادامه زندگی خفیف و خائنانه اش در مقابل هر ازمایش و اتفاقی که قرار گرفته هیچ چیز به جزء حفط جانش برایش ارزش نداشته و ندارد. گذشته ثابت کرده رجوی و سایر سران فرقه مافیایی تروریستی رجوی برای حفط جانشان و ادامه زندگی خفیف و خائنانه شان به هر پستی و ذلت تن داده و خواهند داد این چیزی نیست که امروزه مشخص شده باشد بلکه بارها ؛ بارها در گذر زمان ثابت شده است. اگر به گذشته سران فرقه مافیایی تروریستی رجوی نگاه سرفصلی بکنیم خود گویای این حقیقت است که تنها چیزی که رجوی و دیگر سران فرقه به ان فکر میکنند بدر بردن جان خود و زندگی خودشان هست ولا غیر. – خیانت رجوی در زندان زمان شاه و دادن ادرس خانه تیمی به ساواک شاه و همکاری برای نجات جانش و زنده ماندن از ترس اعدام و کشته شدن. – فرار از ایران در حالی که اعضاء و هواداران سازمان را وارد جنگ چریک شهری کرده بود اما خودش بزدلانه به پاریس فرار کرد. – رفتن زیر دشداشه صدام ملعون برای بدست اوردن قدرت و پول و مزدوری به حد و حساب برای حزب بعث صدام. – تسلیم و بلند کردن پرچم سفید و پوشیدن دامن در مقابل امریکاییها؛ تن دادن به خلع سلاح به دستور رجوی در صورتیکه قبل از ان شعارهای ضد امپریالیستی رجوی و سرودهای ؛ سر کوچه کمینه مجاهد پر کینه ؛ امریکایی بیرون شو خونت روی زمین ؛ گوش فلک را کر کرده بود و تمام افتخار رجوی این بود که در زمان شاه از مستشاران امریکایی ترور کرده. – همچنین فرار دسته جمعی رجوی ومریم قجر و دیگر سران فرقه قبل ازجنگ به پاریس و جا گذاشتن اعضائ در بیابانهای عراق در مقابل شدیدترین بمباران تاریخ جنگها. – مزدوری و وطن فروشی برای سرویسهای جاسوسی امریکا و اسرائیل و… تا اینکه رجوی بتواند برای ادامه زندگی خائنانه خودش ارباب جدیدی دست و پا کند. که هر کدام اینها بارها و بارها به تفسیر از زبان افراد و شخصیتهای مختلف با سند و مدرک بیان شده و در اینجا نیازی به بیان ریز گذشته نیست و اثبات شده هست. اما انچه که امروزه باید به ان توجه کنیم سرنوشت اعضاء اسیر در دستان سران این فرقه می باشد که اینبار هم رجوی و دارو دسته و همپالگیهای رجوی بر انند تا از جان این افراد برای زندگی و خوش گذرانیهای خودشان در اروپا و امریکا مایه بگذارند واقعیت اینکه رجوی بعد از به کشتن دادن اعضائ نگون بخت در اسارتگاه اشرف و طی راههای مختلف برای حفظ اسارتگاه این بار خوب متوجه شده که دیگر ادامه و حفظ این اسارتگاه به این سادگی نیست و در سراشیب فروپاشی قرار گرفته و 2 گزینه در پیش روی رجوی و سران فرقه قرار دارد: یکم: باز کردن درب اسارتگاه اشرف به روی اعضاء اسیر و ازاد گذاشتن انها برای انتخاب مسیر اینده زندگی شان. دوم: ایجاد یک فاجعه انسانی برای سر پوش گذاشتن به خیانتها و جنایتها که فرقه رجوی طی این سالیان در حق مردم ایران ؛ عراق و اعضاء خود شده. با توجه به سوابق ننگین و خائنانه رجوی و دارو دسته اش گزینه دوم برای رجوی بهترین راه است چون هم از دست اعضاء ناراضی و اسیر راحت می شود و هم اینکه رجوی می تواند سرپوشی برای شکستها و خیانتهایش در بوق و کرنا کند و همچنین از خون کشته شده ها مدتها ننه من غریبم بازی در بیاورد تا خود را از پاسخگویی در ببرد. همینطور بنا بر اخبار موثق ؛ سران فرقه در اوور پاریس در تدارک فراری دادن عده ای از سران فرقه به اروپا هستند و تصمیم گرفته اند قبل از برچیده شدن اسارتگاه اشرف ان تعداد از سران فرقه که در عراق مستقر هستند و از رازها و اسرار فرقه با خبر هستند را هر طور شده از عراق بیرون بکشند و بعد از ان اعضاء اسیر را به بهانه های مختلف با ارتش و پلیس عراق در گیر کنند. سران فرقه این طرح را خیلی زیر ابی در حال اجرا هستند و همچنین تصمیم دارند در صورت درز این خبر در بین اعضائ اسیر به انها بگویند که اینها رفته اند که در خارج برای حل و فصل کارها و گرفتن پناهندگی برای اعضایی که در اشرف و عراق مستقر هستند! این طرح و برنامه رجوی و سران فرقه نشان می دهد که رجوی سعی دارد با فراری دادن یک عده مشخص بقیه را در عراق به کشتن بدهد یا در به امید واهی گرفتن پناهندگی انها را در بیابانهای عراق رها سازد. به همین خاطر لازم است همه خانواده های اعضاء اسیردر چنگال فرقه رجوی و شخصیتهای سیاسی و ارگانهای بین المللی و حقوق بشری و اعضاء جدا شده که از روشهای سران این فرقه اگاه هستند به هر طریق ممکن اجازه ندهند رجوی و دیگر سران این فرقه مافیایی تروریستی از جان انسانهای در بند کشیده شده توسط سران فرقه سوء استفاده کنند و انها را به کشتن بدهند و یا در بیابانهای عراق رها سازند. رجوی مصمم به کشتن دادن اعضاء اسیر خود شده و به هر طریق ممکن می خواهد خود و دیگر سران فرقه را از پاسخگویی به این همه سال جنایت و خیانت ؛ مزدوری فراری دهد. برای نجات جان اسیران اسارتگاه اشرف باید در همه جا و به هر طریق ممکن تلاش کرد که بارها گفته ایم تنها راه نجات جان اسیران فرقه رجوی در گرو 2 عمل هست. یکم: جدا کردن سران فرقه از اعضاء اسیر در اردوگاه اشرف و قطع کردن ارتباط این سران از اوور پاریس با اعضاء اسیر در عراق است. دوم: باز کردن درب اسارتگاه اشرف و فراهم اوردن امکان ملاقات اعضاء اسیر با خانواده ها و دوستان و ارتباط انها با دنیای بیرون و ازاد و امکان دسترسی انها به تلفن ؛ اینترنت و تلویزیون و… باید دولت عراق و ارگانهای ذی ربط در این پرونده به این موضوع توجه کنند و از تجربه ها استفاده کنند و نگذارند که سران فرقه برای اعمال فشار بر انها اعضاء را به کشتن بدهد و تنها راه جلو گیری از این فاجعه اینکه راه برای به اجرا در امدن این 2 راه کار محقق شود.
رجوی قبل از فروپاشی ساختار فرقه گرایانه اش در اشرف چه تصمیمی گرفته؟
