کمپ اشرف دیگری در آذربایجان ایجاد میشود؟

نگاهی به سیاهه‌ی کشورهای منطقه نشان می‌دهد که تنها جمهوری آذربایجان دارای ویژگی‌هایی است که می‌تواند مسؤولیت موردنظر آمریکایی‌ها را بر دوش کشد. موضع قاطع عراق برای اخراج مجاهدین از خاک این کشور باعث چاره جویی آمریکا در یافتن پناهگاهی جدید برای آن‌ها شده است. ویژگی جالب توجه این گروه در خاک عراق این است که غیر از بعثی‌ها که زمام امور را در این کشور بیش از 3 دهه در دست داشتند و مجاهدین به مثابه ابزاری در دست آن‌ها بودند، دیگر گروه‌های عراقی به شدت از این گروه متنفر بوده و نمی‌خواهند آن‌ها را تحمل کنند. کردها که با آمریکایی‌ها رابطه‌ی نزدیکی دارند نیز نه تنها از این گروه حمایت نکردند، بلکه در سال 2003 و پس از سقوط صدام به پادگان اشرف حمله کرده و خواهان نابودی آن‌ها شدند. اقدام‌های جنایت بار مجاهدین علیه کردها، شیعیان و سنی‌های مخالف دیکتاتوری صدام، باعث عزم یک‌پارچه‌ی عراقی‌ها برای اخراج آن‌ها شده است. شرایط کنونی منطقه به شکلی است که آمریکایی‌ها در وضعیت نابسامانی قرار دارند. اعتراض‌های مردمی خاورمیانه که بر محور اسلام دنبال می‌شود، سقوط متحدان این کشور را به دنبال داشته است. این کشور بین تظاهر کلیشه‌ای به دموکراسی (مانند مصر که مبارک را از ترس نفرت مردمی رها کرد) که چشم انداز آن ظهور کشورهای اسلام‌گرا در منظقه‌ی شرق میانه است و حفظ منافع راهبردی خود که در این هنگامه‌ی پر حادثه راهی برای آن نمی‌شناسد، سرگردان مانده است. در گذشته ابزار دموکراسی فقط هنگامی مطرح می‌شد که حکومت‌های عربی، اندکی ناهمراهی با آمریکا نشان می‌دادند، تا رسانه‌های آن‌ها با انبوهی از اخبار و گزارش‌های جهت دار آن‌ها را از لولوی دموکراسی ترسانده و وادار به تمکین کنند. در مقطع کنونی ثابت شده است که آمریکایی‌ها بیش از حکام دست نشانده‌ی خود از دموکراسی وحشت دارند و تجربه‌ی 15 سال اخیر انتخابات‌های شرق میانه به آن‌ها ثابت کرده؛ دموکراسی مترادف با روی کار آمدن حکومت‌های اسلامی است. در وضعیتی که اعراب در معرض طوفان انقلاب‌های مردمی قرار دارند، پناه بردن به دیکتاتوری‌های غیرعرب در دستورکار آمریکا قرار دارد. واقعیت این است که آمریکایی‌ها از هر ظرفیتی در منطقه، هرچند اندک برای حفظ وضعیت فعلی و یا حداقل کاستن از سرعت حوادث ناخوشایند منطقه استفاده می‌کنند. 15 سال پیش در کنگره‌ی آمریکا؛ دوران ریاست جمهوری "بیل کلینتون "، خطر گروه مجاهدین برای جمهوری اسلامی ایران را با خطر بال مگس مقایسه می‌کردند. همان کم‌تر از بال مگسی که آمریکایی‌ها بدان توجهی نداشتند در این شرایط خطیر که یافتن متحدی مؤثر در منطقه برای این کشور به شدت دشوار شده است، اهمیت یافته و شایسته‌ی سرمایه گذاری مجدد شده است. اصرار عراقی‌ها بر اخراج این گروه از خاک کشورشان مقام‌های آمریکایی را به تکاپو انداخته تا برای آن‌ها سرپناهی بیابند. جایگاه مجاهدین در سیاست قدرت هوشمند آمریکا سیاست استفاده از قدرت هوشمند؛ به معنی ترکیب قدرت سخت و قدرت نرم؛ برای دولت "اوباما " که در حقیقت دنباله‌ی سیاست دوره‌ی دوم ریاست جمهوری "جرج بوش " است، در خاورمیانه و در مواجهه به ایران به شکل استفاده‌ی هم زمان از گروه‌های تروریستی و استفاده از جنگ نرم نمود پیدا کرده است. به این ترتیب که استفاده از قدرت نظامی، به دلیل نبود امکان استفاده‌ی آمریکا از قدرت نظامی مستقیم که دلایل متعددی دارد با ظرفیت گروه‌های تروریستی مانند؛ دار و دسته‌ی متلاشی شده‌ی "ریگی " در جنوب شرق کشور، "پژاک " در شمال غرب ایران و مجاهدین، نمود یافته است. جنگ نرم نیز با استفاده از رسانه‌های متعددی که توسط لابی‌های یهودی در آمریکا و به زبان فارسی راه اندازی شده‌اند، دنبال می‌شود. بنابراین حفظ مجاهدین با سیاست کلان کنونی آمریکا هم‌خوانی دارد. یافتن کسانی که بتوانند اقدامی مؤثر علیه جمهوری اسلامی انجام دهند غیرممکن است، اما رها کردن عرصه منجر به آرامش خاطر و تمرکز ایران بر مسایل مهم خود می‌شود که آمریکایی‌ها می‌خواهند تا حد ممکن مانع به‌وجود آمدن چنین شرایطی شوند. حال که حفظ مجاهدین در سیاست این کشور جای دارد و عراق نیز می‌خواهد آن‌ها را از خاک کشورش اخراج کند، چه باید کرد؟ بدون شک سیاست آمریکایی‌ها دادن پناهندگی و… به آن‌ها در کشورهای غربی نیست. این سیاست تنها منجر به انتقال هزینه‌ی حفظ آن‌ها برای هیچ، بر دوش کشورهای غربی می‌شود. درحالی‌که آمریکا می‌خواهد آن‌ها را برای جنگ با ایران هزینه کند نه این‌که هزینه‌ی آن‌ها را نیز متقبل گردد. نگاهی به سیاهه‌ی کشورهای منطقه نشان می‌دهد که تنها جمهوری آذربایجان دارای ویژگی‌هایی است که می‌تواند این مسؤولیت موردنظر آمریکایی‌ها را بر دوش کشد. این کشور یکی از پایگاه‌های راهبردی آمریکا و اسراییل برای تعقیب سیاست تجزیه در منطقه است. قراردادهای راهبردی گوناگونی بین رژیم اسراییل و جمهوری آذربایجان به امضا رسیده و در حال انجام است که حوزه‌های فن‌آوری‌های پیشرفته مربوط به هواپیماهای بدون سرنشین را نیز شامل می‌شود. سال‌ها است که برخی از اعضای مجاهدین در این کشور زندگی می‌کنند که نشان می‌دهد اخراج آن‌ها از خاک عراق از قبل پیش بینی شده و آن‌ها تمهیداتی برای مقابله با آن اندیشیده‌اند. پخش تصاویر تجمع چند نفری اعضای مجاهدین در برابر دفتر نمایندگی کمیساریای پناهندگان سازمان ملل در باکو از شبکه‌ی "آینس " که به ظاهر با نهادهای امنیتی این کشور ارتباط دارد، نشان داد که این کشور به دنبال آماده کردن شرایط برای ورود اعضای گروه مجاهدین به این کشور است. جالب این‌که جمهوری آذربایجان به "پژاک " و "پ.ک.ک " که گروه‌هایی نژادپرست بوده و شعارهایی ضدترک و دیگر شعارهای نژادپرستانه و تفرقه افکنانه دارد نیز پناه داده و اجازه می‌دهد از خاک این کشور برای اقدام‌های تروریستی استفاده کنند. باتوجه به این‌که این گروه‌ها مورد حمایت مستقیم رژیم اسراییل هستند، می‌توان به راحتی فهمید که مهار سیاست خارجی باکو در اختیار اسراییل قرار گرفته است. این کشور تمام ویژگی‌های مورد نظر اسراییل را دارا است. حکومتی بدون توجه به خواسته‌های مردمی که با حجاب و مظاهر اسلامی با قدرت مبارزه می‌کند و موجودیت خویش را در همراهی با اسراییل تعریف کرده است. هیچ یک از دیکتاتورهای عرب چنین وابستگی ساختاری به اسراییل نداشتند و منافع خود را در همراهی با آمریکا تعریف کرده بودند که همین اسراییل را ناگزیر می‌کرد همواره واشنگتن را در مناسبات به طور جدی در نظر بگیرد. ظرفیت جمهوری آذربایجان در اختیار اسرییل نیز است و در این‌جا ناگزیر نیست با آمریکا به عنوان یک راه حتمی و ضروری برای گذر نگاه کند. اصولاً چهار راه‌حل برای آمریکایی‌ها در مورد سرنوشت مجاهدین وجود دارد؛ 1-عراق را وادار به تمدید حضور آن‌ها کنند. 2-اجازه دهند متلاشی شده و به تاریخ بپیوندند. 3- آن‌ها را در غرب پذیرا شوند و در عمل بر اتمام موجودیت آن‌ها مهر تأیید زنند. 4- کشور ثالثی برای اسکان آن‌ها بیابند. عراقی‌ها اجازه‌ی ادامه‌ی حضور آن‌ها را نمی‌دهند، گزینه‌های دوم و سوم نیز یک معنی دارد و تنها تفاوت آن‌ها در هزینه‌ی پذیرفته شدنشان در کشورهای غربی است. بنابراین باید انتظار داشت آمریکا به دنبال گزینه‌ی دیگری باشد که در این زمینه با اسراییل شریک بوده و می‌توانند با توجه به شرایطی که در نظام حکومتی جمهوری آذربایجان وجود دارد، این کشور را وادار کنند تا پذیرای این گروه تروریستی شود. این اقدام احتمالی جمهوری آذربایجان در منطقه، آن را به شدت منزوی کرده و در برابر همسایگانش قرار خواهد داد. شواهد کافی برای این‌که نشان دهد هم آمریکا و اسراییل و هم جمهوری آذربایجان به دنبال چنین بازی جدیدی باشند، وجود دارد. فردا نیوز