موضوع صدور منع قرار تعقیب برای مریم رجوی با دست افشانی جمع 300 نفره اورسورواز مواجه شد. این در حالیست که مریم رجوی علیرغم داشتن پرونده ای مفتوح در محاکم قضایی کشور فرانسه مرتبا در حال تردد به کشورهای نروژ، بلژیک و آلمان و با اطلاع کامل مقامات ذیربط بود. ضمن اینکه به لحاظ استفاده های سیاسی آغاز شده بعد از سرنگونی دولت صدام حسین در عراق از وی و مجاهدین برای به اصطلاح ایجاد فشارهای سیاسی جهت بهره برداری های هدف گذاری شده ودر تقابل با ایران بهره مندی این گروه تروریستی علیرغم حضور در لیست سیاه تروریستی ایالات متحده امریکا بیشتر گردید بطوریکه این فرقه با وجاهت لازم کنفرانس خبری در 500 متری کاخ سفید برگزار می نمود که همه ناشی از در لیست انتظار بودن این گروه برای تعیین تکلیف در سناریوهای متفاوت امریکا علیه ایران بود. و اصلا مربوط به پایگاه اجتماعی و نقش منفعلانه این فرقه در اپوزسیون بشمار نمی آمد. و گرنه موضوع اختفای بالای 100 میلیون دلار اسکناس در لای دیوارهای پایگاه اورسورواز و…. هنوز که هنوزه برای دادگستری فرانسه معلوم نشده است. یادم هست عباس داوری در اردیبهشت 83 در تجمع نفرات در خیابان 100 اسارتگاه اشرف به صراحت بیان نمود که: آقا مامیگیم این 100 میلیون دلار رقمی برای یک ارتش نظامی و آزادیبخش!! نیست. بنظر میرسد بازی کردن های اینگونه و خطرناک با گروه رجوی در تعادل قوای امریکا و چند کشور مشخص اروپایی علیه ایران باشد تا به هژمونی فرانسه شرایط و هجمه جدید ولی بی پایه ای را علیه ملت شریف ایران بوجود آورند. پس پایین و بالا آمدن آبکی فرقه رجوی ناشی از شیطنت های چند کشور صاحب منافع بوده و ربطی به پایگاه های اجتماعی مجاهدین ندارد. حتی برای همه جداشدگان با شناختی که از فرقه رجوی دارند ابتدا این مسلم گشت که آنتنی کردن این موضوع به لحاظ سیاسی بی مقدار و برای مصرف داخل تشکیلات و اردوگاه اشرف بوده است و بس. و سرنوشت تاریک مجاهدین برای مجامع حقوق بشری و سیاسی و آزادیخواه پیداست و هیچ گرهی را برای آنان نخواهد گشود باشد که هزار بار به بررسی مجدد امریکا در قرار گرفتنشان در لیست تروریستی دل ببندند ولی حتی خروج آنان از لیست ، درهای اروپا را برای آنان نخواهد گشود یا مثلا از خاطرات مردم کردستان عراق خارج خواهند شد؟ و تعقیب قضایی آنان در عراق خنثی خواهد شد؟ ویا مثلا مردم عراق حضور بالاجبار آنان را خواهند پذیرفت؟ زهی خیال باطل.