بسیج گسترده فرقه رجوی برای جمع آوری نیرو

طی چند هفته اخیر سران فرقۀ مجاهدین در اروپا و آمریکا تلاش گسترده ای را آغاز نموده اند تا هرطور شده تعداد قابل توجهی را جهت شرکت در یک تجمع اعتراضی گردآوری نمایند. برای اینکار (علاوه بر پیامهای تبلیغی در سایتهای مجاهدین)، مسئولین این فرقه با همراهی تعدادی از اعضای شورای ملی مقاومت رجوی، دست بکار شده و با تماسهای بسیار وسیع تلفنی و اینترنتی و حضوری با افراد و شخصیتها (به طور خاص در فرانسه که پایگاه اصلی این فرقۀ مخوف و مقر اصلی کادر رهبری و شخص خانم مریم عضدانلو به عنوان رهبر عقیدتی مجاهدین می باشد) تلاش می کنند هرطور شده چند هزار نفر را چه با تطمیع و تزویر چه با خواهش و تمنا به این گردهمایی در حاشیۀ پاریس بکشانند. در همین رابطه می توان به تماسهای تلفنی خانم رضایی از مسئولین روابط عمومی مجاهدین اشاره نمود. ایشان روزانه به دهها تن از ایرانیان و افغانهای پناهجو و یا پناهنده زنگ زده و از آنان می خواهد که هر طور شده در این گردهمایی به مناسبت سالگرد سی خرداد سال 60 (آغاز جنگ مسلحانه مجاهدین و به کشتن دادن هزاران میلیشیای بی تجربه و بی اطلاع از سیاستها و استراتژی رهبری شان) شرکت نمایند، و به گفتۀ برخی از همین افراد، روزانه چندین بار با آنان تماس گرفته شده و از آنان خواسته شده مسئولانه به عنوان یک عمل حقوق بشری و انسانی جهت دفاع از مجاهدین اشرف در این کار شرکت نموده و به وظیفۀ انسانی خود عمل نمایند!. به جز این خانم، برخی دیگر از مسئولین فرقه در پاریس به این کار اشتغال دارند که کار اصلی آنها گردش در پاریس و صید هموطنان ایرانی و یا افغانیان سرگردان به دنبال کار و غذا می باشد. از زمرۀ این افراد می توان به نادر و همچنین یکی از مزدبگیران افغانی که طی چند سال اخیر با دریافت حقوق در بین هموطنانش تردد کرده و آنان را جهت چنین مراسمهایی دعوت می کند، اشاره نمود. طبیعی است که مثل سالهای گذشته این گروه به خاطر دافعه ای که نزد ایرانیان پیدا کرده نخواهد توانست هموطنان زیادی را به این خیمه شب بازیها بکشاند و طبعاً سران فرقه ناچار خواهند بود با صرف هزینه های هنگفت برای ترددات و اسکان و خورد و خوراک و گردش، دانشجویانی از اروپای شرقی را با اتوبوس به محل تجمع خود بکشانند و البته ناگفته نماند که نیروهای این فرقه هم اکنون بسیج شده و در تکاپوی تهیۀ شیرینی و آجیل و نوشابه برای جذب افغانیها و سایر پناهجویانی هستند که در پارکهای پاریس با یک وعده غذای مناسب و یا با دریافت 30 تا 40 یورو به عنوان یک کارگر ساده، حاضرند به هر مجلس و گردهمایی بیایند. باید اشاره نمود که پس از حرکت نابخردانه دولت عراق در کشتن مجاهدین (که خود قربانی سیاستهای کثیف مسعود رجوی برای فرار از مخمصه و حفظ جان خود می باشند)، و بدنبال آن ابراز همدردی شخصیتها و هموطنان ایرانی از این خونریزی تأسفبار و غیرانسانی که تنها مطامع قدرت طلبانۀ مسعود رجوی برای ایجاد فضای گل آلود را محقق ساخت، اینک سران فرقه بدنبال سوء استفاده از فضای ایجاد شده افتاده اند تا از این ابراز همدردیهای سطحی و گاه عجولانه به نفع خود و به نفع مریم و مسعود رجوی استفاده کرده و بتوانند با کشاندن مردم به این گردهمایی (البته به اسم کمک به اشرفیان با برانگیختن احساسات حقوق بشری مردم)، زمینه را برای تبلیغات گسترده برای مریم عضدانلو و فرقۀ به شکست رسیدۀ آنان فراهم نموده و در این اوضاع آشفته سیاسی دوباره کلاهی نمدین برای خود بدوزند. بر هموطنان و سایر عزیزان افغانی است که مراقب این حرکتهای هدفمند سیاسی باشند و اجازه ندهند رهبران این فرقۀ مخوف با پرونده ای سنگین از خیانت و جنایت ضد انسانی علیه مردم ایران و حتا علیه هزاران دختر و پسری که در اشرف اسیر سیاستهای آنان شده اند و نیز علیه دهها تن از کودکان عراقی که در کارهای بسیار سنگین استقراری بکار گرفته شده و مورد استثمار ایشان قرار گرفته اند، بتوانند با سوء استفاده از حضور آنان ولو برای استفاده از امکانات غذایی و استقراری آنان باشد، چند صباحی دیگر هزاران زن و مرد و دختر و پسر مجاهد را در اسارت خود نگه داشته و آنان را گام به گام جلوی توپ و تانک فرستاده و به کشتن دهند. علیرغم چنین اقدامی که به ظاهر در حمایت از اشرفیان است، اما فقط و فقط گامی در راستای به کشتن دادن آنان و نورانی کردن چهرۀ مریم عضدانلو و شخص مسعود رجوی با تمام جنایتهای ضد انسانی آنان است که طی دهها سال مرتکب شده اند. در اختیار داشتن صدها میلیون یورو سرمایه که برآمده از رنج و خون هزاران مجاهد و یا ناشی از پولشویی های نجومی در اروپا و یا درآمد زایی با فروش اطلاعات نظامی ایران در دوران جنگ به استخبارات صدام حسین است، دست سران این فرقه را بازگذاشته تا با صرف دهها میلیون یورو در سال برای تقبل هزینۀ مسافرت صدها دانشجوی رومانیایی و بلغاری و… همچنین هزینۀ سرسام آور دعوت از خونخوارانی چون جان بولتون آمریکایی و برخی از سیاستمداران جیره خوار غربی که به خاطر گرفتن هزینه های تبلیغاتی خود از این فرقه (برای برنده شدن در انتخابات پارلمانی)… دست در دست مریم عضدانلو گذاشته اند، نمایشهای قدرت برپا نموده و از این افراد خارجی به عنوان سیاهی لشکر استفاده کرده و آنان را با گذاشتن کلاههای تبلیغاتی و یا گرفتن چتر بر سرشان، ایرانی جلوه دهند و خود را دارای پایگاه اجتماعی در ایران معرفی نمایند. غافل از اینکه مردم هوشیار ایران پس از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 و عدم توجه به تبلیغات گستردۀ رجوی برای تحریم آن، نفرت خود را از هر نوع مبارزۀ خشونت بار که جز به دیکتاتوری خطرناکتری راه نخواهد برد، نشان داده و یک «نه» بزرگ به رجوی تحویل داده اند و دیگر فریب چنین شیادان سیاسی را نخواهند خورد. هدف اصلی این گردهمایی مشروع جلوه دادن اسارت هزاران زن و مرد مجاهد در اشرف و نگه داشتن هرچه بیشتر آنان در این پادگان مخوف و به کشتن دادن روزمرۀ آنان به اشکال مختلف است. همانطور که طی سالهای گذشته شاهدی بودیم که بخش زیادی از آنان را رجوی با دست خالی جلوی تانک و توپ فرستاد تا با خودسوزی و انواع کارهای دیگر جنگی آنهم با سپرهای چوبی و تیرکمان و کلاهخود پلاستیکی، نیروهای عراقی را (چه به عمد و چه بخاطر دفاع از خود) تحریک کنند که به طرز نابخردانه و غیرانسانی آنان را مورد هدف قرار دهند. همچنان که تعداد زیادی را نیز طی این مدت بخاطر فشارهای روحی شدید وادار به خودکشی از روی استیصال و یا سکته های قلبی نموده است، اینها غیر از آن بخش از مجاهدین هستند که به خاطر عدم رسیدگی عمدی به آنان، موجبات قتل آنان را فراهم ساخته است. همان شگرد ناجوانمردانه ای که در دوران صدام نیز وجود داشت و باعث کورشدن و نقض عضو و درگذشت تعداد زیادی از مجاهدین شد که نگارنده خود شاهد این واقعیت بوده و حاضر است در هر دادگاهی شهادت دهد. بگذریم که از نظر نگارندۀ متن، بنا به تجارب سالیان طولانی حضور در این پادگان، حتا تهاجم بخشی از این نیروها به سوی سربازان عراقی هم اگرچه با فرمان مشخص نظامی از سوی سران مجاهدین صورت گرفته است، اما نوعی عمل انتحاری برای فرار از چنین زندگی رقت بار و تحقیرآمیز در میان مجاهدین است که هیچ کورسوی امیدبخشی در انتهای آن مشاهده نمی شود.