در دست کم هیجده مقاله از نوزده مقاله ی بررسی شده، صفوی تنها نام سازمان مجاهدین خلق – شامل همه ی اسامی مختلف، کامل یا نام های مستعار گروه – را بیش از سیصد و چهل بار ذکر می کند. از این رقم بزرگ، در بیش از بیست مورد، نویسنده ادعا می کند که مجاهدین خلق" اپوزیسیون اصلی و سازمان یافته " و نماینده ی مردم ایران علیه " رژیم " است.
وی واژه ی "رژیم" را برای اطلاق به حکومت جمهوری اسلامی بیش از صد مرتبه به کار می برد، که از این رقم بیش از 50 مرتبه، "رژیم" را با رفتارهایی چون " اعدام"، "کشتار"، شکنجه"، "سرکوب" به تصویر می کشد و با صفاتی چون " سرکوبگر"، "غیرانسانی " و "مرگبار" بیان می کند.
وی " مقاومت مردمی" و " ایرانی " – به گفته ی خودش – را نیرویی برای به ارمغان آوردن " تغییر دمکراتیک " و متعاقباً " دموکراسی" در ایران می داند و اصطلاح " تغییر دمکراتیک" و " دمکراسی" را در نزدیک به 40 مورد عنوان می کند. این تغییر دمکراتیک به زعم صفوی، "حقوق بشر "، "آزادی " و " حقوق زنان" را برای مردم ایران تضمین خواهد کرد.
به علاوه، صفوی در حدود 10 بار از واژگان " سلاح هسته ای " برای هشدار دادن درباره ی " تهدید " هسته ای ایران و " بمب هسته ای " که به نظر وی " رژیم " ساخته است، استفاده می کند. رقم سیصد و چهل را که نام مجاهدین در مقالات علی صفوی ذکر شده است به یاد آوریم. از این رقم دست کم 58 مرتبه رجوی درباره ی وجود نام سازمان در فهرست تروریستی وزارت خارجه ی امریکا توضیح می دهد که این اقدام " ژست حسن نیت " امریکا در مقابل تهران و نتیجه ی " تبلیغات رژیم " علیه سازمان بوده است. وی مخالفان مجاهدین در غرب را " حامیان تهران" می خواند که با " سیاست مدارا" با جمهوری اسلامی دست و پای سازمان تروریستی مجاهدین خلق را بسته اند.
صفوی " راه حل سوم " – که بارها توسط رهبران گروه پیشنهاد شده است – را ارائه می د هد که شامل حمایت از سازمان برای پیش برد برنامه ی " سرنگونی " به اصطلاح " مسالمت آمیز " می شود. در این راستا، وی در بیش از سی جمله و عبارت از افعال " باید"، " نیاز هست"، "مجبور هستید " و " می توانید " استفاده می کند تا به دولت امریکا به ویژه شخص پرزیدنت اوباما نصیحت و توصیه یا حتی دستور بدهد تا " فوراً مجاهدین را از فهرست خارج کنند".
این عضو به اصطلاح پارلمان تبعیدی، نام رهبر ناپدید شده ی سازمان، مسعود رجوی را به عنوان رهبر" جنبش دمکراتیکی " که می خواهد جانشین " رژیم کنونی" شود در حداقل 15 مورد بیان می کند و همچنین شش مرتبه مریم رجوی را به عنوان " رئیس جمهور منتخب " "پارلمان در تبعید" معرفی می کند. از کل مجموع دفعاتی که نام رجوی ها را می برد (21 مرتبه)، 11 مرتبه برای اثبات مشروعیت سازمان به سخنرانی ها، پیام ها و نامه های آن ها رجوع می کند تا ادعا کند که مجاهدین خلق " یک سازمان مسلمان است که معتقد به تعبیری دمکراتیک و بردبار از اسلام است."
جوهره ی صدها صفحه مقالات علی صفوی که از الگوهای خاصی که وی در نوشته هایش بهره برده است، گرفته می شود، اثبات می کند که حدس مخاطب درست است و بله صفوی آشکارا و گستاخانه در پی پیش برد اهداف مجاهدین خلق در یک نشریه ی ظاهراً متعادل مانند هافینگتن پست است. و این را تنها می توان ژورنالیسم مغرضانه نامید که در بخش بعد این سری مقالات به بررسی دقیق تر آن خواهیم پرداخت.
مزدا پارسی
از تروریسم تا ژورنالیسم – قسمت اول
