دیکتاتورها فقط زبان زور را می فهمند

سال ها بود که رجوی های پلید این حقیقت که افراد زیادی در اشرف هستند که بر خلاف خواسته خود، به زور در آنجا مجبور به ماندن شده اند را دروغ خوانده و صحبت ها و افشاگری های هزاران عضو جدا شده از فرقه در این رابطه در سالیان گذشته را تبلیغات دشمن بر شمرده و تمام این جدا شدگان را مزدور و مامور ایران می خواندند. اما سرانجام در واپسین روزهای حیات ننگین خود و در مرحله پایانی دیکتاتوری حاکم بر اشرف، مریم قجر به زبان اشهد خود به این موضوع اعتراف کرد.
او در قسمتی از صحبت هایش در یک خیمه شب بازی در مقر اروپایی سازمان ملل در ژنو چنین می گوید:
« به یکایک ساکنان اشرف این موضوع ابلاغ شده است که هرکس تمایل دارد در هر زمانی که میخواهد میتواند اشرف را ترک کند. به این منظور گزینه های مختلف نیز، یادآوری شده است که عبارتست از: مراجعه به پلیس، خروج از اشرف همراه با هیأت یونامی یا خروج از اشرف پس از پایان محاصره.»
مریم قجر که اینک زمان با سرعت بر علیه دیکتاتوری آنها در حرکت است و از رسیدن بهار آزادی اسیران اشرف به وحشت افتاده و تمام ترفندهایی که او و همسر جنایتکارش برای افزودن به عمر ننگین فرقه خود بکار برده اند را بی اثر می بیند، آنچنان در بن بست مرگ بار گیر کرده که دچار گیجی شده و نه یکی بلکه مدعی است که سه راه حل برای کسانی که خواهان خروج از اشرف هستند ارائه کرده است!!!
از این جرثومه ریا و فریب باید پرسید مگر مدعی نبودید که در اشرف همه انقلاب کرده و به میل خود در آنجا مانده اند؟
مگر نمی گفتید که درخواست جدا شدن از فرقه یعنی « طعمه » دشمن شدن، و بنابراین با مشت آهنین با آن برخورد خواهید کرد؟
مگر شخص رجوی جنابتکار در سال 1373 رسما به همه ابلاغ نکرده بود که « از این پس خروج از سازمان نداریم » و دیگر اجازه خروج از فرقه را به کسی ندادید؟
مگر خروج از فرقه برای افراد مرز سرخ نبود و مگر حکم آن را اعدام اعلام نکرده بودید؟
مگر نمی گفتید که وجود افراد ناراضی در اشرف توطئه و تبلیغات دروغین دشمن و جمهوری اسلامی ایران علیه شماست؟
حالا چه شده که خودت می گویی « هر کس تمایل دارد در هر زمانی که میخواهد می تواند اشرف را ترک کند »؟ چرا تا دیروز چنین اجازه ای به اسیران اشرف نمی دادید و در برابر خواسته آنها مبنی بر جدایی از فرقه با مشت آهنین آنها را سرکوب کرده و بصورت فیزیکی و روانی افراد خواهان جدایی را زیر شکنجه می بردید و ماه ها با آنها برخورد تشکیلاتی می کردید؟
اگر چه ما جداشدگان مطمئن ایم که مریم باز هم ریا کرده و چنین ظرفیتی در وی و رجوی پلید وجود ندارد که اجازه تصمیم آزادانه را به اسیران اشرف بدهند و تنها راه رهایی اسیران اشرف شوریدن علیه مناسبات فرقه ای حاکم بر آنجا و فرار از آن جهنم است تا قربانی مطامع جاه طلبانه رجوی های جنایتکار نشوند، اما نفس بیان این موضوع از سوی مریم مکار، این حقیقت را آشکار می کنند که دیکتاتورها فقط زبان زور را می فهمند و هر گاه سمبه پر زور باشد به چیزهایی تن می دهند که تا قبل از آن برایشان مرز سرخ بود.
به رجوی های جنایتکار باید گفت این از نتایج سحر است باش تا صبح دولتِ برچیده شدن مناسبات فرقه ای تان در اشرف بدمد و آنگاه با ذلت و خواری هرچه تماتر ناگزیر به اعتراف چیزهایی شوید که در مخیله ما هم نمی گنجند.