ملاقات پشت دیوار اشرف – قسمت هشتم

مکانیزم های نگهداشتن در اشرف و مرز سرخ هایی که رنگ باختند!
مسئولین سرکوب سازمان، بدستور شخص مسعود رجوی، راه کارهای زیادی را ابداع کردند تا "بهرقیمت" افراد را در اشرف نگه دارند، آنقدر به بهانه های مختلف کاری بچه ها را بیدار نگه میدارند تا کسی نتواند فکر کند که کجاست و چه بلایی سرش می آید. عملیات جاری و نشست های انتقادی بعنوان محوری ترین و یکی از مرز سرخ های اصلی سازمان بود که بنا به اخبار رسیده توسط کسانی که فرار کردند کاملاً از محتوا خالی شده است و دیگر کسی مجبور نمی شود جواب انتقادها را بیاورد و اجباری نیست خود را مکرراً بخواند و به کسی جواب بدهد. در غسل هفتگی نیز که روزهای جمعه اجرا می شود دیگرحریم و حرمت ها از بین رفته و علناً فاکت های جنسی زننده در جمع خوانده می شود و بنوعی فاکت های جنسی درجمع تبلیغ می شود. با برنامه های کاذب هنری، رقص های جمعی، و سایر کارهای دیگر افراد را مشغول می کنند و در نشست های سیاسی پی در پی همواره خود را در اوج می خوانند و می گویند دیگر کار ایران تمام شده و بزودی با حمایت گسترده مردمی داخل خواهیم رفت. "مسعود رجوی " امسال را "سال سرنوشت" خوانده است، البته از سال 64 هر سال را سال سرنگونی و تعیین تکلیف می نامد. ولی حتی یک قدم به جلو حرکت نکرده است. اشرف مرز سرخ بود که آنهم تقریباً نصف مساحتش بدست عراقی ها آزاد شد و به احتمال زیاد در حمله بعدی، بقیه هم جارو خواهد شد.
به لحاظ فیزیکی هم مدارهای حفاظتی مختلفی چیده شده و عملاً فکر فرار را از ذهن خیلی ها از بین می بردند. یعنی مکانیزم های فیزیکی و ایدئولوژیک چیده شده، تا افراد را با تطمیع یا تهدید نگه دارند، چون رجوی از حضور تک تک افراد، بهره سیاسی می برد، حتی از خون نفرات کشته شده نیز بهره کافی را می برد. چون افرادی که در اشرف هستند عموماً از لایه های روشنفکر جامعه بوده و کما بیش از اخبار سیاسی مطلع هستند، سرمایه گذاران اصلی سازمان روی نشست های سیاسی سمت و سو داده شده است و افراد را با بحث های پوشالی و کشیدن تابلوهای مختلف نگه می دارند. اما الآن که بلندگوهای زیادی در پیرامون اشرف فعال است. تقریباً بصورت روزانه اخبار مختلف و واقعی سیاسی بگوش نفرات داخل رسانده می شود و انشاا… بایستی منتظر موج های مختلف بریدگی و فرار بود.
با امید متلاشی شدن اشرف و آزادی اسیران