نماینده محترم سازمان ملل در عراق، ما خانواده های استان مرکزی بیش از دو دهه است که فرزندانمان در پادگانی بنام پادگان اشرف به اسارت گرفته شده اند و از وضعیت آنها بی اطلاع هستیم ما با کلی مشکلات و سختی برای ملاقات با فرزندانمان به عراق سفر کرده ایم و کلی تلاش کردیم که با فرزندانمان بعد از چند سال ملاقات داشته باشیم متاسفانه مسئولین پادگان اشرف مانع این کار شدند و به صراحت به ما گفتند که شما نمی توانید فرزندانتان را ملاقات کنید. و به جای اینکه مرحمی بر روی زخم ما بگذارند بر روی زخم ما نمک پاشیدند. نماینده محترم سازمان ملل، شما در کجای دنیا دیده اید که یک زندانی حق تماس تلفنی و نامه نگاری و یا ملاقات با خانواده خود را ندارد آیا چنین قانونی در کدام کشور و یا دولت حاکم است. رهبران سازمان مجاهدین چندین سال است که فرزندان ما را به اسارت گرفته اند طی این چند سال حتی یک تماس تلفنی هم با ما نداشته اند. فرزندان ما در پادگان اشرف حق این را ندارند که برای آینده خود تصمیم بگیرند سازمان ملل و اُرگانهای حقوق بشری چرا فکری به حال ما و فرزندانمان نمی کند. رهبران سازمان مجاهدین از انسانیت بویی نبرده اند و برای انسانها هیچ ارزشی قائل نیستند فقط در راستای منافع خودشان از فرزندان ما سوء استفاده می کنند. ما از تلاشهایی که در عراق در رابطه با فرزندانمان می کنید سپاسگزاریم و امید واریم هر چه زودتر با طرحی که شما می خواهید در رابطه با پادگان اشرف پیش ببرید فرزندان ما خودشان را از پادگان اشرف نجات دهند و ما را از نگرانی چندین ساله در بیاورند. با آرزوی موفقیت برای شما.
خانواده های درد کشیده استان مرکزی (اراک)