تلاش بین المللی برای نجات تروریست ها از عراق

کمتر از 23 روز به پایان ضرب العجل دولت نوری المالکی برای بستن پادگان اشرف و اخراج 3400 عضو سازمان مجاهدین از عراق باقی مانده است.همزمان مذاکرات مخفی و علنی باند تبهکار رجوی برای اسکان مجدد اعضای اردوگاه اشرف در کشورهای اروپایی ادامه دارد.از روز سه شنبه 15 آذر 1390 دبیر کل سازمان ملل متحد نیز دست بکار شد.او با انتشار گزارشی به شورای امنیت،"از کشورهای جهان خواست تا به ساکنان اردوگاه اشرف که با خطر بسته شدن از سوی دولت عراق روبه‌رو است، پناه بدهند."با این وصف بررسی نجات ساکنان اردوگاه اشرف در شورای امنیت سازمان ملل متحد گرچه با پوش انسانی و حقوق بشری صورت می گیرد،اما تا کنون هیچ کشوری رسما به این درخواست ها پاسخ نداده است. یک ماه پیش از این،«کاترین اشتون» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز خواستار پذیرفته شدن اعضای تروریست سازمان مجاهدین در کشورهای اروپایی شد.اما مسئولین کشورهای اروپایی به سردی از کنار این موضوع عبور کرده و مشکل سازمان مجاهدین را "یک مسئله غیر اروپایی" دانستند.موضوعی که هیچ کشور اروپایی حاضر نیست به آن تن داده و خود را با مشکلات سیاسی- اجتماعی جدید روبرو سازد. مسئله دیگری که روی میز لابی های جنگ طلب مجاهدین در آمریکا قرار دارد، فشار آوردن به نوری المالکی در روز 12 دسامبر و حین دیدار او از آمریکا است.رجوی با هزینه های زیاد و بسیج جناح جنگ طلب آمریکا در واشنگتن خواستار به تعویق انداختن ضرب العجل دولت مالکی برای اخراج ساکنان اردوگاه اشرف از عراق است. آخرین رویداد، تلاش نافرجام «مارتین کوبلر» نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور عراق است.او روز سه شنبه 15 آذر 1390 در شورای امنیت از دولت عراق خواست تا "در تصمیم خود برای بستن اردوگاه اشرف تجدید نظر کند."اما«حامد بیاتی» سفیر عراق در سازمان ملل متحد به شورای امنیت گفته است،"عراق این اردوگاه را طبق برنامه خواهد بست و ساکنان اشرف جابجا خواهند شد."بنا به گزارش خبرگزاری رویترز،«مارتین کوبلر» در پاسخ به «حامد البیاتی» تاکید کرده است؛"نمی توانیم این کار را در فاصله باقی مانده انجام دهیم،چون هیچ کشوری حاضر به پذیرش آنان نیست." با اینحال ایران تنها کشوری است که اعلام نموده است بجز کمتر از 200 نفر که پرونده قضایی در عراق و ایران دارند،بقیه اعضای مجاهدین را بخشوده است.سفیر ایران در عراق تاکید نموده است؛"همانند بیش از 700 تن که طی چند سال گذشته به خانه های خود بازگشته اند،سایر اعضای مجاهدین نیز می توانند زیر نظر کمیساریای عالی پناهندگی و صلیب سرخ جهانی به ایران بازگردند.آنها در صورت عدم تمایل به بازگشت می توانند حتی از سفارت ایران در عراق پاسپورت دریافت نموده و به هر کجا که می خواهند بروند." اما رجوی بازگشت اعضای سازمان مجاهدین به ایران را خط قرمز کشیده و از طرق مختلف اعضای خود را تحت فشار و تهدیدات مختلف قرار داده است تا حتی یک نفر نیز به ایران بازنگردد! اینکه امروز فرصت برای سازمان ملل یا شورای امنیت کم است و آنها در زمان باقی مانده نمی توانند کاری انجام دهند،چندان دور از عقل و منطق نیست!اما آیا از 8 سال پیش که چنین تقدیری در انتظار تروریست های رجوی بوده نیز دور از عقل و منطق است؟آیا رئیس، نماینده سازمان ملل متحد و شورای امنیت آنقدر بیکار شده اند که مسئله روی میزشان را یک مشت تروریست و جانی پر نموده است؟چرا هیچ اثری از پرونده قربانیان این تروریست ها بر روی میزهای جهانی وجود ندارد؟… این سئوالات و انبوهی مطالب دیگر نشان می دهد که سازمان های اینچنینی در دست مافیای بین المللی قدرت است.آنها از همه امکانات خود و ابزارهای لازم برای حفظ جنایتکارترین گروه ها بهره می برند تا حقوق بشری که مد نظر تروریست ها است رعایت و محترم شمرده شود.اما چیزی که بسیج بین المللی آنان را برای حفظ خطرناک ترین تروریست های ایرانی بی تاثیر و بی مقدار میکند،ایستادگی دولت و مردم عراق بر روی اصول مردم گرایی خود است.مهم این نیست که مافیای قدرت چه می کند و چه می خواهد؟اهمیت مسئله در پافشاری دولت عراق برای اخراج تروریست هایی است که بیش از 25 سال بر علیه مردم دو کشور اقدام نموده و هیچ پایگاهی در بین مردم ایران ندارند! محمد علوی