این روزها سازمان دل خوشی از واقعیت های سیاسی مرتبط با خود ندارد. از سویی در امریکا بخش کمتر از 40 نفری از نمایندگان لابی صهیونیستی و نئومحافظه کاران و جنگ طلبان بصورت مستمر پیگیر خروج نام مجاهدین از لیست تروریستی آن هم به ازای مواجب 40 هزار دلار مکرری که از مجاهدین هستند و دولت امریکا علیرغم هرفشاری تاکنون نخواسته دراین گیرودار جنبش وال استریت و معضلات اقتصادی مردم امریکا ودر یک اقدام مکانیکی و خودبخودی مبادرت به این کار نماید لذا سازمان خود را آچمز سیاسی در ورطه تحولات انتخابات ایران می یابد. و از طرفی دولت عراق با اقتدار بر اجرای مراحل نهایی خروج سربازان امریکایی نظارت می کند و مرتباٌ کدهای سیاسی را به رهبران مجاهدین و افکار عمومی عراق و صاحبنظران بین المللی می فرستد که سر موعد بالاخره یقه مجاهدین برای اخراج گرفته خواهد شد. از دیگر سو نتایج یک قسمت از سفر جو بایدن به عراق بابت تمدید حضور مجاهدین در عراق به ناکامی انجامید. و نهایتا خانواده ها با همایش قدرتمند روز 4/9/90 در دانشگاه تکنولوژی بغداد که با حضور خیل عظیم عراقیان فهیم و سرشناس برگزار گردید بر اصرار همیشگی خود مبنی بر نجات فرزندان خود از دست سازمان تروریستی مجاهدین تاکید ورزیدند. پس تشکیلات وارفته مجاهدین دیگر توانمندی لازم برای حفظ نگهبانان اضلاع اردوگاه اشرف را نیز نخواهد داشت که البته ندارد و همین پنج مجاهد فرارکرده اخیر نیز از همین نفرات نگهبانی بوده اند. انتظار میرود باانجام ورود نمایندگان صلیب سرخ جهانی و دولت عراق به داخل اشرف که از مورخه 2/9/90 صورت گرفته شاهد تحولات وسیع تر و کیفی که مشخصا از طرف فشار ایجاد شده نهادهای بین المللی به مجاهدین بوده باشیم.
فرید