مریم قجر و دیگر سران ریا کار فرقه در حالی که کمتر از یک ماه به پایان ضرب الاجل دولت عراق مبنی بر اخراج اعضای فرقه از عراق باقی مانده است، نه تنها در فکر راه علاج نبوده بلکه باز هم بر طبل جنگ و آدم کشی می کوبند و برای راه اندازی سناریویی تکراری جهت به کشتن دادن اعضای اسیر، راه را بر هر نوع راه حل مسالمت آمیز می بندند ولی مکارانه از سوی دیگر برای خراب کردن چهره دولت عراق، بر تمدید زمان ضرب الاجل تایید می ورزند.
این در حالی است که حداقل از فروردین امسال دولت عراق قصد خود برای بستن قرارگاه اشرف را اعلام کرده بود. اما رجوی ها دست روی دست گذاشته و هیچ حرکتی برای خارج کردن افراد خود از اشرف انجام ندادند. بی شک هدف آنها فقط دفع الوقت و بازی با کلمات و نگهداشتن اشرف بعنوان شیشه عمر رجوی است. چرا که در غیر این صورت آنها ماهها و حتی سال ها برای خارج شدن از عراق و رفتن به کشوری دیگر وقت داشتند اما به گواه تمام افرادی که در این سالیان از اشرف گریخته و خود را به جهان آزاد رسانده اند، رجوی ها هر روز حصار زندان اشرف را بر روی ساکنانش بلندتر و سخت تر کرده اند و نه تنها نشانی از عزم آنان برای حل مسالمت آمیز خروج از اشرف دیده نمی شود بلکه تمام تلاش شان را در کشاندن اوضاع به درگیری با نیروهای عراقی از یک سو و سفت و سخت تر کردن ضوابط تشکیلاتی و امنیتی در داخل اشرف از سوی دیگر قرار داده اند تا اولا این کانون و لانه فساد رجوی فرو نپاشد و دوما افراد اسیر در اشرف به سلامت از آنجا خارج نشده و دست به افشاگری نزنند تا تمام جنایات رجوی ها از چشم مردم ایران، عراق و جهان پنهان بماند.
بنابراین به تاخیر انداختن ضرب الاجل دولت عراق نه تنها کمکی به اسیران اشرف نمی نماید بلکه تنها به رجوی ها کمک می کند تا گور تمام آنها را در اشرف کنده و همه آنها را تا نفر آخر نابود کنند و خود از این طریق و با مظلوم نمایی، از این امر سوء استفاده کرده و در اروپا و آمریکا به عیاشی و خوش گذرانی خود ادامه بدهند.
تنها راه نجات اسیران اشرف بستن آنجا و رها کردن افراد اسیر از یوغ تشکیلات ضد انسانی و فرقه ای حاکم بر آنجاست تا اولا از حصارهای فیزیکی آن رها شوند و مهمتر از آن از حصارهای ذهنی که تشکیلات فرقه برای تک تک اعضای ایجاد کرده رها گردند.