ضرب الاجل مجاهدین خلق برای تخلیه کمپ اشرف و بعد از آن؟

با نزدیک شدن ضرب العجل پایان سال برای بستن کمپ اشرف در عراق، سرنوشت حدود ۳۲۰۰ نفر از مبارزین گروه رادیکال ضد ایرانی که در لیست سازمان های تروریستی وزارت خارجه قرار دارد، در وضعیت نامعلومی بسر می برد. مسئولین آمریکایی اظهارنگرانی کرده اند که رهبری سازمان مجاهدین خلق، که گزارشات مکرر دولت آمریکا از آنها با عنوان یک تشکل فرقه ای یاد می کند، ممکن است به جای برچیدن صلح آمیز کمپ اشرف دستور قتل عام هواداران خود را صادر کند. این کمپ در صورت تخلیه شدن، مجاهدین را از برگترین امکان آنها محروم می کند. ولی مریم رجوی که خود را "رئیس جمهور منتخب" ایران توصیف میکند، امروز گفت که او "در اصول" یک طرح سازمان ملل را برای جابجایی اعضاء سازمان به یک پایگاه آمریکایی سابق در نزدیکی فرودگاه بغداد به منظور بررسی تقاضاهای فردی آنها برای مکان یابی احتمالی به عنوان پناهنده پذیرفته است، منوط به اینکه تضمین حداقلی ایمنی از طرف آمریکا و غرب داده شود. دولت نوری المالکی به رهبری شیعیان که ارتباط نزدیکی با ایران دارد عزم خود را در بستن این کمپ که در دهه هشتاد بوسیله صدام حسین تأسیس شد، به طور شفاف اعلام کرده است. در ایران سازمان مجاهدین خلق برای جنگیدن در کنار نیروهای عراقی در طول جنگ ایران و عراق به عنوان خائنین مورد تنفر گسترده هستند. در عراق هم همدردی برای گروه بسیار اندک بوده بدان دلیل که صدام حسین از آنها برای سرکوب اعتراض های کردها در سال ۱۹۹۱ استفاده کرد. "چگونه قاتل پسران خود را بپذیریم؟" این سؤالی است که عدنان الشمانی عضو شیعه پارلمان عراق اخیراٌ در کنفرانسی که با حمایت دولت در بغداد و برای اعتراض به حضور مجاهدین خلق برقرار شده بود، مطرح کرد. آقای شمانی گفت که تصمیم بستن کمپ اشرف از طرف "اکثریت پارلمان و اکثریت مردم عراق حمایت شد. هیچکس به جز عراقی ها حق ندارد اراده خود را بر خاک عراق تحمیل کند." راه حلی از طریق مذاکره؟ سازمان ملل و مقامات آمریکایی به نظر می رسد پیشرفت هایی در گفتگوهای خود با خانم رجوی که در پاریس مستقر است به دست آورده باشند. شوهر وی و رئیس سازمان مسعود رجوی در سال ۲۰۰۳ مخفی شد، اگر چه برخی از ساکنین سابق کمپ مدعی اند که او را تا سال ۲۰۰۷ دیده اند، و اینکه او برای آنها تا هفت ماه پیش از طریق ارتباط ویدئویی سخنرانی کرده است. یک مقام آمریکایی به ای.پی.اس مستقر در واشنگتن گفت که "پس از مدت تأسف باری تأخیر، به نظر می رسد بالاخره سازمان مجاهدین آماده برای گفتگوی جدی است." مقام مذکور گفت که سازمان در روزهای اخیر از "مواضع حداکثری" عقب نشینی کرده ولی "ما هنوز سخن در مورد شهادت و مردن می شنویم." خطرات خشونت از هر دو طرف زیاد است. بروز درگیری ها در ماه آوریل در کمپ اشرف، زمانی که نیروهای امنیتی عراق قصد داشتند قسمتی از این فضای وسیع را تحت کنترل درآورند، منجر به کشته شدن ۳۴ نفر از اعضاء سازمان شد. سازمان یک تاریخ طولانی ضدآمریکایی دارد و به عنوان یک گروه انقلابی حداقل شش مشاور نظامی آمریکایی را قبل از انقلاب اسلامی در ایران به قتل رسانده است. در پی حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ برخی مقامات پنتاگون مجاهدین خلق را به عنوان یک سلاح بالقوه علیه جمهوری اسلامی ایران دیدند. درخواست مکرر مسئولین عراقی از سال ۲۰۰۴ برای برچیدن این کمپ تا کنون نادیده ګرفته شده است. ولی با خروج کامل نیروهای آمریکایی از عراق در این هفته گزینه های سازمان مجاهدین خلق محدود شده است. سعید الجیاشی نماینده مشاور امنیت ملی سابق عراق – موفق الربیعی به مسئولین عراقی، شیوخ قبایل و خانواده های ایرانی ساکنین کمپ اشرف در جلسه اخیر بغداد گفت که "از روز اولشان در عراق سازمان مجاهدین خلق پذیرفت که ابزاری در اختیار اطلاعات و امنیت رژیم سابق، به خصوص علیه ایران باشد." آقای جیاشی گفت که "هر گروه تروریستی که می خواهد در کشور بماند به دنبال یک منطقه امن نیست، بلکه به دنبال یک پایگاه برای حملات تروریستی است. جوامع غربی سخن از حقوق بشر می گویند، من از آنها درخواست می کنم که این افراد را از جدایی غیر منصفانه از خانواده هایشان و از زندگی عجیب در این کمپ نجات دهید." وی افزود که "ما چگونه به قربانیان عراقی این سازمان صحبت کنیم؟ ما بایستی به خط شویم که آنها را اخراج کنیم. گزینه آنها این است که یا به ایران روند یا کشور دیگری را انتخاب کنند، شما نمی توانید در عراق بمانید." تظاهرات ها چندین جلسه مشابه و یک سلسله تظاهرات های ضد مجاهدین خلق در بغداد و در درب ورودی کمپ اشرف همگی چنین پیامی را انعکاس می دهند. یکی از پوسترها نوشته است "نه به تمدید، آری به اخراج گروه تروریستی." اعضا خانواده با در دست داشتن قاب عکس ها، روپوشها یی به تن داشتند که بر پشت آنها نوشته بود: "فرزندان ما را آزاد کنید." در بین سخنرانی ها یک مرد که لباس عشایری بر تن داشت ضمن ایستادن شعار داد "این جنایتکاران از ما نیستند، اینها هیچ رابطه ای با ما ندارند." یک گروه چهار نفره مرد به روی صحنه رفت با خواندن آهنگی در باره مجاهدین خلق بدین مضمون که "منافق" عامل هزاران مرگ، کسانی که "یکدیگر را بر روی جسد ما در آغوش گرفتند." علیرغم حضور در لیست سازمان های تروریستی به همراه القاعده و حزب الله، سازمان مجاهدین می گوید که خشونت را در سال ۲۰۰۱ نفی کرده است. ولی وزارت خارجه آمریکا در پائیز ۲۰۰۹ اطلاعاتی را به دادگاه ارائه کرد که سازمان زنانی را در کمپ اشرف آموزش داده است که درکربلا "دست به عملیات انتحاری بزنند." یک گزارش اف.بی.آی از سال ۲۰۰۴ که طبقه بندی آن لغو شده است- اطلاعات آن بوسیله شنود تلفنی آلمان ها و فرانسوی تأیید شده- حاکی از آن است که تیم های مجاهدین در آمریکا، اروپا و کمپ اشرف فعالانه درحال برنامه ریزی و اجرای عملیات ترور بوده اند." کنار گذاشتن خشونت؟ مجاهدین خلق این اتهام ها را انکار کرده و دهها مقامات عالیرتبه سابق دولت آمریکا و ژنرال های چهار ستاره را به کمک گرفته- بسیاری از آنها دهها هزار دلار به عنوان هزینه سخنرانی دریافت کرده اند- تا تقاضای خود برای خروج از لیست تروریستی و همچنین حفاظت از ساکنین کمپ اشرف مطرح سازند. آنها می گویند که ساکنین کمپ اشرف "مبارزان آزادی" ضد رژیم هستند. در بین حامیان آمریکایی شهردار سابق نیویورک، وزیرسابق امنیت داخلی تام ریج، رؤسای سابق سی.آی.ا جیمز وولسی، پورتر گاس و مایکل هایدن، و ژنرال های ارشد بازنشته همچون وسلی کلارک، هیو شلتون و پیتر پیس، دیده می شوند. هوارد دین رئیس سابق کمیته ملی حزب دمکرات در یک نشست هواداران سازمان در ماه ژوئیه در ارتباط با طرح عراق برای بستن کمپ اشرف گفت، "این نسل کشی است و ما این را نخواهیم داشت. ما افراد داخل کمپ اشرف را آزاد خواهیم کرد، ما ملت ایران را از استبداد آزاد خواهیم کرد." در خود کمپ اشرف، کارت های شناسایی اعضاء مجاهدین خلق مدتها پیش ضبط شده و آنها با دنیای خارج از طریق تلفن، اینترنت یا تلویزیون ارتباط بسیار کمی دارند. آنها با یستی در جلسات خود انتقادی به منظور "بیرون ریختن افکار انحرافی" و تعهد دادن برای "طلاق ابدی" شرکت کنند. اراده آزاد؟ یک گزارش شامل جزئیات که بوسیله ارتش آمریکا تأمین بودجه شده بود و توسط مؤسسه رند در سال ۲۰۰۹ انتشار یافت ذکر می کند که اکثریت ساکنین اشرف "ممکن است با فریب به عضویت درآمده باشند" و "بر خلاف میلشان" در آنجا ماده باشند. گزارش مذبور می گوید "عشق به رجوی ها قرار بود جایگزین عشق به خانواده و همسران شود." اعضاء سازمان زمانی قرص های سیانور حمل می کردند تا در صورت دستگیری استفاده کنند. از سال ۲۰۰۳ "سازمان از تهدید به خودکشی به عنوان تاکتیک مذاکراتی و یا برای به بن بست رساندن تحقیقات استفاده کرده است." بازداشت موقت خانم رجوی توسط مقامات فرانسوی به اتهام تروریسم در سال ۲۰۰۳ منجر به موجی از خودسوزی ها شد. فراری های سازمان از کمپ اشرف که با این روزنامه مصاحبه کرده اند می گویند که با نزدیک شدن ضرب العجل، حوادث وخیم تری ممکن است اتفاق بیفتد. شهرام حیدری که دو ماه پیش کمپ را ترک کرد می گوید "این برای من روشن است که آقای رجوی می خواهد که آدمها کشته شوند تا به رساناها منتقل شود." او مدعی است که در ماه آوریل که درگیری ها با سربازان عراقی اتفاق افتاد "من به وضوح دیدم که سازمان مجاهدین خلق مردم را به جلو می فرستند" تا در خط آتش قرار گیرند. حیدری می گوید که "استراتژی رجوی متکی بر اشرف است. او بایستی کمپ اشرف را حفظ کند تا قدرت را نگه دارد." چندین فراری از کمپ معتقدند که رجوی در کمپ هست. مریم سنجابی عضو سابق شورای رهبری سازمان ده ماه پیش پس از گذرندان ۲۴ سال در کمپ اشرف، فرار کرد و پناهنده شد. او می گوید وی آقای رجوی را "چندین بار" تا چهار سال پیش دیده است. سنجابی می گوید "او آنجاست، او زنده است، دستورات او در حال اجراشدن است، او مغزسازمان است." او اضافه می کند که "سالها شستشوی مغزی اعضاء سازمان مجاهدین برای اینکه باور کنند "رجوی خداست" بدین معنی است که رهبری ممکن است اینگونه محاسبه کند که "ایرادی ندارد اگر هزار نفر کشته شوند." سنجابی می گوید "اگر به شما دستور دهند که خودت را بسوزانی، نمی توانی مقاومت کنی، تو خودت را می سوزانی." کریستین ساینس مانیتور، اسکات پیترسون