پایان جنجالی بسته شدن اشرف

گزارشی ازخانم یودیت نورینک نویسنده و محقق ساکن سلیمانیه عراق راه حل برای ایرانیانی که در زمان جنگ با صدام همکاری کرده بودند در چند روز آینده تعداد 400 نفر از ساکنان قبلی کمپ اشرف به محل جدیدی به نام قرارگاه آزادی در نزدیک اشرف منتقل می گردند. در واقع این محل موقت برای مرحله قبل از خروج از عراق در نظر گرفته شده است. پس از 25 سال حدود 3000 نفر که اکثر آنان حالا 50 ساله شده اند می توانند اولین قدم را برای انتقال از یک محیط بسته به محلی که تحت پوشش سازمانهای حقوق بشر می باشد، بردارند. قرار دادی که بین دولت عراق و سازمان ملل متحد در اولین روز کریسمس بسته شد و چند روز بعد نیز مورد توافق سازمان مجاهدین خلق قرار گرفت. رهبری مجاهدین متذکر شده است که پس از اینکه گروه 400 نفره اولیه با موفقیت جابجا شدند برای انتقال بقیه اقدام خواهد کرد. کارشناسان معتقدند که مجاهدین با این حرکت نشان می دهند که می خواهند زمان جابجائی را به تاخیر بیندازند. مجاهدین در سال 1985 پس از مقاومت در مقابل شاه و بعد آیت الله خمینی به عراق آمدند. سازمان مجاهدین با صدام در سالهای جنگ ایران و عراق (1985- 1988) همکاری نمود و در سال 1991 به صدام حسین در سرکوب کردها و شیعیان یاری رسانید. بعد از سقوط صدام پادگان اشرف بسته شد و تحت نظارت ارتش آمریکا قرار گرفت. ولی دولت جدید عراق بصورت جدی برای بسته شدن اشرف اقدام نمود خصوصا زمانیکه روشن شد که رهبران مجاهدین با نیروهای رادیکال سنی مخالف دولت دولت عراق در استان دیالی همکاری می نمایند فشار انان برای بسته شدن اشرف بیشتر گردید. مجاهدین در لیست تروریستی آمریکا قرار دارند ولی در سال 2009 از لیست تروریستی اروپا خارج گردیده اند. این مسئله برای پناهندگی اعضا که سازمان ملل در خارج از عراق در جستجوی آن است بسیار مشکل می باشد. گروه فوق یک فرقه سیاسی هستند. خانم رجوی در پاریس سازمان را رهبری می کند. او از سال 2003 محل اختفای همسرش مسعود رجوی را مخفی نگهداشته است. تقسیم بندی های سیاسی در عراق باعث شده است که شیعیان عراق که اکثریت را تشکیل می دهند به دلیل همکاری مجاهدین با صدام به انان عنوان دشمن نگاه کنند. اقای مالکی پریزیدنت عراق مایل است که مجاهدین عراق را ترک نمایند. در حالیکه سنی های عراقی به این مسئله اهمیت چندانی نمی دهند. بعد از سال 2009 کمپ اشرف مکررا صحنه درگیری ارتش عراق که می خواست کمپ را تحت کنترل خود داشته باشد با مجاهدین بوده است که در این رابطه تعدادی کشته و زخمی بجا گذاشته است. مدتها است که تعداد زیادی از وابستگان و فامیل و خانواده های مجاهدین در پشت درهای بسته اشرف به دیدار فرزندانشان و یا والدینشان امده اند ولی موفق نشده اند که با آنان دیدار نمایند. مجاهدین انان را فرستاده های وزارت اطلاعات می خواند. سالهاست که مجاهدین به نیروهای خودشان اجازه ملاقات با فامیلشان را نمی دهند. کسانی که موفق شده اند از مناسبات مجاهدین بگریزند از شستشوی مغزی و تحمیل پذیرش راهکارهای مجاهدین توسط اعضا سخن می گویند. اعضائ سابق مجاهدین در ایران و خارج ایران انجمن و گروه دارند. مجاهدین از سازمان ملل قول گرفته است که 400 عضو ساکن کمپ آزادی به ایران مسترد نشوند. ولی سئوال اینجاست که آیا کشورهای پناهنده پذیر به این تعداد سالمندان پارتیزان، اعتماد لازم را می نماید و انان را بعنوان پناهنده می پذیرند؟ یودیت نورینک، نشریه ترو هلند، ترجمه مسعود جابانی