نامه علی اکبر راستگو به رئیس دیوان عدالت اداری اروپا

جناب آقای اسکوریوز
ریاست محترم دیوان عدالت اداری اروپا، لوکزامبورگ ما بشما دراین رابطه هشدارمی دهیم که حکم دادگاه دیوان عدالت اداری اروپا مورخ 2011/12/21، که حذف سازمان مجاهدین خلق از لیست تروریستی اتحادیه اروپا را مورد تائید قرارداده است، بعنوان دلیلی مبنی برغیر تروریست بودن این سازمان در نظربگیرید.
رد استیناف دولت فرانسه توسط دادگاه عدالت اداری اروپا، از طرف سازمان مجاهدین طبق معمول بعنوان یک پیروزی بزرگ جشن گرفته می شود در حالیکه مسئله چیز دیگریست و دادگاه رای بر غیرتروریست بودن مجاهدین نداده بلکه فقط بشیوه دادرسی که در آن مجاهدین نتوانستند از حق جوابدهی استفاده بکنند، انتقاد شده است. دادگاه رای داد که به مجاهدین می بایستی این امکان داده می شد برعلیه لیست تروریستی اقامه دعوی بکنند. همین در همان سال 2009، پس از حذف سازمان مجاهدین خلق از لیست تروریستی اتحادیه اروپا، نمایندگان این اتحادیه تاکید کردند که حذف مزبور تنها بدلیل خطای شیوه دادرسی و نتیجتا صدور حکم دادگاه عدالت اداری دراین رابطه صورت گرفته و هیچوقت معتقد نبوده اند که سازمان مجاهدین از گذشته تروریستی خود تبری جسته است. اگر چه سازمان مجاهدین خلق توسط وکلای خود اعلام کرده است که بکارگیری خشونت را کنار گذاشته و یک سازمان دموکراتیک شده است، اما گزارشات جداشدگان از انجام شیوه های اجباری روانی و جسمی حکایت می کند که از طریق آنها رهبری سازمان مجاهدین اعضای خود را به تشکیلات زنجیر کرده و علیه منتقدان و شکاکان مبارزه می کند. همچنین تبلیغات میلیونی در رسانه ها برای خلاص شدن از شر تصویر تروریستی سازمان مجاهدین خلق، اخلاق دموکراتیک رهبری مجاهدین را مورد شک قرارمی دهد. مجاهدین هیچوقت با گذشته پر از ترور و خشونت خود مقابله نکرده اند. مقابله با گذشته ای مانند کشتن سربازان آمریکایی و غیر نظامیان، بمب گذاری در شرکت های آمریکایی در ایران و قتل 17000 نفر در عملیات های مسلحانه سالهای 60، سرکوب وحشیانه قیام کنندگان کرد در عراق تحت صدام حسین، و خود سوزی هواداران رجوی پس از دستگیری مریم رجوی در پاریس در سال 2003 تابحال انجام نگرفته است. محتوای ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق مبنی برآنست که جان خود را برای اهداف سازمان.باید فداکرد. بخصوص افراد مسن و زنان در موارد خاص مانند اعتصاب غذا در معرض خطرات جانی قرارمی گیرند تا توجه رسانه ها جلب شود و سازما ن به اهداف خود برسد. سازمان دیدبان حقوق بشر در سال 2005 از نقض فاحش حقوق بشر در کمپ اشرف گزارش داد. در این گزارش جداشدگان سازمان از شکنجه های روحی و جسمی منتقدان در درون سازمان خبر دادند. خانواده های ساکنان کمپ اشرف که در خارج از دروازه های اردوگاه به منظور دریافت علائم حیاتی از عزیزان خود مستقر شده اند، گزارش می دهند که خشونت هنوز هم از طرف سازمان مجاهدین استعمال می شود. سربازان عراقی مستقردر اطراف کمپ اشرف نیز از حملات گزارش شده هواداران سازمان مجاهدین خلق با سنگ و سنگ انداز شهادت می دهند. اگر سازمانی که در گذشته دست زدن بهر وسیله ای را برای دستیابی به اهداف خود مباح می دانست، ناگهان یکروزه دست از خشونت و ترور بکشد بدون آنکه گذشته تروریستی خود را نقد و محکوم کند، این سئوال پیش می آید که که آیا اینبار نیز از وسیله برای رسیدن به هدف استفاده نمی کند؟ سازمان مجاهدین خلق برای مردمی که در ایران هستند مبارزه نمی کند. (اغلب ایرانیان از مجاهدین خلق بخاطر خیانت به وطن نفرت دارند) بلکه برای رسیدن به اهداف خودش هست که مبارزه می کند. سازمان مجاهدین خلق برای یک ایران دموکراتیک فعالیت نمی کند. آنها یک ایران تحت رهبری مریم رجوی می خواهند. سازمان مجاهدین خلق در سمت و جهت تمایلات اعضای خود مبارزه نمی کند. اما اعضا فقط برای اهداف سازمان می جنگند. ما قویا هشدار می دهیم در اینکه سازمان مجاهدین خلق را بی خطر، ویا بدتر بعنوان اپوزیسیون دموکراتیک در تبعید محسوب بکنید. سازمان مجاهدین خلق دراصل یک سازمان فرقه ای می باشد که تنها جهان بینی و اهداف خود را دنبال می کند و از هر وسیله ای برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کند. جداشدگان سازمان برای ابراز اطلاعات لازم و اجرای شهادت در باره مجاهدین هرزمان که لازم باشد در اختیار می باشند. با احترام
علی اکبر راستگو
5 ژانویه 2012